Γράφει ο Κωνσταντίνος Α. Κουτσιαντζής
Είναι ωραίο να αναφερόμαστε σε ημερομηνίες κυκλοφορίας δίσκων, να γιορτάζουμε γενέθλια αγαπημένων μουσικών ή να τους μνημονεύουμε στις επετείους των θανάτων τους, αλλά δεν είναι μόνο αυτά που αξίζουν προσοχής και προβολής.
Υπάρχει ένα άλλο ξεχωριστό και τεράστιο κομμάτι στο χώρο της μουσικής που λέγεται ηχογράφηση, το οποίο συνοδεύεται από άπειρες ανέκδοτες ιστορίες και πολλά ευτράπελα, που όσο νεότεροι και άγνωστοι είναι οι μουσικοί, τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν.
Γι’ αυτό θα ταξιδέψουμε 49 χρόνια πίσω, σε μια εποχή που οι Black Sabbath ήταν μια παντελώς άγνωστη μπάντα 20άρηδων, που μετρούσε μόλις έναν χρόνο ζωής. Είχαν ξεκινήσει να παίζουν live τους τελευταίους μήνες σε συνοικιακά μπαρ, κάνοντας κυρίως cover κομμάτια άλλων καλλιτεχνών και αφού μαζεύουν κάποια χρήματα, αποφασίζουν να νοικιάσουν ένα στούντιο για να ηχογραφήσουν τον πρώτο τους δίσκο.
Λόγω περιορισμένου μπάτζετ, κλείνουν τo ιστορικό Regent Sounds Studio στο Soho του Λονδίνου για δύο μόλις μέρες και γνωρίζοντας πως μια μέρα χρειάζεται μόνο για να μιξαριστεί το άλμπουμ και να γίνουν οι όποιες βελτιώσεις και ρυθμίσεις για να ολοκληρωθεί από τεχνικής άποψης, έχουν μόλις μια μέρα μπροστά τους για να ηχογραφήσουν τα 7 κομμάτια που το αποτελούν.
Σύμφωνα με τον Tony Iommi, η ηχογράφηση του δίσκου ολοκληρώθηκε σε λιγότερο από 12 ώρες, με τα περισσότερα κομμάτια να παίζονται live μόλις μια φορά και τον Ozzy να τραγουδά ταυτόχρονα και στον ίδιο χώρο με την μπάντα, σαν να είναι σε κανονική συναυλία.
Ο Τοny ξεκίνησε να παίζει με τη λευκή Fender Stratocaster του και ολοκλήρωσε το δίσκο με μια Gibson SG, παίζοντας τη ανάποδα αφού ήταν κιθάρα για δεξιόχειρες και αυτός είναι φυσικά αριστερόχειρας, κάνοντας στο τέλος της μέρας double-track στα ‘Ν.Ι.Β.’ και ‘Sleeping Village’.
Σύμφωνα με τον ίδιο έπιανε για πρώτη φορά στα χέρια του μια SG, μια μοιραία μάλλον επαφή και για τους δύο, αφού τον συντροφεύει από εκείνη τη μέρα μέχρι και σήμερα σε κάθε live εμφάνισή του ή όποτε μπαίνει στο στούντιο.
Ο Bill Ward θεωρεί το ‘Black Sabbath’ τον αγαπημένο του δίσκο και λατρεύει τα όποια νεανικά λάθη έγιναν σ’ αυτόν, ενώ ο Geezer Butler χρεώνει σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία του στον νεαρό τότε παραγωγό Rodger Bain, με τον οποίο είχαν πάνω κάτω την ίδια ηλικία και τις ίδιες καινοτόμες ιδέες.
Την επόμενη μέρα οι Sabbath έφυγαν για live εμφανίσεις στην Ευρώπη και το άλμπουμ κυκλοφόρησε 4 μήνες μετά.
Αν και οι κριτικές δεν ήταν καθόλου καλές αρχικά και η μπάντα χαρακτηρίστηκε ως απομίμηση των Cream και των Vanilla Fudge, το ομώνυμο debut άλμπουμ τους έφτασε μέχρι την θέση 8 των βρετανικών charts και έμεινε στο top-200 του Billboard για περισσότερο από έναν χρόνο, ξεπερνώντας το 1 εκατομμύριο πωλήσεις, με το ‘Paranoid’ που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβρη του 1970 να παίρνει τη σκυτάλη.
Η ροκ λοιπόν άλλαξε μορφή μια μέρα σαν τις 16 Οκτωβρίου το 1969… Και όλη αυτή η αλλαγή, η εξέλιξη της μουσικής, ήρθε μέσα σε ένα στούντιο, στο Soho του Λονδίνου, μετά από 12 ώρες τζαμαρίσματος τεσσάρων τρελών 20άρηδων από το Μπέρμιγχαμ, με αποτέλεσμα να γεννηθεί ο πρώτος heavy metal δίσκος της ιστορίας…
