Search
Close this search box.
Ανταπόκριση: Apocalyptica / Piraeus 117 Academy

Ανταπόκριση: Apocalyptica / Piraeus 117 Academy

Μια βραδιά Metallica, με μια μπάντα που ξέρει να παίζει.
Apocalyptica
Apocalyptica

Πάμε να ακούσουμε Metallica! Κάπως έτσι ήταν η διάθεση το βράδυ της Πέμπτης, όταν, παρά την καθημερινή και το πρωινό ξύπνημα της επομένης, το Piraeus Academy γέμισε.

Πολλά και τα σχετικά μπλουζάκια φυσικά (και ο υπογράφων ομολογουμένως ανήκει σε αυτήν την κατηγορία), μεγάλη και η αναμονή για τα κλασικά τραγούδια που πολλοί από εμάς δεν έχουν αξιωθεί να ακούσουν live από την μπάντα που τα έγραψε.

Αλλά να δείξουμε και το δέοντα σεβασμό προς τους καλλιτέχνες της βραδιάς.

Οι Apocalyptica μπορεί να έσκασαν στη σκηνή το 1996 παίζοντας Metallica και οι τιμώμενοι της συναυλίας χτες μπορεί να ήταν οι Metallica, αλλά οι Φινλανδοί είναι περισσότερα από απλά Metallica του φτωχού.

Και άλλοι κάνουν cover τραγούδια των Metallica εξάλλου, αλλά δεν μαζεύουν εκατοντάδες κόσμο για αυτό, ούτε προκαλούν το χτεσινό πανδαιμόνιο.

Οι Apocalyptica είναι μια ταλαντούχα, ιδιαίτερη μπάντα, που το βράδυ της 31ης Οκτωβρίου απέδειξε, για άλλη μια φορά, ότι μια metal συναυλία μπορεί να είναι πωρωτική ακόμα και αν είναι σκέτα βιολοντσέλα.

Σχετικό, όταν ήδη από το ‘Enter Sandman’, που άνοιξε τη βραδιά, ο κόσμος πιάνει το ρεφραίν και όλος ο χώρος αρχίζει να τραγουδάει. Κάτι που συνέχισε στο ‘Master of Puppets’, με βροντερά «Obey your master!» να γεμίζουν το χώρο. Όταν οι Apocalyptica παίζουν Metallica, τα πρώτα φωνητικά είναι το κοινό, όπως φρόντισε να υπενθυμίσει ο Eica Toppinen.

Σερί ολόκληρο το ‘Plays Metallica by Four Cellos’ λοιπόν, από μια ορεξάτη και ενεργητική τετράδα που χτυπιόταν καθιστή επί σκηνής, κάνοντας τα όργανά τους να βγάζουν ήχους που οι μεγάλοι κλασικοί συνθέτες του παρελθόντος ούτε καν θα διανοούνταν.

Ενθουσιώδης και ο κόσμος, που ξεκίνησε λίγο πιο χλιαρά, αλλά που ζεσταινόταν και αυξανόταν όλο και περισσότερο, με την αρχική συμμετοχή στα ρεφρέν (τώρα αυτό το λέμε sing-along;) να αρχίζει να πιάνει ολόκληρο το τραγούδι από κάποιους μέχρι τα ‘Wherever I May Roam’ και ‘Welcome Home (Sanitarium)’ που έκλεισαν το πρώτο μέρος.

Και κατόπιν μικρού πεντάλεπτου διαλείμματος για σκηνικές ανακατατάξεις και προετοιμασία κρουστών, οι Apocalyptica επέστρεψαν με ‘Fade to Black’ και το κοινό πλέον να έχει πάρει φωτιά, ιδίως με την είσοδο του ντράμερ Mikko Sirén στο δεύτερο μισό του τραγουδιού.

Με τα ντραμς να είναι και αυτά πια μέρος της βραδιάς λοιπόν, οι τόνοι ανέβηκαν και ο ενθουσιασμός χτύπησε κόκκινο.

Φοβερό κοινό, αλλά και φοβερή μπάντα. Κινητικοί παρά τον όγκο του βιολοντσέλου, εξαιρετικοί μουσικοί και παθιασμένοι με αυτό που παίζουν. Μπροστά σε άτομα που κάνουν αγριότερο headbanging από τους μισούς θεατές, ενώ παράλληλα καταφέρνουν να μη χάνουν νότα σε όργανο με δοξάρι που παίζει ‘Fight Fire With Fire’, έχεις έντονη παρόρμηση να βγάλεις ένα φανταστικό καπέλο και να κάνεις υπόκλιση, αν δεν ήσουν τόσο απασχολημένος να χτυπιέσαι και να τραγουδάς.

Εντυπωσιακά επικοινωνιακή μπάντα επίσης, με τον Toppinen αλλά και τον Perttu Kivilaasko να συνδιαλέγονται και να ξεσηκώνουν το κοινό αλλά και να οδηγούν σε γενική ιλαρότητα με κάτι ατάκες περί αγάπης για την ελληνική μυθολογία και… Assassin’s Creed: Odyssey. Ποιος είπε ότι οι Σκανδιναβοί δεν έχουν χιούμορ;

Στα περισσότερα από εκατό λεπτά που έπαιξαν, οι Apocalyptica ικανοποίησαν με το παραπάνω τις διαθέσεις του κόσμου, αποδίδοντας με το δικό τους μοναδικό τρόπο αγαπημένα κομμάτια, στα οποία συμπεριλήφθηκαν το μόνο πραγματικό instrumental της βραδιάς, ‘Orion’, το εκρηκτικό ‘Battery’, αλλά και η μεγάλη έκπληξη του ‘Escape’, που φαίνεται ότι κατά βάθος το αγαπούν περισσότεροι απ’ότι η φήμη του αφήνει να εννοηθεί, τουλάχιστον κρίνοντας από το πόσοι τραγούδαγαν «Life’s for my own to live my own way».

Ακούραστο και το κοινό μαζί με την μπάντα, γινόταν όλο και πιο ενεργητικό, δημιουργώντας πραγματικό πανικό στο ‘Seek and Destroy’ που «έκλεισε» τη συναυλία, ενώ το encore με ‘Nothing Else Matters’ και ‘One’ ήταν μια ονειρική απόδοση από συγκρότημα και κόσμο, που εξερράγη στο δεύτερο μισό του τελευταίου, ολοκληρώνοντας το θρίαμβο των Apocalyptica.

Μεγάλη βραδιά. Μπορεί το υλικό να είναι αυτό που τραβάει πολλούς θεατές, αλλά οι Apocalyptica φροντίζουν να υπενθυμίζουν ότι είναι και οι ίδιοι άκρως εντυπωσιακοί στις ζωντανές τους εμφανίσεις. Σπουδαίοι μουσικοί, άξιζαν με το παραπάνω το χειροκρότημα και τις επευφημίες.

Περιμένουμε την επόμενη φορά λοιπόν, όπως υποσχέθηκαν. Για την ώρα, ετοιμαζόμαστε να ακούσουμε το δεύτερο single του επερχόμενου δίσκου τους, όπως υποσχεθήκαμε εμείς. ‘Rise’, για όσους ενδιαφέρονται.

Η Αθήνα χαιρετά.

Setlist

Part 1 (Plays Metallica by Four Cellos)

  • Enter Sandman
  • Master of Puppets
  • Harvester of Sorrow
  • The Unforgiven
  • Sad But True
  • Creeping Death
  • Wherever I May Roam
  • Welcome Home (Sanitarium)

Part 2

  • Fade to Black
  • For Whom the Bell Tolls
  • Fight Fire With Fire
  • Orion
  • Escape
  • Battery
  • Seek and Destroy

Encore

  • Nothing Else Matters
  • One

Ακολουθήστε το Rockrooster.gr και στο Google News.

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!

Οι συναυλίες του 2024: Πρόγραμμα και εισιτήρια

Ψηφίστε τα συγκροτήματα που θέλετε στην Ελλάδα το 2024

Θέλεις να γίνεις μέλος της συντακτικής ομάδας μας;

Το RockRooster.gr αναζητά νέους συντάκτες. Αν λατρεύεις τη μουσική, τον κινηματογράφο και την αρθρογραφία, ίσως αυτό σε ενδιαφέρει.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

2024: Τα συγκροτήματα που «πρέπει» να έρθουν στην Ελλάδα

Ψηφίστε τα συγκροτήματα που θέλετε στην Ελλάδα το 2024

Θέλεις να γίνεις μέλος της συντακτικής ομάδας μας;

Το RockRooster.gr αναζητά νέους συντάκτες. Αν λατρεύεις τη μουσική, τον κινηματογράφο και την αρθρογραφία, ίσως αυτό σε ενδιαφέρει.

Οι συναυλίες του 2024: Πρόγραμμα και εισιτήρια

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!