Αφού, λοιπόν, αποσαφηνίσαμε την διαφορά μεταξύ score και soundtrack (δείτε εδώ), ήρθε η ώρα για το πρώτο αφιέρωμα του StraightOnMusic σε soundtrack! Και η πρώτη ταινία που θα απασχολήσει τη νέα μας στήλη είναι το ’50/50′ του 2011.
Αναμφίβολα, το ‘50/50′ είναι μια ταινία που δύσκολα μπορεί να διεκδικήσει μία θέση ανάμεσα στις πολύ αγαπημένες μας. Παραμένει, όμως, ταυτόχρονα μια ταινία που δύσκολα θα ξεχάσουμε και αυτό διότι τολμάει και κατά την άποψη μας πολύ επιτυχημένα, να διηγηθεί την πραγματική ιστορία ενός 27χρονου καρκινοπαθή συνδυάζοντας το κωμικό με το δραματικό στοιχείο· κάτι που φαντάζει αρκετά δύσκολο.
Το soundtrack, λοιπόν, της ταινίας παίζει σημαντικό ρόλο στο να “δέσουν” αυτά τα αντίθετα στοιχεία και τα 19 τραγούδια που ακούγονται στο ’50/50′ μοιάζουν να βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία με το “συναίσθημα” της εκάστοτε σκηνής, βοιηθώντας τους δημιουργούς να εξελίξουν την ιστορία. Δεν είναι λίγες οι φορές μάλιστα που “μιλούν” από μόνα τους.
Ας μπούμε όμως στο ψητό. Η εναρκτήρια σκηνή της ταινίας δεν θα μπορούσε να είναι πιο ευχάριστη καθώς ο πρωταγωνιστής μας, Adam (Joseph Gordon-Levitt), κάνει τζόκινγκ υπό τον ήχο των Jacuzzi Boys και το τραγούδι ‘Bricks or Coconuts’, ένα “ανεβαστικό” και ευδιάθετο κομμάτι που γνωρίσαμε για πρώτη φορά μέσα από την ταινία.
Το επόμενο τραγούδι που ξεχωρίζουμε από την ταινία δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το μελαγχολικό αλλά και απίστευτα όμορφο ‘High and Dry’ των Radiohead. Όπως καταλαβαίνετε, γειωνόμαστε λίγο απότομα καθώς το τραγούδι ακούγεται αμέσως μόλις ο Adam μαθαίνει τα δυσάρεστα νέα για τη σπάνια μορφή καρκίνου που έχει (και τα ανακοινώνει στην κοπέλα του, Rachael). Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, στην αμέσως επόμενη σκηνή φανερώνεται και η προέλευση του τίτλου της ταινίας, όταν ο Adam μιλώντας στον λίγο απότομο και “άξεστο” κολλητό του, Kyle (Seth Rogen), του αποκαλύπτει ότι οι πιθανότητες να ξεπεράσει τη νόσο είναι 50%.
https://vimeo.com/26704532
Στη συνέχεια της ταινίας, μετά από τις δύσκολες πρώτες μέρες, το ηθικό του Adam αναπτερώνεται μετά από τις πρώτες συνεδρίες με την ψυχολόγο του, την οποία μάλιστα έχει αρχίσει να ερωτεύεται (Anna Kendrick). Ακολουθεί ίσως η πιο όμορφη σκηνή του ’50/05′: Ο Adam περπατάει ξέγνοιαστος και ζαλισμένος στο διάδρομο του νοσοκομείου, έπειτα από την πρώτη του χημειοθεραπεία αλλά και τα “περίεργα” cookies που του προσέφεραν οι δύο ευχάριστοι ηλικιωμένοι που γνώρισε, ενώ εμείς απολαμβάνουμε τη σκηνή ακούγοντας το all time classic, ‘To Love Somebody’ από τους Bee Gees.
Λίγο αργότερα, συναντάμε και το reggae κομμάτι ‘Work To Do’ από τους The Aggrolites. Αναφέρουμε το συγκεκριμένο κομμάτι όχι τόσο γιατί είμαστε οι μεγαλύτεροι φίλοι της συγκεκριμένης μουσικής σκηνής, όσο για το “ειρωνικό στοιχείο” που προσφέρει, στην πιο χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας, αυτή που ο Adam ξυρίζει εντελώς το κεφάλι του. Και φυσικά αναφερόμαστε στην ειρωνεία του να βλέπεις κάποιον να ξυρίζει το κεφάλι του υπό τους ήχους της reggae μουσικής, της οποίας οι μεγάλοι φανς φημίζονται για τις τζίβες τους.
Ο Kyle προσπαθεί να ανεβάσει το κέφι του κολλητού του και οι δύο φίλοι επισκέπτονται ένα club. Εμείς, σε αυτό το σημείο καταφέρνουμε να ξεχωρίσουμε αν και ακούγεται ελάχιστα, το εξαιρετικό ‘Angel (Rac Remix)’ από τη Mr. Little Jeans, ένα πολύ όμορφο κομμάτι που αξίζει να ακούσετε:
Η ιστορία εξελίσσεται και ο πρωταγωνιστής μας, πέρα από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, βρίσκεται μπροστά σε ένα ακόμη δυσάρεστο γεγονός. Ανακαλύπτει (με την πολύτιμη βοήθεια του Kyle), ότι η Rachael τον απατάει, όχι μόνο τη χωρίζει και τη διώχνει από το σπίτι, αλλά επίσης καίει και τον πίνακα που η ίδια είχε ζωγραφίσει (…και λίγα της έκανε εδώ που τα λέμε). Στη συγκεκριμένη σκηνή, ακούμε το αρκετά γνωστό, ‘Crying’ του Roy Orbison.
Βαδίζοντας προς το τέλος της ταινίας, παρακολουθούμε μια σκηνή μεγάλης διάρκειας στην οποία ο Adam αγκαλιάζει τον φίλο του και τους γονείς του και εισέρχεται στο χειρουργείο για τη νάρκωση και μία δύσκολη επέμβαση. Καθ’ όλη τη διάρκεια της σκηνής ακούμε το ατμοσφαιρικό ‘The Other Side of Mt. Heart Attack’ από τους Liars Inc.
Το ’50/50′ τελειώνει με happy ending. Ο Adam όχι μόνο βγαίνει σώος και αβλαβής από το χειρουργείο αλλά ξεπερνάει εντελώς και το πρόβλημα υγείας του και τα φτιάχνει με την ψυχολόγο του, Katherine. Εντάξει, δεν είναι και το πιο απρόβλεπτο φινάλε ταινίας που έχουμε δει αλλά τουλάχιστον, η τελευταία σκηνή μας επιφυλάσσει μια ακόμη ευχάριστη έκπληξη όσον αφορά το soundtrack: Ο Adam συναντάει την Katherine και λίγο πριν περάσουμε στα credits ακούμε τις πρώτες νότες του μαγικού ‘Yellow Ledbetter’ με τους Pearl Jam να μας συνοδεύουν στους τίτλους τέλους.
Κάπως έτσι, “γλυκά”, κλείνει το αφιέρωμα μας στο ’50/50′, μία ταινία που πραγματεύεται ένα ευαίσθητο θέμα, παραμένοντας όμως “ελαφριά” και εύπεπτη αλλά και το βασικότερο (για εμάς): με επιτυχημένες μουσικές επιλογές που συνθέτουν ένα αξιόλογο soundtrack.
