Όταν καλείσαι να γράψεις ένα αφιέρωμα για το ‘The Dark Side of The Moon’ των Pink Floyd νιώθεις το βάρος της μουσικής του ιδιοφυΐας να σε πλακώνει.
Δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει ειπωθεί για αυτόν το δίσκο, μα τις περισσότερες φορές το λεξιλόγιο ωχριά μπροστά στο ανυπέρβλητο μεγαλείο του…
Οι Pink Floyd έκαναν τη δική τους καλλιτεχνική δήλωση, και το θρυλικό εξώφυλλό του ήρθε για να απογειώσει το δημιούργημά τους.
Ο δημιουργός του εικονικού artwork, Storm Thorgerson, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Rolling Stone, θυμάται εκείνες τις ημέρες:
H πρώτη μου επαφή με το υλικό του δίσκου ήταν στο studio μαζί τους.
Δεν είμαι και πολύ σχετικός με τη μουσική. Δεν είχα και πολλά να τους πω, ούτε μου το επέτρεψαν κιόλας.
Η δουλειά μου ήταν να σχεδιάσω ότι άκουγα, o Richard Wright μου έλεγε «Ε Storm, μπορούμε να μην έχουμε για εξώφυλλο αυτές τις αστείες εικόνες σου, έτσι;».
Η ιδέα για το πρίσμα προήλθε γιατί ήθελα να απεικονίζεται ένα τρίγωνο, που συμβολίζει τη σκέψη και τη φιλοδοξία, μου έβγαινε καθώς άκουγα τους στίχους τους.
Εμπνεύστηκα από τα light shows που έδιναν οι Pink Floyd τότε…
Μια εκδοχή του cover ήταν να περιέχει τον Silver Surfer, από τα κόμικς της Marvel, αλλά την απέρριψαν αμέσως.
O Storm Thorgerson κουβάλησε μαζί του στο studio συνολικά εφτά σχέδια, όμως τα μέλη των Pink Floyd αποφάσισαν ομόφωνα και εντελώς αυθόρμητα πως το μινιμαλιστικό πρισματάκι θα είναι αυτό που θα κοσμεί τον δίσκο που δούλευαν εκείνη την περίοδο.
Ο σχεδιαστής του εξωφύλλου, μάλιστα, ταξίδεψε μέχρι την Αίγυπτο, για να τραβήξει υπέρυθρες φωτογραφίες των πυραμίδων, για τα posters που τοποθετήθηκαν στο εσωτερικό των βινυλίων.
Μια αντιπαραβολή και μια αντίθεση για τον ακροατή, που ενώ στην έξω πλευρά του album αντικρίζει το τρίγωνο, καθώς ανοίγει τον δίσκο βλέπει τις εντυπωσιακές πυραμίδες.
Αυτός που κλήθηκε να δώσει την τελική μορφή στο σχέδιο ήταν ο George Hardie, που έπαιξε με τα χρώματα, και δοκιμάζοντας διάφορες αποχρώσεις ματζέντα, κυανού, κίτρινου και μαύρου χρώματος έδωσε την τελική απόχρωση των ακτίνων.
Μερικά από τα posters συμπεριλήφθηκαν και σε πολυτελείς εκδόσεις αργότερα:
Η ακτίνα που διέρχεται από το πρίσμα και διαχέεται εξερχόμενη από αυτό, δένει με το μυστηριώδες ύφος του album. Κρατώντας το στα χέρια σου καλείσαι να ανακαλύψεις το περιεχόμενό του και να το αναλύσεις, αφού οι Pink Floyd συνέθεταν εγκεφαλική μουσική.
Η μυσταγωγική μουσική, οι απόκοσμοι ήχοι τους και οι ενδοσκοπικοί στίχοι του Roger Waters που πραγματεύονται ευαίσθητα θέμα όπως η απώλεια, ο υλισμός και η αποξένωση βρήκαν τον πιο απλό και ταυτόχρονα μυστηριώδες τρόπο να «πάρουν σάρκα και οστά» σε ένα εξώφυλλο αφαιρετικό και απλό, που έγινε ίσως το πιο αναγνωρίσιμο στην ιστορία της μουσικής…
Δεν υπάρχει πουθενά στο εξώφυλλο το όνομα του δίσκου ή του συγκροτήματος, όπως συνέβη και στο ‘Atom Heart Mother’ με τη θρυλική αγελάδα, ή στο ‘Animals’.
Κάτι αντίστοιχο είχαν κάνει και οι Led Zeppelin με το εξαιρετικό artwork στο ‘Led Zeppelin IV’ (διαβάστε περισσότερα εδώ).
Στα stickers στο εσωτερικό του, το μυστήριο εντείνεται καθώς κανένα από τα μέλη του συγκροτήματος δεν έδωσε κάποια εξήγηση για τη σημασία τους, αφήνοντας τον ακροατή να ερμηνεύσει με τον δικό του τρόπο αυτό που έβλεπε.
Το πάντρεμα της μουσικής και του design, βρήκε τους Pink Floyd θριαμβευτές. Το πρίσμα έγινε η τέλεια διαφήμιση, το απόλυτο σχέδιο που θα κοσμούσε τα δισκοπωλεία και κάθε λογής αναμνηστικό του συγκροτήματος.
Το ‘The Dark Side of The Moon’ ξεκίνησε ένα ταξίδι χωρίς σταματημό μέσα στο χωροχρόνο, έσπασε κάθε λογής ρεκόρ στο διάβα του και έμεινε για αμέτρητες εβδομάδες στα charts, κάτι που γίνεται έως σήμερα.
Ήδη στις 29 Οκτωβρίου του 1993 είχε σπάσει το ρεκόρ παραμονής στα charts του Billboard με 491 συνολικά, ενώ μέχρι σήμερα έχει παραμείνει εκεί για 937 εβδομάδες!
Για να αντιληφθείτε τη διάσταση του επιτεύγματος, οι αμέσως επόμενοι στη σειρά δίσκοι είναι η συλλογή ‘Legend: The Best of Bob Marley and The Wailers (539 εβδομάδες)’ του Bob Marley και των Wailers, και το ‘Greatest Hits’ των Journey (επίσης 539 εβδομάδες), με τους Metallica και το Black Album να σπάνε το φράγμα των 500 εβδομάδων μόλις τον προηγούμενο μήνα…
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ακούγοντας κομμάτια όπως τα ‘Great Gig In The Sky’, ‘Brain Damage’, ‘Money’, ‘Time’ και ‘Οn The Run’ αντιλαμβάνεσαι ότι αυτός ο δίσκος ήρθε από το μέλλον, και το θρυλικό του εξώφυλλο συνέβαλλε αποφασιστικά για να χτίσει το μύθο του…