James και Shame, Wild Front – Fix Factory
Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκαν χθες, 7 Ιουνίου 2019 οι James και δεν θα μπορούσαμε να μην ακολουθήσουμε κι εμείς.
Φτάσαμε στο χώρο της συναυλίας ακριβώς τη στιγμή που ξεκινούσε το set της το πρώτο συγκρότημα της βραδιάς, οι Wild Front, οι οποίοι ζέσταναν όσο μπορούσαν το πλήθος που είχε ήδη φτάσει στο Fix, με τον ήλιο να είχε ήδη πέσει ευτυχώς και να μην δημιουργεί μπελάδες στο κοινό.
Την σκυτάλη πήραν οι Shame που ανέβηκαν στη σκηνή με φανερή διάθεση να ξεσηκώσουν τους από κάτω και να απαιτήσουν την προσοχή ακόμα κι από τον τελευταίο παρευρισκόμενο και με μία μίξη ροκ, πανκ και αγνής βρετανίλας περίπου τα κατάφεραν.
Μας αποχαιρέτησαν περίπου στις 22:00, κάτι που σήμαινε πως είχαμε περίπου μισή ώρα μέχρι να εμφανιστούν οι James οπότε ανεφοδιαστήκαμε και πήραμε θέση, με το μέρος να είχε γεμίσει.
Γύρω στις 22:45 λοιπόν μας υποδέχτηκε ο Tim Booth και η παρέα του και ξεκίνησε ένα δίωρο σετ με μίξη νέων και παλιών αγαπημένων τραγουδιών (αν και δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση σε δημιουργίες της τρέχουσας δεκαετίας), με το κοινό να ανταποκρίνεται σε όλες τις μουσικές παρακλήσεις των James που όπως είπαν και οι ίδιοι ένιωθαν ωραία που γύρισαν στην χώρα μας.
Εμείς ήμασταν κάτι παραπάνω από πρόθυμοι να ανταποδώσουμε αυτή τη χαρά και δεν σταματήσαμε να χορεύουμε και να τραγουδάμε αγκαλιά με φίλους και αγνώστους, διότι όπως δεν σταμάτησαν να μονολογούν κάτι φίλοι μου Βούλγαροι που χόρευαν δίπλα και ουσιαστικά “δεθήκαμε” στο ‘Moving On’, «this is not a concert, it’s a church». Λίγα μέτρα παραπέρα ο Booth έκανε τα δικά του, χόρευε, έπεφτε στην αγκαλιά του κοινού, μας κοιτούσε από ψηλά και χαμογελούσε, κυριολεκτικά ‘Nothing But Love’.
Καλώς ή κακώς όμως, υπάρχουν συγκεκριμένα τραγούδια που θέλει να ακούσει κανείς από κάθε συγκρότημα, αυτές οι καθολικές επιτυχίες που ενίοτε κουράζουν τους πιστούς φανς, αλλά θα ήταν άδικο να στερηθεί οποιοσδήποτε την εμπειρία του να ακούει ζωντανά ένα τραγούδι σαν το ‘Laid’ ή το ‘Getting Away With It (All Messed Up)’, τραγούδια που αγαπά ιδιαίτερα εδώ και πολλά χρόνια το ελληνικό κοινό και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να σκεφτεί κανείς τι έγινε όταν έπαιξαν οι πρώτες τους νότες.
Ένα σύντομο διάλειμμα για το υποχρεωτικό encore και ένα όμορφο αντίο με το ‘Many Faces’ για να γραφτεί ο υπέροχος επίλογος με το πανέμορφο ‘Sometimes’ το οποίο προσφέρει ένα τόσο όμορφο συναίσθημα όταν το ακούς γύρω από κόσμο και δυνατά ηχεία που δεν σε αφήνει καν να παραπονεθείς για το γεγονός ότι δεν άκουσες ας πούμε το ‘Sit Down’ ή το προσωπικό αγαπημένο ‘All I’m Saying’.
Κάπως έτσι ευχαριστήσαμε και αποχαιρετήσαμε τους James οι οποίοι μας χάρισαν ένα όμορφο βράδυ, αναμφίβολα από αυτά που θα θυμάται για αρκετό καιρό όποιος βρέθηκε στις 7 Ιουνίου στο Fix Factory of Sound της Θεσσαλονίκης.
