Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του Ember, οι Breaking Benjamin επιστρέφουν με τη νέα τους δισκογραφική δουλειά που ονομάζεται Aurora.
Αυτός είναι ο τρίτος δίσκος μετά την ολική επαναφορά της μπάντας το 2014. Πρόκειται για μία συλλογή με ακουστικές εκδόσεις επιλεγμένων τραγουδιών της δισκογραφίας τους καθώς και ένα νέο κομμάτι, το Far Away, με τη συμμετοχή του Scooter Ward των Cold.
Επίσης το album κοσμούν με τη συμμετοχή τους η Lacey Sturm των Flyleaf, ο Adam Gontier των Saint Asonia (και πρώην των Three Days Grace), ο Michael Barnes των Red και ο Spencer Chamberlain των Underoath.
Μουσικοί και φίλοι από τον ίδιο χώρο δηλαδή. Οικογενειακή υπόθεση.
Σύμφωνα με τον ίδιο τον κ. Benjamin Burnley:
Αυτό το album είναι μια γιορτή, μια αφιέρωση στους απίστευτους fan μας.
Σε αυτούς που ήταν μαζί μας από την πρώτη φορά που άκουσαν το So Cold το 2004 και για τους καινούριους που μας ακολούθησαν στην πορεία αυτού του καταπληκτικού ταξιδιού.
Ανέκαθεν συνδεόμασταν συναισθηματικά με τους οπαδούς μας στη μουσική μας και αυτό το album αντικατοπτρίζει τόσο τις σκοτεινές στιγμές, όσο και τις στιγμές ευφορίας.
Από όποιο σημείο του ταξιδιού προς το Aurora μας ακολουθήσατε, αυτό το album είναι για εσάς.
Σας ευχαριστούμε.
Με βάση όλα τα παραπάνω, σίγουρα το Aurora αναμένεται να είναι κάτι ξεχωριστό, το οποίο θα ανταμείψει τουλάχιστον τον πυρήνα των ακροατών τους.
Μήπως όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως δείχνουν;
Αρχικά το Aurora δεν καλύπτει όλη τη δισκογραφία τους.
Σίγουρα αυτό δεν ήταν απαραίτητο, δεν είναι ανάγκη να υπάρχει τραγούδι από κάθε κυκλοφορία τους. Καθώς και κάποια κομμάτια μπορεί να μην ανταποκρίνονται σε ακουστικές εκτελέσεις.
Όμως λείπουν κλασικά κομμάτια, καθολικά αγαπητά, και ιδιαίτερα από τα Phobia που για μένα είναι από τις καλύτερες δουλειές τους. Όλα τα κομμάτια, εκτός από δύο, προέρχονται από τα δύο τελευταία album τους, μετά δηλαδή από την επιστροφή της μπάντας και όλο το δράμα που είχε προηγηθεί.
Συνεχίζοντας, χάριν ειλικρίνειας ο δίσκος θα έπρεπε να προωθηθεί ως ένα remix με κάποιες φιλικές συμμετοχές. Δεν είμαι μουσικός παραγωγός, αλλά πιστεύω ότι το μεγαλύτερο μέρος (να μην πω και όλο και γίνω υπερβολικός) είναι οι αυτούσιες ηχογραφήσεις των προηγούμενων album με χρήση ακουστικών plug in, διαφορετική μίξη, την προσθήκη synths που εξομοιώνουν και τη χρήση κάποιων ορχηστρικών οργάνων κ.ο.κ.
Σίγουρα, κάποια πράγματα θα πρέπει να ξαναηχογραφήθηκαν και δεν έχω καθίσει να ακούσω τις original ηχογραφήσεις δίπλα με τις εκδόσεις του Aurora μέτρο προς μέτρο. Αλλά νομίζω είναι εμφανές ότι η μπάντα δεν μπήκε στο studio να προβάρει τα κομμάτια για να προσαρμόσει ακουστικά και μετά να τα ηχογραφήσει εκ νέου.
Με βάση και τα παραπάνω, η χρήση των αυτούσιων ηχογραφήσεων κουράζει πολλές φορές στη ακρόαση των κομματιών. Ειδικά όταν προσπαθείς να διαμορφώσεις ένα ακουστικό mood και υπάρχει το ίδιο παίξιμο στα τύμπανα, με τις μπότες σε κάποια σημεία και κάποια γυρίσματα να πηγαίνουν σαν πολυβόλο, βγαίνεις λίγο εκτός θέματος.
Θα έπρεπε να προσεγγίσουν κάποια πράγματα διαφορετικά. Και κλείνοντας, οι φιλικές συμμετοχές δεν προσφέρουν και κάτι το τόσο διαφορετικό, με τους φιλοξενούμενους καλλιτέχνες να έχουν όλοι το ίδιο ηχόχρωμα.
Παρ’ όλα αυτά, το Aurora καταφέρνει να περάσει αυτό που θέλει μέχρι έναν βαθμό. Υπάρχει το ακουστικό feeling και θα υπάρξει σίγουρα airplay. Οι πρώτες αντιδράσεις των fans τους, στους οποίους και απευθύνεται κυρίως ο δίσκος, είναι παραπάνω από θετικές. Και αυτό είναι που μετράει στην τελική.
Έχοντας ως έναυσμα όμως έστω και αυτήν την προχειροδουλειά (όχι από πλευράς παραγωγής) θα ήθελα να ακούσω ένα semi-acoustic live με τη χρήση ορχήστρας από τους Breaking Benjamin. Το ύφος των κομματιών τους ταιριάζει, είναι κάτι που συνηθίζεται πλέον από πολλές μπάντες και είναι κάτι που θα μείνει. Ίδωμεν.
