Αυτό το καλοκαίρι, ίσως κάποιοι να το θυμούνται αργότερα ως το ένδοξο 2024. Μην νομίζετε ότι υπερβάλλω. Ειδικά για τους ανθρώπους της γενιάς μου, όσους δηλαδή βίωσαν την εφηβεία και τη μετεφηβεία τους συντροφιά με τους Bring Me The Horizon, η πολυαναμενόμενη πρώτη εμφάνιση του συγκροτήματος στην Ελλάδα για το Ejekt Festival (στις 24 Ιουλίου 2024) θα είναι, πιστεύω, μια ανάμνηση που θα ζει στο μυαλό τους rent-free.
Πώς, όμως, οι Bring Me The Horizon έχουν καταφέρει, 20 χρόνια μετά την ίδρυσή τους, να θεωρούνται μία από τις διαχρονικότερες μπάντες στο είδος τους; Μιλάει η νοσταλγία για τα συγκροτήματα που μας μεγάλωσαν; Η θέληση μας να γραπωθούμε από τις ανέμελες στιγμές της εφηβείας μας, τότε που ανακαλύπταμε τον κόσμο μέσα από στίχους και μελωδίες; Ή μήπως είναι κάτι βαθύτερο; Η απάντηση κρύβεται ανάμεσα στις συγχορδίες και τις συνθέσεις που συγκροτούν τον δίσκο τους ‘Sempiternal’!
Το ‘Sempiternal’ ήταν το τέταρτο, κατά σειρά, στη δισκογραφία του μουσικού γκρουπ, αλλά και το πρώτο υπό την αιγίδα της Sony μέσω της θυγατρικής δισκογραφικής εταιρείας RCA. Έχουν περάσει κιόλας 10 χρόνια από την κυκλοφορία του και συνεχίζει να κουβαλάει στις πλάτες του την φήμη και τη δημοτικότητα των Bring Me The Horizon.
Ήταν ο δίσκος που έκανε τους απανταχού metalheads να αγκαλιάσουν τον ήχο και τα μέλη του συγκροτήματος, μιας και μέχρι τότε οι Oliver Sykes, Matt Nicholls, Lee Malia, Matt Kean φάνταζαν απλώς σαν τρελαμένοι έφηβοι, σαν emo boyband που περνούσε μία «φάση». Mom, it was not a phase!
Καθοριστικό ρόλο στο νέο μουσικό ύφος της μπάντας και στον ραφιναρισμένο ήχο του διαδραμάτισε η προσθήκη των Jordan Fish στα πλήκτρα και Terry Date στην μουσική παραγωγή. Η ανανέωση αυτή ήταν καταλυτική μιας και ο Jordan Fish είχε μια διαφορετική αίσθηση της μουσικής, μια διακριτή pop επιρροή και εμφανώς διαφορετικά ακούσματα από τους υπόλοιπους, που είχαν metal υπόβαθρο.
Αυτό βοήθησε συγκεκριμένα τον Sykes να πειραματιστεί με τα φωνητικά του και να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, ενώ, παράλληλα, μπόρεσε να μετατρέψει τον εθισμό του σε μάθημα ζωής και, κατά συνέπεια, σε στίχους.
Το ‘Sempiternal’ είναι ένα άλμπουμ που τα έχει όλα και, μάλιστα, σε ισορροπία. Η «καλοραμμένη» ενορχήστρωση, με τα γρήγορα drums, τα εκπληκτικά riffs και την ηλεκτρονική χροιά, με τα μεστά φωνητικά και τις μελετημένες εναλλαγές συνδυάστηκαν με την στιχουργική πανδαισία.
Όλα αυτά, μαζί με την αποφασιστικότητα και την αφοσίωση του συγκροτήματος, έκαναν τους Bring Me The Horizon να σκαρφαλώσουν στα βρετανικά αλλά και αμερικανικά charts και να γίνουν γνωστοί ανά την υφήλιο για τον εναλλακτικό ήχο τους.
Το αποτύπωμα που άφησαν οι Bring Me The Horizon δεν είχε να κάνει απλώς και μεμονωμένα με τα μουσικά στοιχεία που πρόσθεσαν ή αφαίρεσαν από τον αρχικό τους ύφος. Η επιτυχία δεν βασίστηκε μόνο στα πλήκτρα του Jordan Fish ή στην εξέλιξη των φωνητικών του Oli Sykes, είχε να κάνει με όλο το vibe της μπάντας… καθολικά!
Η αλλαγή στην αισθητική και στην εικόνα τους ήταν καταλύτης για την εκτόξευση της καριέρας τους. Στηρίχθηκαν στην αυθεντικότητα τους, αγκάλιασαν τα βιώματα και τις εικόνες τους και ρίσκαραν ακόμα κι αν δεν πίστευαν ότι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα sold out συναυλίες σε μεγάλα venues ανά τον κόσμο και πλέον, καθιερωμένοι headliners σε μεγάλα φεστιβάλ!
Αποδείχθηκε ότι αποτελούσαν μια ευπροσάρμοστη μπάντα, ένας μουσικός χαμαιλέοντας, με οξυδέρκεια και πάθος. Μπόρεσαν, δηλαδή, να συγκεράσουν τα ακούσματά τους, διατηρώντας ταυτόχρονα κοινό όραμα.
Bring Me The Horizon – Sempiternal:
