Ο Corey Taylor, είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος δεν φοβάται στις συνεντεύξεις που παραχωρεί να πει οτιδήποτε σκέφτεται. Έτσι, για ακόμη μια φορά, σε συνέντευξή του στη εκπομπή του Jamie Jasta (Hatebreed), The Jasta Show, μίλησε απολύτως ειλικρινά όταν η συζήτηση έφτασε σε πιθανά στραβοπατήματα στην καριέρα του.
Είχα μόνο ένα στραβοπάτημα στην καριέρα μου και είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό. Είμαι περήφανος που ήταν, πραγματικά, μόνο ένας δίσκος, για τον οποίο ένιωσα πως έγινε λάθος και έγινε με έναν τρόπο που δεν έβγαζε νόημα.
Ήταν χωρίς αμφιβολία το ‘Audio Secrecy’.
[…]Θέλαμε κάτι πιο παράτολμο, γι’ αυτό δώσαμε μεγαλύτερη έμφαση σε πιο “σκληρά” κομμάτια. Όμως (από την δισκογραφική εταιρεία) ήθελαν κάτι πιο ποπ, ήθελαν κομμάτια ραδιοφώνου και εμείς ήμασταν σε φάση “Δεν ενδιαφερόμαστε για κάτι τέτοιο. Συνεχίζουμε να αγαπάμε τον σκληρό ήχο που έχουμε”.
Γι’ αυτό κάλεσα ο ίδιος τον υπεύθυνο της Warner και του είπα “Κοίτα, θέλουμε τον (παραγωγό) Nick Raskulinecz. Ο Nick μας καταλαβαίνει, ο Nick μας βοήθησε πολύ στο ‘Come What(ever) May’ και τον εμπιστευόμαστε. Δεν είμαστε έτοιμοι να πάρουμε ποπ στροφή”.
Και εκείνος είπε “Εντάξει, θα σας εμπιστευτώ”. Τότε όμως προσπάθησα να έρθω και πάλι σε επαφή μαζί του, και δεν μπορούσα, πράγμα το οποίο ήταν τρελό, επειδή ήταν πάλι στην εποπτεία της Atlantic (θυγατρική δισκογραφική εταιρία της Warner), και πλέον οι ίδιοι ποπ τύποι ήταν υπεύθυνοι να μας επιβλέπουν.
Φτιάχναμε τα demo. Ήμασταν σε μια έπαυλη στο Nashville. Πρέπει να γράφαμε και να δουλεύαμε το υλικό επί δύο μήνες. Είχαμε έτοιμο τον δίσκο και δεν μας άφηναν να μπούμε στο στούντιο, επειδή συνέχιζαν να μας λένε πως δεν έχουμε τα τραγούδια.
Στη συνέχεια της συνέντευξης ο Corey Taylor, αποκάλυψε τι αντίκτυπο είχε όλο αυτό στο τελικό αποτέλεσμα.
Όταν μπήκαμε στο στούντιο είχαμε μια συμπεριφορά του τύπου: Τώρα μπαίνουμε υπερβολικά προβαρισμένοι, μπαίνουμε κουρασμένοι και απογοητευμένοι. Και αυτό το ακούω, και οι περισσότεροι στην μπάντα το ακούνε.
Θεωρώ πως αν είχαμε μπει όταν έπρεπε, θα είχε τελείως διαφορετική αίσθηση και πολύ περισσότερη ενέργεια. Επειδή όμως μας πήγαν πίσω, μας πήραν όλη την ενέργεια.
Και μας έβαλαν να χρησιμοποιήσουμε αρκετά τραγούδια που είχα γράψει για κάτι σόλο τα οποία η μπάντα δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει και εγώ ειλικρινά δεν είχα σκοπό να φέρω, ήταν κάτι τελείως διαφορετικό. Το κομμάτι ‘Pieces’, ήταν σόλο κομμάτι.
Μερικά ακόμα ήταν σόλο τραγούδια, όπως το ‘Imperfect’. Και το ‘Imperfect’ δεν ακουγόταν καν όπως κατέληξε να ακούγεται – ήταν η εκδοχή για μπάντα, δεν ήταν τόσο αργό… Ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό, θα έπρεπε να ήταν εντελώς διαφορετικό.
[…]Μέχρι και σήμερα, δεν είμαι χαρούμενος με το πως… Υπάρχουν κάποια τραγούδια όπου τα φωνητικά μου είναι θαμμένα και μου είναι πολύ δύσκολο να το ακούω. Είναι δύσκολο.
Διαβάστε ακόμα:
Corey Taylor: «Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζω ως καλλιτέχνης»
