«Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» έλεγαν οι πρόγονοί μας. Έτσι, έχοντας ήδη χάσει την πρώτη εμφάνιση των πολυαγαπημένων Delain σε ελληνικό έδαφος, η παρουσία μου το βράδυ της Παρασκευής στο Κύτταρο ήταν κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη.
Οι μέρες περνούσαν βασανιστικά από την ώρα που ανακοινώθηκαν τα ονόματα του live και αν και κρατούσα μικρό καλάθι, κυρίως του πολύ περιορισμένου κοινού αυτού του μουσικού είδους στη χώρα μας, τελικά η βραδιά ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ας τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή.
Λίγο οι αγροτικές κινητοποιήσεις, λίγο οι κακές ανταποκρίσεις στα τρένα, μου στέρησαν το να μπορέσω να δω το ελληνικό σχήμα που άνοιγε τη βραδιά, τους Sede Vacante.
Η απογοήτευσή μου ήταν μεγάλη εξαιτίας του ότι ήρθα σε επαφή μαζί τους μουσικά μόλις πριν λίγο καιρό, ωστόσο οι δουλειά τους με ενθουσίασε από την πρώτη στιγμή, μα δυστυχώς οι συγκυρίες δεν βοήθησαν να παρακολουθήσω ένα συγκρότημα που είναι πολυτέλεια να εδρεύει στη χώρα μας και μαζί με άλλα σχήματα του χώρου όπως οι Elysion και οι Enemy Of Reality να κρατάνε τη σκηνή σε τέτοιο επίπεδο.
Ευελπιστώ πως θα καταφέρω να τους δω κάποια στιγμή σύντομα και να εξιλεωθώ για τις αμαρτίες των ελληνικών συγκοινωνιών.
Φτάνοντας στον χώρο της συναυλίας λίγο πριν τις οχτώ και μισή, δεν μεσολάβησαν παρά μόνο μερικά λεπτά πριν οι Sirenia ανέβουν στη σκηνή. Το Κύτταρο εκείνη την ώρα δεν ήταν ασφυκτικά γεμάτο, ωστόσο ο κόσμος ήταν αρκετός και αδημονούσε.
Εξίσου ανυπόμονοι φάνηκαν να είναι και οι Νορβηγοί, βγαίνοντας με φόρα στη σκηνή και δείχνοντας πόσο πολύ τους έλειψαν οι τακτικές ζωντανές εμφανίσεις.
Απαλλαγμένοι από τα βαρίδια και την εσωστρέφεια του παρελθόντος, χάρη στην είσοδο της Emmanuelle Zoldan στο συγκρότημα, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και ενθουσιάζοντας τόσο τους φανατικούς τους θαυμαστές, όσο και όσους βρέθηκαν εκεί για να παρακολουθήσουν τους Delain κυρίως. Η setlist τους ήταν ικανοποιητική, από όλο το φάσμα της δισκογραφίας τους, ενώ δεν έλειψαν και οι εκπλήξεις.
Το σημαντικό για αυτούς είναι πως η νέα τους τραγουδίστρια, εκτός από μια δυναμική και λαμπερή παρουσία, έχει μακράν την καλύτερη φωνή από όσες πέρασαν -και είναι πολλές- από αυτή τη θέση, που θυμίζει περισσότερο ηλεκτρική καρέκλα, βγάζοντας στην επιφάνεια το καλύτερο δυνατό από αυτά. Από την άλλη, ήταν αρκετά εμφανής η έλλειψη περισσότερων live μουσικών στη σκηνή.
Για όσους δεν το γνωρίζουν η σύνθεση των Sirenia στα live αποτελείται από δύο κιθάρες, ντραμς και φωνή και όσο άρτια και αν είναι τα samplαρισμένα όργανα, η παρουσία ενός πληκτρά και κυρίως ενός μπασίστα θα απογείωνε τη μπάντα.
Στα highlights της βραδιάς, συγκαταλέγεται και το γεγονός πως μετά το τέλος της εμφάνισής τους, ο Morten Veland χώθηκε ανάμεσα στο κοινό, και μίλησε για ώρα με τον κόσμο, δείχνοντας ένα πρόσωπο τόσο λιτό και προσιτό που σπάνια συναντά κανείς σε μέλη συγκροτημάτων τέτοιου βεληνεκούς.
Σε μια σύντομη συζήτηση μαζί του, υποσχέθηκε πως θα κάνει τα πάντα για να επιστρέψουν του χρόνου οι Sirenia στη χώρα μας, αυτή τη φορά ως headliners.
Η setlist των Sirenia:
1) Serpent
2) Lost in Life
3) Dim Days of Dolor
4) My Destiny Coming to Pass
5) Cold Caress
6) Goddess of the Sea
7) Treasure n’ Treason
8) Meridian
9) Ashes to Ashes
10) My Mind’s Eye
11) The Other Side
12) The Path to Decay
Λίγο μετά τις δέκα, ήταν η σειρά των Delain να ανέβουν στη σκηνή. Τα μέλη τους άρχισαν να βγαίνουν ένα ένα σε αυτή παίζοντας το ‘Hands Of Gold’ ενώ τελευταία εμφανίστηκε η Charlotte Wessels.
Εκθαμβωτική όσο ποτέ και μιλώντας αρκετά καλά Ελληνικά, δεν μπορούσε να κρύψει τον ενθουσιασμό της για το ότι εμφανιζόταν ξανά στη χώρα μας. Το μαγαζί στο μεταξύ είχε γεμίσει και το κοινό παραληρούσε στην εικόνα των Delain στη σκηνή, αποθεώνοντάς τους διαρκώς.
Το τι ακολούθησε στο υπόλοιπο βράδυ, είναι δύσκολο να περιγραφεί με λόγια. Ήταν τόσο μεγάλη η ανταλλαγή συναισθημάτων αγάπης μεταξύ του συγκροτήματος και του κοινού που προσωπικά δεν την έχω συναντήσει ξανά σε καμία συναυλία.
Το Κύτταρο σειόταν σε κάθε τραγούδι, τα χέρια κάποια στιγμή άρχισαν να πονάνε και οι φωνές να κλείνουν, όμως ο κόσμος συνέχιζε πεισματικά αν συμμετέχει με κάθε τρόπο.
Οι Ολλανδοί από την άλλη, δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους με το τι συνέβαινε από κάτω και έδωσαν το 100% των δυνατοτήτων τους, ώστε να ευχαριστήσουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό θαυμαστή τους σε μια βραδιά που είναι βέβαιο πως θα θυμούνται για όλη τους τη ζωή.
Απόδειξη για αυτό, οι επαναλαμβανόμενες βαθιές υποκλίσεις που έκαναν εν μέσω αποθέωσης στο φινάλε τους αλλά και τα χαμόγελα που δεν έλεγαν να φύγουν από τα λαμπερά πρόσωπα τους.
Οι Delain απέδειξαν με την εμφάνισή τους αυτή γιατί είναι ίσως το πιο καυτό όνομα στον χώρο της συμφωνικής metal αυτή τη στιγμή στον κόσμο και γιατί από ένα μικρό συγκρότημα από το Τσβόλε, έχουν φτάσει να γίνονται συζήτηση στα χείλη εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως.
Οι Sirenia από την πλευρά τους, θύμισαν σε όλους πως είναι εδώ και επιστρέφουν δριμύτεροι στο προσκήνιο του χώρου, τον οποίο θα κατακτήσουν ξανά σε απόλυτο βαθμό, μόλις βρουν πλήρως τα πατήματά τους με τη νέα τους τραγουδίστρια. Και τα δύο συγκροτήματα ωστόσο, έκαναν τη νύχτα, για όσους τυχερούς βρεθήκαμε την Παρασκευή στο Κύτταρο, μαγική.
H setlist των Delain:
1) Hands of Gold
2) Suckerpunch
3) The Glory and the Scum
4) Get the Devil Out of Me
5) Army of Dolls
6) The Hurricane
7) April Rain
8) Here Come the Vultures
9) Fire with Fire
10) Danse Macabre
11) Sleepwalkers Dream
12) Stay Forever
13) The Gathering
14) Pristine
15) Mother Machine
16) Don’t Let Go
17)We Are the Others
Κλείνοντας, αξίζει ένα μεγάλο μπράβο και αλλά και ένα ευχαριστώ σε όσους οργάνωσαν αυτό το live, το ρίσκο του οποίου ήταν μεγάλο διότι τα συγκροτήματα αυτά απευθύνονται σε σχετικά μικρό πλήθος κόσμου, η δίψα όμως του οποίου όμως να τα δει, είναι πάντα μεγάλη. Συνεχίστε έτσι και θα κάνουμε ότι μπορούμε να είμαστε κοντά σας.
Υ.Γ.: Ευχαριστούμε πολύ τον Διονύση Παρθενιάδη (www.dionpa.com) για την ευγενική παραχώρηση των φωτογραφιών του.
