Η μορφή και ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας, είναι δύο πράγματα που όλοι, λίγο πολύ, μπορούμε να ξεχωρίσουμε και να αναγνωρίσουμε.
Ο Leo Fender και ο Les Paul είναι οι παγιωτές και δημιουργοί αυτού του ηλεκτρικού μουσικού οργάνου όπως το ξέρουμε σήμερα. Μερικά χρόνια όμως πριν την εμφάνιση αυτών των κιθαρών, είχαν γίνει κι άλλες προσπάθειες για την δημιουργία τους.
Η πρώτη προσπάθεια έγινε το 1928, από την εταιρεία Stromberg, που κατασκεύαζε ακουστικές κιθάρες κυρίως για jazz μουσικούς.
Το εν λόγω εγχείρημα, ονομαζόταν Stromberg Electro και χρησιμοποιούσε μια ράβδο, η οποία συνέδεε την τοστιέρα με τους μαγνήτες και μετέφερε τις ταλαντώσεις εντός του σώματος της κιθάρας. Η ηλεκτρονική κιθάρα της Stromberg απέτυχε όμως λόγω του βάρους του μηχανισμού της και λόγω του «frying pan».
Το 1932, ο Τεξανός George Beauchamp, ένωσε τις δυνάμεις του με τον Adolph Rickenbacher και κυκλοφόρησαν την κιθάρα «Electro A-22» (ευρεσιτεχνία του πρώτου) η οποία έμεινε γνωστή ως «frying pan».
Η εταιρεία Ro-Pat-In (πρόδρομος της γνωστής εταιρείας Rickenbacker), που ίδρυσαν οι Beauchamp και Rickenbacher, δραστηριοποιούταν στην κατασκευή μουσικών οργάνων για χαβανέζικη μουσική και γι’ αυτόν τον σκοπό προοριζόταν και το περίφημο «τηγάνι».
Λίγα χρόνια αργότερα ο George Beauchamp κατοχύρωσε τα δικαιώματα της πατέντας της ηλεκτρικής κιθάρας.
Η Electro A-22 ήταν φτιαγμένη από αλουμίνιο και είχε δύο πεταλοειδείς μαγνήτες.
Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε το «frying pan» και να πάρετε μια γεύση από την πρώτη ηλεκτρική κιθάρα και να αποφασίσετε αν είναι αντάξιος πρόγονος της κιθάρας όπως την ξέρουμε σήμερα.
