Οι Mumford & Sons έγιναν μια από τις πιο επιτυχημένες indie μπάντες του 21ου αιώνα χάρη στο συνδυασμό του χαρακτηριστικού ήχου του banjo και της rock αισθητικής.
Με το ‘Wilder Mind‘ του 2015 όμως, άφησαν πίσω το folk ύφος για να στραφούν εξ ολοκλήρου στο alternative rock χώρο. Και τώρα με τη νέα τους δισκογραφική δουλειά, το ‘Delta’, οι Βρετανοί προσπαθούν να ταιριάξουν αυτές τις 2 τους επιρροές για να δημιουργήσουν ένα νέο ήχο.
Το ‘Delta‘ αποτελεί το 4ο studio album από το βρετανικό συγκρότημα και την παραγωγή του την έχει επιμεληθεί το Paul Epworth, o οποίος έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως η Adele και οι Coldplay.
Για την προώθηση του album κυκλοφόρησε μόνο ένα single, το ‘Guiding Light’, που θυμίζει αρκετά τις αρχικές folk δουλειές του συγκροτήματος σε συνδυασμό , όμως με ηλεκτρονικά στοιχεία, κάτι το οποίο μας προϊδεάζει για το ύφος που θα ακολουθήσει το album.
Οι Mumford & Sons προσπάθησαν να συνδυάσουν την folk – indie αισθητική του ‘Babel‘ και του ‘Sigh No More‘ με το alternative rock ύφος του ‘Wilder Mind‘, και η αλήθεια είναι πως το καταφέρνουν.
Από το εναρκτήριο μελωδικό ‘42‘, στο γεμάτο banjo ‘Beloved‘ και στο rock ‘Guiding Light‘ είναι εμφανές πως το συγκρότημα προσπαθεί να δημιουργήσει ένα μουσικό αμάλγαμα των προηγούμενων album.
Ο Marcus Mumford στιχουργικά εμπνέεται ως επί το πλείστον από τη θλίψη και τη στεναχώρια της απώλειας. Και στο 2ο μισό του album αναδεικνύεται η στιχουργική δεινότητα του Marcus, με τα ρομαντικά ‘The Wild’ και ‘October Skies’ να κλέβουν την παράσταση, από την άλλη το pop ‘Rose Of Sharon’, καταφέρνει να γυρίσει ξανά τον ακροατή στο πιο alternative και upbeat ύφος του album.
Ενώ το ομώνυμο κομμάτι αποτελεί το τέλειο τραγούδι για να κλείσει το album. Αναφέρεται στο δέλτα που κάνει ο ποταμός όταν συναντά τον ωκεανό, και με αυτό το τρόπο αντιπροσωπεύει τη μετάβαση από τον ήρεμο και κλειστό κόσμο της περιοδείας στους άγριους ωκεανούς της πραγματικής ζωής, όταν και τα μέλη του συγκροτήματος έπρεπε να έρθουν αντιμέτωπα με δοκιμασίες έξω από το χώρο της μουσικής.
Αυτά περιλαμβάνουν το διαζύγιο του πληκτρά Ben Lovett αλλά και το θάνατο της γιαγιάς του Marcus Mumford.
Υπάρχουν σημεία στο δίσκο που ο ακροατής μπορεί να χαθεί στα διαφορετικά μουσικά είδη που προσπαθεί να εναρμονίζουν στο album οι Mumford & Sons, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο δίσκος δεν έχει τα δυνατά του σημεία. Το ‘Guiding Light’, το ‘Rose Of Sharon‘ και το ‘Beloved‘ αποτελούν τα highlight και σίγουρα θα βρίσκονται στις live εμφανίσεις του συγκροτήματος.
Συνοψίζοντας, τo ‘Delta’ δεν αποτελεί το καλύτερο album το συγκροτήματος. Σίγουρα απέχει πολύ από αυτό, αλλά είναι μια αξιοπρεπής προσπάθεια των Mumford & Sons να πειραματιστούν.
Να πειραματιστούν συνδυάζοντας τη folk αισθητική και ποιότητα του παρελθόντος με μια πιο μεγαλοπρεπή alternative προσέγγιση, μένοντας ταυτόχρονα πιστοί στις αξίες και στους εαυτούς τους. Και αυτός ο πειραματισμός είναι που μπορεί να βγάλει το συγκρότημα από μια «ρουτίνα» και να το ωθήσει στη τεράστια mainstream επιτυχία.
Αναδεικνύει τη μουσική ωρίμανση του συγκροτήματος και την ικανότητα τους να αναδείξουν νέα στοιχεία του ήχους και να μην μείνουν στάσιμοι μουσικά.
