Το ημερολόγιο έγραφε 27 Ιουλίου 1984 και οι Metallica ήταν και πάλι εδώ, έναν μόλις χρόνο μετά το ντεμπούτο τους, ‘Kill ‘Em All’, με την κυκλοφορία του ‘Ride The Lightning’.
Το ελάχιστο διάστημα που βρίσκονταν στο προσκήνιο, δεν τους είχε εμποδίσει να θεωρούνται ήδη μία από τις κυρίαρχες μπάντες του σκληρού ήχου στον πλανήτη και, όπως είχε γράψει και το Q Magazine μετά την κυκλοφορία του δίσκου, δεν είχαν κάνει τίποτα λιγότερο από το να επιβεβαιώσουν όσα λέγονταν γι’ αυτούς.
Με τον Cliff Burton να είναι ακόμα στις τάξεις τους και να δασκαλεύει τον James Hetfield, οι Αμερικανοί εμφανίζονται πιο έτοιμοι, ετοιμάζοντας έναν δίσκο σαφώς πιο πληθωρικό από τον προκάτοχό του, τόσο μουσικά, όσο και στιχουργικά, με τον Hetfield να εκφράζει κοινωνικές ανησυχίες και προβληματισμούς σε αρκετά σημεία του.
Ας ψαχουλέψουμε, όμως, τις ιστορίες πίσω από κάθε κομμάτι του ‘Ride The Lightning’.
Fight Fire With Fire
Σε μία εποχή που τα πυρηνικά αποτελούσαν μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες του πλανήτη (όχι ότι τώρα δεν είναι), το ‘Fight Fire With Fire’ κάνει λόγο για την πυρηνική καταστροφή που πάντα καραδοκεί να αφανίσει. Το «fight fire with fire» υποδηλώνει την καταπολέμηση του πυρηνικού πολέμου με… πυρηνικό πόλεμο και το κομμάτι, θα έλεγε κανείς, πως είναι κάθε άλλο παρά αισιόδοξο.
Blow the universe into nothingness
Nuclear warfare shall lay us to rest
[Όλοι οι στίχοι]
Ride The Lightning
Το τραγούδι που χάρισε τον τίτλο του στο άλμπουμ, είναι και αυτό χάρη στο οποίο οι Metallica μας χάρισαν αυτό το υπέροχο εξώφυλλο.
Η θανατική ποινή εξακολουθεί να υφίσταται σε πολλές πολιτείες των Η.Π.Α. και το ‘Ride The Lightning’ διηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου που έχει καταδικαστεί σε θάνατο στην ηλεκτρική καρέκλα, παρόλο που στην πραγματικότητα δεν έχει διαπράξει τον φόνο για τον οποίο κατηγορήθηκε.
Η μπάντα εμπνεύστηκε τον τίτλο από το βιβλίο ‘The Stand’ του Stephen King, το οποίο διάβαζε εκείνη την περίοδο ο Kirk Hammett. Ο Kirk, μιλώντας στο Rolling Stone, θυμάται:
Ο ήρωας διέσχιζε ένα μικρό μονοπάτι, οδεύοντας προς τη θανατική ποινή, και έλεγε πως περίμενε να «δαμάσει τον ηλεκτρισμό» (ride the lightning). Σκέφτηκα πως αυτός ήταν ένας πολύ καλός τίτλος για κομμάτι.
Το είπα στον James και τελικά δώσαμε τον τίτλο όχι μόνο στο κομμάτι, αλλά και σε ολόκληρο το άλμπουμ.
Flash before my eyes
Now it’s time to die
Burning in my brain
I can feel the flame
[Όλοι οι στίχοι]
For Whom The Bell Tolls
Το ‘For Whom The Bell Tolls’ είναι σαφέστατα ένα αντιπολεμικό κομμάτι και σίγουρα ένα από τα κορυφαία του δίσκου.
Είναι εμπνευσμένο από την ομώνυμη νουβέλα του Ernest Hemingway που εκδόθηκε το 1940 και αναφέρεται στην ματαιότητα του πολέμου και συγκεκριμένα στη δυσοίωνη μοίρα ενός στρατιώτη του ισπανικού εμφυλίου.
Για την ιστορία, ο τίτλος της νουβέλας του Hemingway είναι εμπνευσμένος από το ποίημα του John Donne με τίτλο ‘Meditation XVII’ που κυκλοφόρησε το 1624 ως μέρος της συλλογής ‘Devotions upon Emergent Occasions’.
Take a look to the sky just before you die
It’s the last time he will
Fade To Black
Το ‘Fade To Black’ είναι ένα track που αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα στον ακροατή. Είναι ό,τι πιο κοντινό σε μπαλάντα έχει ο συγκεκριμένος δίσκος, και οι στίχοι του αναφέρονται σε κάποιον που αναρωτιέται αν υπάρχει νόημα να ζει, ευχόμενος να πεθάνει.
Στις τελευταίες δύο στροφές, ο πρωταγωνιστής φαίνεται να καταλαβαίνει πως η ζωή παραείναι καλό δώρο για να θες να την πετάξεις, αλλά μάλλον είναι πια πολύ αργά γι’ αυτόν.
I have lost the will to live
Simply nothing more to give
There is nothing more for me
Need the end to set me free
Trapped Under Ice
Το πέμπτο κομμάτι περιγράφει αυτό ακριβώς που δηλώνει ο τίτλος του.
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι παγιδευμένος κάτω από ένα στρώμα πάγου και παρότι πασχίζει να τον ακούσει κάποιος, τα ουρλιαχτά του δεν φτάνουν στα αυτιά κανενός.
Οι στίχοι είναι μεταφορικοί και συμβολίζουν το πόσο υποφέρει ο πρωταγωνιστής λόγω της μοναξιάς του.
Woken up, I’m still locked in this shell
Frozen soul, frozen down to the core
Break the ice, I can’t take anymore
Escape
Εδώ οι Metallica είναι πιο αισιόδοξοι. Το ‘Escape’ είναι ένας «ύμνος» στην ελευθερία. Ο Hetfield τραγουδάει περήφανα «Out on my own, out to be free / One with my mind, they just can’t see / No need to hear things that they say / Life is for my own to live my own way» στο ρεφρέν, έχοντας, όμως, φροντίσει στο κουπλέ να υπενθυμίσει στον εαυτό του ότι τις μεγαλύτερες δυσκολίες της ζωής του θα τις αντιμετωπίσει μόνος του, βασιζόμενος αποκλειστικά στις δυνάμεις του.
Δυστυχώς πρόκειται για ένα κομμάτι που οι Metallica δεν παίζουν ποτέ στις συναυλίες τους, λόγω μιας αποτυχημένης προσπάθειας το 2012, μετά από την οποία αποφάσισαν ομόφωνα να μην αποπειραθούν να το ξανακάνουν.
Ο Kirk Hammett είχε δηλώσει στο Rolling Stone πως το κομμάτι είναι γραμμένο σε Κλειδί του Λα, το οποίο, όπως είπε, για κάποιο λόγο δεν τους πάει ποτέ καλά.
Feed my brain with your so-called standards
Who says that I ain’t right?
Break away from your common fashion
See through your blurry sight
Creeping Death
Το προτελευταίο κομμάτι του δίσκου αναφέρεται τη ζωή του Μωυσή και την επιδημία που είχε χτυπήσει τους Αιγύπτιους.
Το Creeping Death είναι ένα άλλο όνομα για τον Angel of Death, δηλαδή τον άγγελο που φέρεται να έστειλε την επιδημία έπειτα από το αίτημα του Μωυσή για απελευθέρωση του λαού του, το οποίο δεν εισακούστηκε από τον Βασιλιά.
Running red and strong, down the Nile
Plague
Darkness three days long, hail to fire
The Call Of Ktulu
Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου είναι instrumental, αλλά δεν αποτελεί ένα απλό τζαμάρισμα. Οι Metallica φαίνεται να άντλησαν έμπνευση από την ιστορία του ‘The Call Of Cthulhu’ (1926) του Αμερικανού συγγραφέα H.P. Lovecraft.
Στην ιστορία αυτή, ο αφηγητής, Francis Wayland Thurston, αφηγείται την ανακάλυψη μερικών σημειώσεων ενός θείου του για τις σημιτικές γλώσσες. Μάλιστα, αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι των Metallica στο οποίο είχε συμβολή ο Dave Mustaine, ο οποίος βέβαια είχε αποχωρίσει από την μπάντα πολύ πριν κυκλοφορήσει το πρώτο της άλμπουμ.
Μετά το ‘Ride The Lightning’, τα πράγματα για τους Metallica πήραν οριστικά τον δρόμο τους. Η Elektra Records μάντεψε σωστά και πόνταρε στην μπάντα, επανέκδοσε τον δίσκο και φρόντισε να κλείσει ένα μεγάλο συμβόλαιο μαζί της.
Το ‘Master Of Puppets’ θα ερχόταν μόλις δύο χρόνια μετά και μετά απ’ αυτό, όλα ήταν ξεκάθαρα:
Οι Metallica στρογγυλοκάθονταν στον θρόνο της παγκόσμιας μουσικής και δεν ήταν διατεθειμένοι να ξεκουνήσουν για κανέναν απολύτως λόγο.
Metallica – Ride the Lightning: Μια αστραπή που ποτέ δεν έσβησε
