Ανταπόκριση: Dark Tranquillity, Moonspell, Hiraes

Dark Tranquillity, Moonspell, Hiraes / Gagarin

Πληθώρα συναισθημάτων με έχουν κατακλύσει για αυτό το πολυαναμενόμενο live, που έμελλε να γίνει sold out, της Κυριακής 27 Απριλίου, καθώς σηματοδοτεί για μένα μια σημαντική μετάβαση, αφού πέρα της ιδιότητας μου ως φαν έπρεπε να οργανώσω επαρκώς τις εντυπώσεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου ώστε να τα αποτυπωθούν γραπτώς. Η δε συναυλία από μόνη της είναι ιδιαίτερης σημασίας καθώς συγκεντρώνει κάποια από τα σημαντικότερα ονόματα του χώρου, το κάθε ένα με την μοναδική του ταυτότητα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: οι πόρτες στο Gagarin άνοιξαν λίγο νωρίτερα από την καθορισμένη ώρα (20:00) και ο κόσμος άρχισε από νωρίς να μαζεύεται στο οικείο και αγέρωχο συναυλιακό χώρο. Χωρίς μεγάλες καθυστερήσεις ανέβηκαν στην σκηνή οι Hiraes, το opening act της βραδιάς, με τους οποίους ήμουν μουσικά εξοικειωμένη και επομένως ανυπομονούσα να απολαύσω ζωντανά έχοντας ακούσει διθυραμβικούς λόγους από φιλικό μου πρόσωπο.

Η μπάντα αποτελεί μια ανερχόμενη δύναμη στο χώρο του γερμανικού melodic death metal και η βραδιά ξεκίνησε δυναμικά με την front woman τους, Britta Görtz, να επιδεικνύει το ταλέντο της, με εντυπωσιακή απόδοση τόσο στα growl όσο και στα καθαρά φωνητικά. Οι Hiraes είναι γεμάτοι ενέργεια και όρεξη, απολαμβάνουν το να βρίσκονται στη σκηνή και χαράζουν την δική τους πορεία χωρίς να αντιγράφουν μπάντες όπως τους Arch Enemy. Το setlist τους είναι μικρό αλλά επαρκές για να θυμόμαστε το όνομα τους και να πάρουμε μια γεύση από αυτό την ανερχόμενη δύναμη που δημιουργήθηκε μόλις το 2020.

Hiraes Setlist:

1. Through the Storm
2. About Lies
3. Under Fire
4. We Owe No One
5. Undercurrent

Η βραδιά συνεχίζεται υπό τους μεθυστικούς ήχους των Moonspell, μιας μπάντας που εδώ και χρόνια καλλιεργεί μία ιδιαίτερη, αγέρωχη σχέση με το ελληνικό κοινό και μάλιστα μας ξάφνιασε υπό τις νότες του Zorba The Greek που έπαιξε ως intro πριν την εμφάνιση τους. Η μουσική τους είναι υπόγεια, μελαγχολική και σκοτεινή, εμπνέεται από θρύλους, μύθους και φυσικά την λογοτεχνία, ανάμεσα της και την ελληνική με ειδική μνεία για τον Καζαντζάκη που ο ίδιος ο Fernando Ribeiro αναφέρει πρώτου αφεθούμε στους μαγικούς ήχους του ‘Magdalene’.

Η σύνδεση με το κοινό είναι αδιαμφισβήτητη, και το setlist εμπεριέχει αγαπημένα τραγούδια όπως τα ‘Alma Mater’, ‘Opium’, ‘Night Eternal’ και φυσικά το κλασικό ‘Full Moon Madness’ με την περιβόητη υλακή στην έναρξη του τραγουδιού. Ο ήχος τους καθαρός και η ατμόσφαιρα απόκοσμη και καθηλωτική. Το μοναδικό μου παράπονο εδώ είναι ότι οι Moonspell αποτελούν μια δική τους, αυτόνομη κατηγορία και πιστεύω πως ο ήχος τους δεν ταίριαζε απόλυτα με τις υπόλοιπες δυο μπάντες.

Moonspell Setlist:

1. Opium
2. Awake!
3. Common Prayers
4. Extinct
5. Night Eternal
6. Finisterra
7. In and Above Men
8. From Lowering Skies
9. Invaded
10. Breathe (until we are no more)
11. Magdalene
12. Alma Mater
13. Full Moon Madness

Λίγο μετά τις δέκα βγαίνουν επί σκηνής οι απόλυτοι headliners, οι Dark Tranquility, και αμέσως γίνονται αντιληπτά τα έντονα προβλήματα ήχου που θα διαρκέσουν μέχρι τα μέσα του setlist, με την έντονη δυσαρέσκεια του κόσμου που φωνάζει ‘fix the sound’ υπό τα αμήχανα βλέμματα της μπάντας που όμως τήρησε το χρονοδιάγραμμα και σαν σωστοί επαγγελματίες συνεχίζουν χωρίς διακοπές ή καθυστερήσεις.

Η εμβληματική μπάντα που τόσα χρόνια κυματίζει το λάβαρο της melodic death metal αψηφά τα τεχνικά προβλήματα ξεσηκώνοντας το κοινό. Για όσους παρευρίσκονται συχνά στις συναυλίες τους, γνωρίζουν πως το σήμα κατατεθέν τους είναι η ανεξάντλητη ενέργεια τους, η αμείωτη διάδραση με το κοινό, η αυθεντική ευχαρίστηση που αντλούν από το να βρίσκονται επί σκηνής και να αλληλεπιδρούν συνέχεια μαζί μας. Αυτό κάνει τους Dark Tranquillity να είναι μια από τις λίγες μπάντες που πραγματικά ευχαριστιέμαι να βλέπω live και κάθε φορά είναι σαν την πρώτη.

Με τραγούδια τόσο από τα πρόσφατα άλμπουμ τους όσο και κλασικά πλέον κομμάτια, το δέσιμο είναι σφιχτό, οι φωνές συγχρονίζονται και τραγουδούν δυνατά και τα ρεφρέν αφήνουν χώρο για άπλετο headbanging. Ως μια μικρή πικρή νότα θα προσθέσω την απουσία οποιουδήποτε τραγουδιού από το αγαπημένο μου The Gallery (ενώ το 2022 απολαύσαμε το ‘Punish My Heaven’). Επίσης, το κοινό, σε σχέση με το 2016 και 2022, μου φάνηκε πιο άτονο ίσως εξαιτίας των προαναφερθέντων προβλημάτων (δεν είδα moshpit, ή crowdsurfing πέρα μιας αποτυχημένης προσπάθειας) ακόμα και στο καθιερωμένο πλέον ‘Misery’s Crown’ μολονότι οι Dark Tranquillity αποτελούν θεσμό για τους Έλληνες οπαδούς.

Κλείνοντας, αφήνω πίσω μου τα όποια προβλήματα και συγκρατώ μονάχα την μαγεία της βραδιάς, το ανεπανάληπτο του να βλέπεις ζωντανά την αγαπημένη σου μπάντα και την μουσική μέθεξη στην οποία συμμετείχαμε, ελπίζοντας να τους απολαύσουμε πάλι σύντομα στα μέρη μας.

Dark Tranquility Setlist:

1. Shivers and Voids
2. Hours Passed in Exile
3. Unforgivable
4. Cathode Ray Sunshine.
5. Terminus (Where Death Is Most Alive)
6. Atoma
7. Nothing to No One
8. The Last Imagination
9. Damage Done
10. The Dark Unbroken
11. Empty Me
12. Not Nothing
13. Single Part of Two
14. Phantom Days
15. Final Resistance
16. Therein

Encore:

• The Wonders At Your Feet
• Lost To Apathy
• Misery’s Crown

Συναυλίες 2025: Πρόγραμμα και εισιτήρια