Ανταπόκριση: Opeth, Mother of Millions / Universe

Η μεταφορά της τελευταίας στιγμής στο Universe της συναυλίας των Opeth με τους Mother of Millions ξένισε αρκετά. Κανείς δε θα σκεφτεί καν να κάνει σύγκριση μεταξύ Λυκαβηττού και του κλειστού στον Κηφισό. Αλλά ο συνδυασμός παραμένει δελεαστικός και έτσι, παρά το δυσπρόσιτο της τοποθεσίας και τη ζέστη, βρεθήκαμε αργά το απόγευμα εκεί για μια progressive βραδιά.

Ή και post, γιατί σίγουρα οι Mother of Millions βρίσκονται εδώ και κάποιον καιρό σε τέτοιους δρόμους και αυτό λάβαμε στη χτεσινή συναυλία. Προτεταγμένα τα φωνητικά και οι κραυγές του Γιώργου Προκοπίου και της μικρής γυναικείας χορωδίας που επιστρατεύτηκε για μερικά κομμάτια, ίσως υπέρ το δέον ανά σημεία ελέω του κάπως άνισου ήχου, αλλά σίγουρα εντατικά και συναισθηματικά.

Ένταση και από το υπόλοιπο σχήμα, που δείχνει να ζει τη σκοτεινιά του στις ζωντανές εμφανίσεις και το έκανε και αυτήν τη φορά, προς τέρψιν του κοινού στο μισογεμάτο χώρο. Θετικές ως είθισται και οι αντιδράσεις στο τέλος κάθε τραγουδιού – οι Mother of Millions αποτελούν εξάλλου εδώ και χρόνια από τις πιο υπολογίσιμες δυνάμεις του εγχώριου προοδευτικού ήχου, γνωστοί όλων και αγαπητοί σε πολλούς. Έπαιξαν κάπου στη μία ώρα, αφιερώνοντας τη μισή από αυτή στο περσινό ‘Magna Mater’, και κατέβηκαν από τη σκηνή έχοντας πραγματοποιήσει μια ακόμα εμφάνιση επιπέδου.

Mother of Millions – Universe Setlist

1. Inside
2. Orbit
3. Halo
4. Magna Mater
5. Amber
6. Irae
7. Rome
8. Artefact

Μισή ώρα διάλειμμα μέχρι τις 21:15, οπότε και ανέβηκαν στη σκηνή οι Opeth υπό βροντερές επευφημίες και άρπαξαν κατευθείαν το κοινό από τα μούτρα με το ‘§1’ που ανοίγει το ‘The Last Will and Testament’. Καπάκι το ‘Master’s Apprentices’ και το τεράστιο opener ‘The Leper Affinity’ από το τεράστιο ‘Blackwater Park’ και για τα πρώτα 25 λεπτά το μόνο που ακουγόταν ήταν η μουσική από τη σκηνή και οι περιστασιακές ιαχές και το χειροκρότημα από κάτω.

Μετά από αυτό το δυναμικό ξεκίνημα, ο Mikael Åkerfeldt πήρε τελικά το λόγο, για να εκφράσει τη λύπη του για τις χαμηλές πωλήσεις εισιτηρίων που οδήγησαν στη μεταφορά της συναυλίας από τον Λυκαβηττό, αλλά και να χαιρετήσει, να αστειευτεί και να ετοιμάσει τη συνέχεια της βραδιάς. Χαρισματικότατος και με πολύ χιούμορ ο frontman των Opeth, είχε το κοινό να κρέμεται από τα χείλη του κάθε φορά που έκανε παύση για να μιλήσει και να προλογίσει το επόμενο κομμάτι.

Και ακούσαμε μεγάλη ποικιλία, από το ‘Häxprocess’ του ‘Heritage’  (με τη «διασκευή» στο ‘You Suffer’ των Napalm Death) έως κομμάτια από το ‘Watershed’ και το ‘Morningrise’ (στο ‘The Night and the Silent Water’, έπεσε και το ρεύμα στη σκηνή κάπου στα δύο λεπτά της σύνθεσης, με την μπάντα να ξεκινά καλόβολα το τραγούδι από την αρχή).

Τρεις «παραγράφους» επέλεξε η μπάντα από το ‘The Last Will and Testament’, που εκτιμήθηκαν δεόντως, αλλά ακόμα και όσοι μπορεί να μην έχουν σε τόση υπόληψη τον τελευταίο δίσκο των Opeth (που μάλλον δεν είναι πολλοί), δύσκολα θα έχουν λόγο να παραπονεθούν. Εκπροσωπήθηκαν ακόμα οκτώ άλμπουμ, κυρίως από τη δεκαετία του 2000, ακούσαμε σπουδαία κομμάτια και οι αντιδράσεις δικαίωσαν την επιλογή του σετ, είτε επρόκειτο για το τραγούδι που έπεσε στο ‘In My Time of Need’, είτε στον ενθουσιασμό για το ‘Heir Apparent’.

Α, και σε περίπτωση που αναρωτιόσασταν, οι Opeth έπαιξαν τρομερά. Οπωσδήποτε μιλάμε για συγκρότημα με δύσκολα και μεγάλης διάρκειας τραγούδια, που σίγουρα δεν είναι εύκολο να αποδοθούν ζωντανά, και σε αυτό προσθέστε τη μεγάλη ποικιλία εκτελέσεων από όλο το εύρος μιας μουσικής πορείας με πάρα πολλές αλλαγές στο ύφος και την προσέγγιση. Αλλά στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, στατικοί και αγέρωχοι, με ένα χείμαρρο από νότες να ξεχύνεται μέσα στο κλειστό Universe και πραγματικά είναι κρίμα που η Αθήνα δεν μπόρεσε να τους δει ξανά κάτω από το νυχτερινό ουρανό στον Λυκαβηττό.

Και η διάρκεια! Ζητώ συγγνώμη από τον κύριο Åkerfeldt για τη μουρμούρα μου πριν την έναρξη ότι θα βλέπαμε με το ζόρι 90 λεπτά. Σχεδόν 11 έλεγε το ρολόι όταν το κυρίως μέρος της συναυλίας τελείωσε με ένα ‘Ghost of Perdition’ βαρύ σαν το θάνατο και μετά, κατόπιν αφιέρωσης της συναυλίας στον Ντέμη Ρούσσο και μνεία στους Aphrodite’s Child, λάβετε encore με ‘Sorceress’ και ένα ‘Deliverance’ που φαινόταν ότι θα τράβαγε μέχρι να φτάσει όντως η μέρα της σωτηρίας (ή της τιμωρίας).

Πάνω από δύο ώρες πέρασαν στο σανίδι οι Opeth και ακόμα και αν κόψουμε λεπτά λόγω λαλίστατου frontman, της τεχνικής βλάβης και της κατάβασης και ανάβασης για το τελευταίο μέρος, πάλι μιλάμε για 12 τραγούδια. Opeth τραγούδια. Μουσική αν μη τι άλλο ακούσαμε μπόλικη.

Δεν ήταν η επανάληψη της περσινής συναυλίας στην οποία ελπίζαμε. Το Universe δεν είναι Λυκαβηττός, ο κόσμος ένθερμος μεν, αλλά δε γέμισε εντελώς το χώρο. Για το οποίο βέβαια φτάσαμε να πούμε πάλι καλά, επειδή ακόμα και χωρίς να είναι ασφυκτικά τα πράγματα από πλευράς κόσμου, ήταν ασφυκτικά από πλευράς θερμοκρασίας διότι ο κλιματισμός αποδείχθηκε ανεπαρκής και η ατμόσφαιρα είχε βαρύνει αρκετά στο δεύτερο μισό της συναυλίας. Μαζί με τα τεχνικά θέματα, ενδεχομένως απόρροια της αλλαγής της τελευταίας στιγμής για την οποία τα παράπονα είναι δικαιότατα και ομολογουμένως δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για απρόσκοπτη διεξαγωγή.

Αλλά είδαμε τους Opeth φορμαρισμένους και ορεξάτους και αυτό από μόνο του λέει πολλά. Σήμερα θα παίξουν σε ανοιχτό χώρο, καθώς κατευθύνονται βόρεια προς το Terra Republic, και ευχόμαστε οι εκεί παριστάμενοι να τους δουν σε επίπεδο ανάλογο αυτού που τους είδαμε εμείς.

Opeth – Universe Setlist

1. §1
2. Master’s Apprentices
3. The Leper Affinity
4. §7
5. You Suffer (Napalm Death cover)
6. Häxprocess
7. In My Time of Need
8. The Night and the Silent Water
9. §3
10. Heir Apparent
11. Ghost of Perdition

Encore

1. Sorceress
2. Deliverance