Cliff ‘Em All: Ο φόρος τιμής των Metallica στον Cliff Burton
26 Σεπτεμβρίου 1986.
Το ‘Master of Puppets’ έχει κλείσει περίπου ένα εξάμηνο στα ράφια των δισκοπωλείων και οι Metallica περιοδεύουν στην Ευρώπη.
Το συγκρότημα έχει αναχωρήσει από την Στοκχόλμη και το tour bus τους ταξιδεύει με προορισμό την Κοπεγχάγη.
Πέντε τραγούδια μετά το ξεκίνημα της συναυλίας που μόλις είχε τελειώσει, ο Cliff Burton χαρίζει στο κοινό το κύκνειο άσμα του, ένα κολασμένο πεντάλεπτο όπου κάνει πραγματικά ό,τι θέλει με το μπάσο του.
Μια θέση στο λεωφορείο που παίχτηκε στα χαρτιά, τα δευτερόλεπτα εκείνα που οι επιβαίνοντες πετάγονται έντρομοι από το αναποδογυρισμένο όχημα μέσα στο σκοτάδι και στην παγωνιά.
Ο Cliff έφυγε έτσι άδοξα τα ξημερώματα της 27ης Σεπτεμβρίου…
Οι Metallica μάζεψαν τα κομμάτια τους και αποφάσισαν να συνεχίσουν. Όλοι ήξεραν όμως ότι τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο.
Ένα χρόνο μετά, στις 17 Νοεμβρίου του 1987, η μπάντα αποφασίζει να τιμήσει τον Cliff κάνοντας ένα δώρο στους οπαδούς της.
Κυκλοφορεί το ‘Cliff Em’ All’, μία βιντεοκασέτα με πλούσιο αρχειακό υλικό που περιλαμβάνει 16 συνολικά ηχογραφήσεις. Εκτός από το footage, ο τόμος περιέχει σπάνιες συνεντεύξεις από τα ξεκινήματα των Metallica, πριν ακόμα αρχίσουν να κατακτούν τον κόσμο.
Στην ίδια κασέτα βρίσκουμε και μια συναυλία με τον Dave Mustaine, (Μάρτιος 1983), λίγο πριν ο τελευταίος αποχωρήσει από το συγκρότημα, μερικούς μήνες πριν την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου.
Η βιντεοκασέτα ουσιαστικά αποτελεί μια νοσταλγική αναδρομή στα 3 περίπου χρόνια που ο Cliff Burton ήταν στους Metallica, μια συλλογή από videos που τραβήχτηκαν από τους ίδιους τους οπαδούς τους και μερικά επαγγελματικά videos και τηλεοπτικές λήψεις που δεν είχαν δημοσιευθεί ποτέ.
Οι φωτογραφίες και οι αφηγήσεις από τη μπάντα τοποθετούνται διάσπαρτα ανάμεσα σε ζωντανές εκτελέσεις που επικεντρώνονται στον Burton, μέχρι το κλείσιμο με την εκτέλεση του ‘Orion’. Έκτοτε, οι Metallica δεν ξέχασαν ποτέ τον Cliff Burton.
Η επιρροή του στο συγκρότημα, από την πρώτη κιόλας νύχτα που τον είδαν στο θρυλικό Whisky Go Go ως μέλος των Trauma, νομίζοντας ότι το shredding που είχαν ακούσει προερχόταν από κιθάρα, ήταν τεράστια.
Παρά τη σύντομη ζωή του, πρόλαβε να αφήσει το στίγμα του σε ένα ολόκληρο ιδίωμα, να επηρεάσει και να εμπνεύσει αμέτρητους μουσικούς.
Η ερώτηση που θα έφταναν συνθετικά με τον Cliff στη σύνθεσή του, δυστυχώς δεν θα απαντηθεί ποτέ.
Κάθε φορά που ακούγεται το ‘Orion’, κάθε φορά που παίζεται ζωντανά το ‘For Whom The Bell Tolls’ ή το ‘Master of Puppets’, ένα αστέρι λάμπει στον ουρανό: Από τη Γη ως τον Ωρίωνα.