Ο John Petrucci συνάντησε τον Steve Morse, ιδρυτή των Dixie Dregs και κιθαρίστα που αποτέλεσε ένα από τα ινδάλματά του, και στη συνομιλία τους για λογαριασμό του Reverb.com, ο Petrucci αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, και στα υπέρ και τα κατά του YouTube για τους νέους κιθαρίστες.
Σε γενικές γραμμές, ο κιθαρίστας των Dream Theater περέγραψε τη διάσημη πλατφόρμα διαμοιρασμού βίντεο, ως δίκοπο μαχαίρι για τον κόσμο της κιθάρας:
Το YouTube… Είναι περίεργο πράγμα.
Από τη μία πλευρά, τα παιδιά έχουν γίνει τόσο καλά στην κιθάρα και σε τόσο μικρή ηλικία, επειδή μπορούν να δουν ακριβώς πώς γίνεται.
Απλώς πας στο YouTube και λες «Λοιπόν, αν μπορεί να το κάνει αυτό το 8χρονο, και εγώ είμαι 7, τότε μπορώ να το κάνω κι εγώ…»
Και την ίδια στιγμή, έχεις αυτή την αίσθηση πως ό,τι παίζεις θα είναι εκεί ανεβασμένο. Έτσι, αγνοείς αυτήν την μικρή φωνή κριτικής…
Όσον αφορά την οπτική πλευρά του YouTube, ο Petrucci παρουσιάστηκε και πάλι διχασμένος:
Μπορείς να φτάσεις κάπου πολύ πιο γρήγορα. Γ
ια παράδειγμα, όταν ήμουν νεότερος και άκουσα το ‘Eruption’ για πρώτη φορά, όταν φτάνει στο σημείο που ο Eddie [Van Halen] κάνει tapping, δεν είχα ιδέα τι ήταν, για ‘μένα δεν ακουγόταν καν σαν κιθάρα.
Μου πήρε πολύ καιρό για να συνειδητοποιήσω πώς είναι εφικτό, πώς έκανε αυτόν τον ήχο.
Τώρα, μπορείς να φτάσεις σε αυτό το σημείο πιο γρήγορα, αλλά ίσως δεν υπάρχει αυτή η εκπαίδευση του αυτιού. Ίσως αυτή να είναι η μεγαλύτερη ζημιά.
Τέλος, αφού Steve Morse και John Petrucci συμφώνησαν πως η έλλειψη της ελευθερίας του να παίζεις νέο υλικό ζωντανά πριν κυκλοφορήσει επίσημα είναι ένα από τα βασικά μειονεκτήματα της εποχής του YouTube, ο Petrucci ρωτήθηκε και για το εάν η πλατφόρμα έχει μειώσει τον πειραματισμό και τους αυτοσχεδιασμούς για τους κιθαρίστες:
Νομίζω πως εξαρτάται. Αν είσαι αποφασισμένος πως θα κάνεις κάποιο είδος αυτοσχεδιασμού, πιστεύω πως το κάνεις, ό,τι και να γίνει.
Αλλά αν είναι κάτι που δεν το έχεις προγραμματίσει, κάτι αυθόρμητο, ίσως το κρίνεις εκ των υστέρων.