Dødheimsgard @Temple
Sold out τα εισιτήρια, ουρά τεράστια για τα δεδομένα του μικρού Temple και ήδη σκέφτεσαι τι στρίμωγμα παίζει να φτάσει εντός. Όλα αυτά από την ώρα που άνοιξαν οι πόρτες, πολύ πριν καν εμφανιστούν οι Dødsferd, που ανέβηκαν στη σκηνή στις 21:00 και, μετά από μερικά τεχνικά προβλήματα, ξεκίνησαν λίγα λεπτά αργότερα τη βραδιά.
Λίγο μουδιασμένη η αρχή λοιπόν, αλλά με το πρώτο δεκάλεπτο του σετ τους οι Dødsferd φάνηκαν να κερδίζουν μια ικανοποιητική μερίδα του κοινού και, παρ’όλο που δεν τους τράβηξαν όλους (αγαπητέ διπλανέ, αν προτιμάς να παίζεις στο κινητό σου αντί να παρακολουθείς τη συναυλία, δικαίωμά σου, αλλά άσε τουλάχιστον κανάν άλλο να πιάσει θέση στον εξώστη), είχαν αρκετή απήχηση ώστε να κρατήσουν αρκετούς στους ρυθμούς τους και να εισπράξουν καλό χειροκρότημα. Με πενήντα λεπτά να μεσολαβούν από το ‘Restoration of Justice’ έως το ‘Hypocritic Shitfuckers Still Breathing’ οι Έλληνες black metallers έδωσαν ένα χορταστικό σετ στους παριστάμενους οπαδούς τους και δεν κούρασαν, εξιτάροντας τον κόσμο για περισσότερα.
Τα περισσότερα, μπροστά σε ένα γεμάτο πια Temple, ήρθαν στις 22:30, όταν και οι Dødheimsgard έπαιξαν τις πρώτες τους νότες. Ολοφάνερη κατευθείαν η χημεία με το κοινό και πολύ καλή διάθεση πάνω και κάτω από τη σκηνή, αν και τα επανειλημμένα κυλίσματα στα πατώματα του, κατά δήλωση, 50% Νορβηγού, 50% Ινδού και 50% Έλληνα Vicotnik προσωπικά τα βρήκα τραβηγμένα, ιδίως όταν άρχισε να παίρνει παραμάζωμα και τον εξοπλισμό. Ωραία πάντως η κίνηση του να κατεβεί από τη σκηνή και να βολτάρει μέσα στον κόσμο σε κάποια τραγούδια.
Καλή η απόδοση (κρίμα τα σκληρίσματα στον ήχο), καλή και η ανταπόκριση. Αξιοσημείωτο και ότι όλες οι περίοδοι των Dødheimsgard έτυχαν καλής υποδοχής, έστω και αν τα παλιά ξεσήκωσαν λίγο παραπάνω αντιδράσεις, όπως το moshing που δεν ξεκίνησε μέχρι να μπει το ‘Fluency’. Αλλά από κει και πέρα, είτε επρόκειτο για το ‘Interstellar Nexus’, είτε για κομμάτι από τους Dold Vorde Ens Navn, είτε για το ‘Shiva’, είτε για το ‘It Does Not Follow’, είτε με την Ειρήνη στα δεύτερα φωνητικά είτε χωρίς, ο ενθουσιασμός ήταν πάντα σε υψηλά επίπεδα.
Με μεγάλη ποικιλία στα κομμάτια λοιπόν και ιδανική ατμόσφαιρα η κάτι λιγότερο από μιάμιση ώρα του σετ πέρασε γρήγορα. Η επιστροφή για encore αναμενόμενη και το ‘Aphelion Void’ πρόσθεσε άλλο ένα τέταρτο σε μια αξιοπρεπή διάρκεια και αποτέλεσε ένα ωραίο φινάλε για να μας καληνυχτίσουν οι Dødheimsgard.
Από τις καλές συναυλίες που έχω παρακολουθήσει στο Temple και τόσο ο αριθμός των παρευρισκομένων, όσο και οι αντιδράσεις, δείχνουν ότι επανάληψή της λίγους θα ξενίσει. Εις το επανιδείν και εις ανώτερα λοιπόν.
Dødheimsgard Setlist
Et smelter
Sonar Bliss
Interstellar Nexus
Midnattskogens sorte kjerne
Fluency
The Ultimate Reflection
Death Of Time
Oneiroscope
Traces of Reality
Shiva-Interfere
The Snuff Dreams Are Made Of
It Does Not Follow
Encore:
Aphelion Void
