Το είναι και το φαίνεσθαι είναι δύο έννοιες που συχνά διαφέρουν, αλλά όχι και στην περίπτωση της εγχώριας σκηνής που -εδώ και χρόνια- εμπλουτίζεται και εξελίσσεται, τόσο από άποψη μπαντών, όσο κι από άποψη μουσικών ειδών. Δεν φαίνεται απλά να ανεβαίνει, όντως το κάνει!
Υπάρχουν τύποι που μένουν δυο τετράγωνα απ’ το σπίτι σου και παίζουν μουσικάρες. Αυτοί οι τύποι που μαζεύουν λεφτά για να μπουν στούντιο για περιορισμένο χρόνο, κυκλοφορούν δίσκους που θα ζήλευαν ξένες μπάντες. Αυτοί οι τύποι παίζουν πρωτίστως γιατί το γουστάρουν και δεν τους νοιάζει αν τους βλέπουν 5, 100 ή 1000 άτομα. Αυτοί οι τύποι δεν ασχολούνται με δισκογραφικές, κόβουν τους δίσκους μόνοι τους και βγάζουν την ψυχή τους σε κάθε νότα και κάθε “ασήμαντη” λεπτομέρεια του άλμπουμ τους και το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι ότι δεν προσβλέπουν στο να γίνουν πλατινένιοι αλλά στο να τους ακούσουν 5 άνθρωποι που όντως βλέπουν κάτι ενδιαφέρον στην όλη κατάσταση.
Είχα πρόσφατα μια κουβέντα για την ελληνική σκηνή που αναδύεται τα τελευταία χρόνια και, αρχής γενομένης από μερικές πρόσφατες κυκλοφορίες, είχα τη χαρά να συνειδητοποιήσω πόσο πολύ δουλεύουν αυτές οι μπάντες στις “ασήμαντες” λεπτομέρειες που έλεγα παραπάνω, όπως για παράδειγμα στα εξώφυλλα των δίσκων τους. Αντί, λοιπόν, να καταφύγουν σε μια απλή φωτογραφία των μελών τους, το πάνε ένα βήμα παραπέρα και αφιερώνουν ώρες δουλειάς, συνεργαζόμενοι με γραφίστες -άσημους ή μη- για να προσδώσουν στο εξώφυλλό τους ένα κομμάτι του “εγώ” τους, ένα κομμάτι του δίσκου και της ιστορίας που θέλει να πει. Το αστείο είναι ότι λίγοι θα κάτσουν να ασχοληθούν με αυτά και ακόμα λιγότεροι θα αγοράσουν τους δίσκους. Το πιο αστείο είναι ότι σε μια χώρα με ανύπαρκτη -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- μουσική παιδεία, οι δίσκοι που περιλαμβάνουν μια τυχαία, αδούλευτη φωτογραφία του “καλλιτέχνη”, θα πάρει χιλιάδες πωλήσεις παραπάνω. Αλλά ποιος είπε ότι η μουσική είναι μια δίκαιη τέχνη;
Ας χαζέψουμε μερικά απ’ τα πιο ωραία εξώφυλλα που θα δεις εκεί έξω από ελληνικές μπάντες και ας εκτιμήσουμε αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Μετά από κάθε φωτογραφία, αν το εξώφυλλο σε πείσει, έχεις μια μοναδική ευκαιρία να τους ακούσεις και να τσεκάρεις πότε παίζουν κάπου κοντά σου…
Planet of Zeus – Loyal To The Pack
Artwork by Σπύρος Βερύκιος
1000mods – Super Van Vacation
Artwork by Malleus Rock Art Lab
Void Droid – Terrestrial
Artwork by Costin Chioreanu
Naxatras – Naxatras
Artwork by Chris RW
Breath After Coma – Breath After Coma
Artwork by Lelos Matthaios
Narcosis – Road To Infinity
Artwork by Jon Toussas (Graphic No Jutsu)
Facebook | ReverbNation | Bandcamp
Hypnotic Nausea – Hypnosis
Artwork by George P
Forsaken Memoriam – Forsaken Memoriam
Artwork by Neopithecus Illustration
Burn The Sun – Crack Of Dawn
Artwork by Giannis Mantzaris
Instant Boner – Outburst
Artwork by Gus Boggar
Προφανώς αυτά δεν είναι τα μοναδικά, αλλά μία πρώτης φάσης διαλογή μερικών που με εντυπωσίασαν. Περιμένω προσθήκες στα σχόλια ή/και το inbox της σελίδας!
Πάντως, κάτι γίνεται στην ελληνική underground σκηνή και οφείλεις να το αναγνωρίσεις!