Ο μπασίστας των Pearl Jam προσφάτως μοιράστηκε τα καλύτερα τραγούδια που άκουσε την περασμένη χρονιά.
Ας δούμε αναλυτικότερα τι επέλεξε:
Grizzly Bear – Mourning Sound
Είναι δύσκολο να επιλέξεις μόνο ένα κομμάτι από το ‘Painted Ruins’ μιας και λειτουργεί τέλεια ως σύνολο, ένα αληθινό άλμπουμ. Το ‘Mourning Sound’ τα έχει όλα πάντως, και οι δύο φωνές, τέλειο μπάσο και ντραμς, μερικές χαρακτηριστικές συγχορδίες στην κιθάρα και υπέροχοι στίχοι.
Μάλλον είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα των τελευταίων ετών. Θα ήθελα να είχαν φτιάξει περισσότερη μουσική, κάτι που είναι ειρωνικό αν σκεφτείς πως εμείς έχουμε να φτιάξουμε νέο άλμπουμ σχεδόν πέντε χρόνια.
Gord Downie – Snowflake
Το συγκρότημά μας βρισκόταν σε παράλληλα μονοπάτια με τους Tragically Hip.
Είναι περίεργο που δεν διασταυρώθηκαν αυτά τα μονοπάτια πιο συχνά. O Gord έφτιαξε ένα απίστευτο τελευταίο άλμπουμ.
Έκλαιγα καθ’ όλη τη διάρκεια της πρώτης μου ακρόασης. Τόσο όμορφο και ειλικρινές.
Μου θυμίζει τόσα πολλά από το μέρος που μεγάλωσα στην Βορειοκεντρική Μοντάνα, που είναι ουσιαστικά ο Καναδάς.
Το ‘Faith Faith’ είναι επίσης ένα από τα εξαιρετικά τραγούδια για τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου.
The Lemon Twigs – Why Didn’t You Say That?
Οι Lemon Twigs συνεχίσουν την μακρά παράδοση των ταλαντούχων τραγουδιστών/στιχουργών Βρετανών αδερφών, μόνο που είναι Αμερικάνοι.
Ακούω Queen, Beatles, 10cc κι άλλα ριζοσπαστικά prog-pop που είχα να ακούσω από τότε που μας άφησαν οι Jellyfish.
Φοβερές μελωδίες, εκπληκτικός μουσικός συνδυασμός και ένα μείγμα στυλ κάνουν το μέλλον πιο λαμπρό.
Charlotte Gainsbourg – Deadly Valentine
Το μόνο που σκέφτομαι όταν ακούω αυτό το τραγούδι είναι η αργή καταστροφή και η κατάθλιψη της σκηνής του γάμου στο Melancholia.
Οι στίχοι επικεντρώνονται σε Χριστιανικούς όρκους παντρειάς με μια δόση σαρκασμού.
Λατρεύω την μεγάλη synth παραγωγή και το επαναλαμβανόμενο funk μπάσο ενώ και τα φωνητικά της είναι πανέμορφα.
The U-Men – Shoot’Em Down
Η Sub Pop μόλις κυκλοφόρησε ολόκληρο τον κατάλογο των U-Men σε μια πανέμορφη συσκευασία και το ‘Shoot ‘Em Down’ είναι το αγαπημένο μου.
Με γυρνάει πίσω στα απίστευτα διασκευαστικά σόου στο Metropolis, Ground Zero και Graven Image, στην ακμή της Seattle μουσικής για κάποιους από εμάς.
Οι U-Men είχαν ένα από τα αγαπημένα μου ρυθμικά σχήματα με τον Jim Tilman και τον Charlie Ryan.
Με τις δυναμικές κιθάρες του Tom Price και ίσως τον πιο χαρισματικό frontman που έβγαλε ποτέ το Seattle, τον John Bigley, επηρέασαν και ενέπνευσαν κάθε συγκρότημα που τους είδε.
