Ο πρώην τραγουδιστής των Iron Maiden, Blaze Bayley παραχώρησε στο παρελθόν μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο TeamRock στην οποία κλήθηκε να επιλέξει τα αγαπημένα του κομμάτια από τη δισκογραφία των Iron Maiden, τα οποία όμως δεν έχει τραγουδήσει αυτός.
Να υπενθυμίσουμε ότι ο Blaze Bayley συνεργάστηκε με τους Iron Maiden για μία πενταετία (1994-1999) συμμετέχοντας με vocals και συνθετικά credits σε δύο δίσκους τους:
Το ‘The X Factor’ (1995) και το ‘Virtual XI’ (1998).
Πάμε να δούμε αναλυτικότερα τις επιλογές του Blaze.
Blood Brothers (Brave New World)
Τόσες πολλές όμορφες μελωδίες και ένα μελαγχολικό vibe.
Μου αρέσει τόσο πολύ αυτό το τραγούδι που ηχογράφησα τη δική μου ακουστική εκδοχή με τον Thomas Zwijsen.
Είναι τόσο λυπητερό, τόσο μεγάλο και τόσο δραματικό, και για μένα είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια των Iron Maiden. […]
Αυτό το τραγούδι, περισσότερο από όλα, αποδεικνύει ότι ο Steve Harris είναι μία διάνοια στο να γράφει κομμάτια.
Blood Brothers (2015 Remaster)
The Wicker Man (Brave New World)
Όλη η μεγαλοπρέπεια, ομορφιά και δύναμη των Iron Maiden «συσκευασμένη» σε ένα ένδοξο πακέτο 4 λεπτών και 37 δευτερολέπτων.
Μου ζητήθηκε να ερμηνεύσω σε έναν γάμο αυτό το τραγούδι από έναν τεράστιο fan των Iron Miaden και του Blaze Bayley. Λατρεύω να το τραγουδάω και το να νιώθω το ρεφρέν με τη δική μου φωνή ήταν πολύ ωραίο.
Wasted Years (Somewhere In Time)
Εδώ βρίσκεται η αλήθεια. Ένα κορίτσι στο Monterey του Μεξικό μου σιγοτραγούδησε απαλά αυτό το κομμάτι στο ξενοδοχείο, ελπίζοντας πως θα είναι στη setlist επειδή ήταν το αγαπημένο της από τους Iron Maiden.
Τελικά δεν ήταν. Ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να ερμηνεύσω αυτό το γιγαντιαίο τραγούδι ζωντανά όσο ήμουν στην μπάντα.
The Trooper – Piece Of Mind
Αυτό σημαίνει μεγαλείο. Αυτό είναι ο θρύλος. Αυτό είναι ο θάνατος. […]
Η δύναμη και ο ρυθμός των νεαρών ανδρών που έκαναν αυτό το σκληρό ξόρκι σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο άλλους άνδρες, ήταν αναμφισβήτητα.
Καταδικαστήκαμε από αυτήν τη δύναμη, υποδουλωθήκαμε από τον ρυθμό και θυσιαστήκαμε σε ένα νέο κύμα ειδωλολατρισμού.
Αν δεν έχεις ακούσει αυτό το κομμάτι, σε ικετεύω να μην το ακούσεις τώρα.
Όσοι το ακούσαμε, δεν είμαστε ίδιοι με πριν. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω.
Όλα πλέον είναι συνηθισμένα. Ακούσαμε το μεγαλείο.
Το είδαμε. Ξέρουμε το όνομά του. Μαγευτήκαμε από το ξόρκι του και το αγαπάμε όλοι.
Bring Your Daughter to the Slaughter (No Prayer For The Dying)
Η διασκέδαση μπορεί να είναι και φρικιαστική.
Iron Maiden - Bring Your Daughter To The Slaughter (Official Video)
Infinite Dreams (Seventh Son of a Seventh Son)
Δεν έχει ρεφρέν οπότε απελευθερώνεται από κάθε συμβατικό κανόνα για τη σύνθεση τραγουδιών που ξέρω.
Μία ιδέα πιστή και ειλικρινής στον εαυτό της.
Αγωνία, μελαγχολία και αμφισβήτηση της δικής σου ύπαρξης αλλά και του θεού σου.
Ένας εφιάλτης που χτίζεται τέλεια. Η απόχρωση και ο τόνος της φωνής του Bruce Dickinson σε αυτό το τραγούδι είναι καταπληκτικά.
Ο στίχος έρχεται σε μία μελωδία που είναι ακαταμάχητη έως ότου γίνει δυσοίωνη. Μετά σε δελεάζει προς το κέντρο αυτού του εφιάλτη. Τρομακτικό και υπέροχο.
Blaze Bayley: «Όταν αντικατέστησα τον Bruce Dickinson έγινα η κακιά μητριά όλων»
Aces High (Powerslave)
Απίστευτο κομμάτι. Υπερβολικά γρήγορο.
Υπερβολικά μεγαλεπήβολο. Υπερβολικά πιασάρικο. Υπερβολικά ανεβαστικό.
Δημοφιλές σε tribute συναυλίες των Maiden, αλλά πολύ σπάνια μπορεί κάποιος να πλησιάσει την ακρίβεια που χρειάζεται για να έρθεις κοντά στην αυθεντική ηχογράφηση.
Run to the Hills (The Number of the Beast)
Το μέλλον είναι εδώ. Τότε. Αλλά και τώρα.
Ακούγοντας αυτό σαν νέος με ακουστικά στο στερεοφωνικό των γονιών μου, ένιωθα λίγο περίεργα.
Άρχισα να νιώθω ότι αυτή η μουσική θα χαλούσε το στερεοφωνικό, επειδή ήταν τόσο διαφορετική από τον Louis Armstrong που άκουγε ο πατέρας μου.
Ο Dickinson ήταν η φωνή του μέλλοντος για τους Iron Maiden. Ήταν 1982. Αυτό το τραγούδι ακόμα και τώρα μου προκαλεί τον ενθουσιασμό των πρώτων φορών που το άκουσα.
Hallowed Be Thy Name (The Number of the Beast)
Ένας τεράστιος και δυναμικός θρήνος.
Ο καταδικασμένος άνδρας στο κέντρο αυτού του αριστουργήματος δεν διαμαρτύρεται για να αθωωθεί. Αντί αυτού, παραδέχεται τον τρόμο του για τον επικείμενο θάνατό του και τον φόβο του για το άγνωστο.
Όσο περνούν οι στροφές, αναλαμβάνει η μουσική για να περάσει μέσα από την αγωνία των τελευταίων δευτερολέπτων και την τελευταία πνοή του κρεμασμένου.
Αυτό είναι το «κουδούνισμα» του θανάτου. Στο τέλος σε αφήνει με την αίσθηση ότι η ανθρώπινη ψυχή δραπέτευσε από την τυραννία και την αδικία της εποχής.
Iron Maiden (Iron Maiden)
Την εκδοχή του Bruce Dickinson, όχι την αυθεντική studio ηχογράφηση.