O Dave Grohl σίγουρα αγαπάει την κιθάρα του, εξίσου όμως αγαπάει απ’ ό,τι φαίνεται και ορισμένους βιρτουόζους του μουσικού οργάνου όπως αποδεικνύεται μετά από ερώτηση που του έκανε το British GQ σχετικά με τον αγαπημένο του κιθαρίστα:
Ο Jimmy Page, νομίζω, είναι ο αγαπημένος μου.
Λατρεύω τον τρόπο που πάντοτε ταλαντευόταν στα όρια του απόλυτου χάους, αλλά ήξερε πώς να τοποθετήσει κάθε νότα σε έναν χώρο όπου θα προκαλούσε συναίσθημα.
Οπότε όταν βλέπεις μία ταινία σαν το ‘The Song Remains the Same’, ή οποιοδήποτε live υλικό από το 1971 ή το 1973, ή το 1975, ακόμα και πιο πρώιμα πράγματα, του δίνει και καταλαβαίνει.
Είναι αυτή η έλλειψη φόβου που σέβομαι περισσότερο στους μουσικούς, όχι η τελειότητα ή κάποιου είδους καθαρής τεχνικής ικανότητας.
Θέλω να βλέπω τους μουσικούς στα όρια της κατάρρευσης. Αυτός το έκανε με τον πιο όμορφο τρόπο.
Πέραν αυτού όμως, υπάρχει ένας instrumental δίσκος από έναν Αμερικάνο θρύλο, τον Ry Cooder.
Έκανε τη μουσική για το ‘Παρίσι, Τέξας’ (1984) και το soundtrack αυτής της ταινίας είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ όλων των εποχών.
Χρωματίζει αυτό το γυμνό ερημικό τοπίο, αλλά το κάνει με μια κιθάρα slide. Είναι τόσο απλό και επιβλητικό και εκπληκτικό. Οπότε ένας από αυτούς τους δύο.
