Ας ξεκινήσουμε από τα σημαντικά. Τους Legend of the Seagullmen αποτελούν ο frontman των Mastodon, Brent Hinds, ο drummer των Tool, Danny Carey, στην κιθάρα ακούμε τον σκηνοθέτη και animator Jimmy Hayward, στο μπάσο τον Pete Griffin (Zappa Plays Zappa, Dethklok, Giraffe Tongue Orchestra), στα synths τον Chris DiGiovanni και τον μυστηριώδη David “The Doctor” Dreyer στα φωνητικά. Η μπάντα άρχισε να διαμορφώνεται αρκετά χρόνια πριν, αφού ο Josh Homme (Queens of the Stone Age, Kyuss), έφερε σε επαφή τους Hayward και Hinds, ακολούθησε ο Dreyer και σταδιακά άρχισαν να δημιουργούν ένα project το οποίο άτυπα ονόμασαν «a nautical spaghetti western».
Η κατά τ’ άλλα υπερτιμημένη λέξη «supergroup» δημιουργεί από μόνη της μεγάλες προσδοκίες που πολλές φορές δε συνάδουν με το τελικό αποτέλεσμα. Σε καμία περίπτωση το αποτέλεσμα δεν θα είναι κακό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι και καλό, τουλάχιστον όχι όσο καλό αναμένεται να είναι. Η δημιουργία ενός group που δημιουργήθηκε από μέλη μεγάλων συγκροτημάτων δεν εγγυάται πάντα έναν καλό δίσκο, πόσο μάλλον έναν super δίσκο που θα θυμόμαστε για καιρό. Αυτό ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι δεν αρκεί μία καλή συνταγή και καλά υλικά για να φτιάξεις ένα καλό φαγητό. Χρειάζεται και κάτι άλλο. Το εν λόγω supergroup φαίνεται πως μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων αφού με αυτόν τον δίσκο προσφέρει γνήσια rock opera, αψηφώντας τις παγίδες που μπορεί να κρύβει αυτός ο όρος.
Ο ομώνυμος δίσκος των Legend of the Seagullmen κυκλοφόρησε στις 9 Φεβρουαρίου μέσω της Dine Alone Records. Πρόκειται για ένα album-project που αποτελείται από 8 τραγούδια. Το καθένα διηγείται και μία μικρή ιστορία γύρω από την άγρια ζωή της θάλασσας.
Hard rock, σκοτεινό κλίμα, υγρασία και καταραμένοι ναυτικοί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι και τόσο καταραμένοι, αφού σύμφωνα με τα λεγόμενα της μπάντας, έχουν κληθεί από τον «Seagullgod» να μας σώσουν από τα βαθιά και σκοτεινά έγκατα.
Δύτες μεταλλαγμένης, βαθιάς θάλασσας, ένα οργισμένο γιγαντιαίο καλαμάρι και μία αιμοδιψής όρκα είναι στον δρόμο τους και δεν υπάρχει τίποτα ανάμεσα σε ‘σένα και έναν βέβαιο θάνατο εκτός απ’ τους Seagullmen!
Το εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου με τίτλο ‘We Are The Seagullmen’ συστήνει το συγκρότημα στο κοινό με τον καλύτερο τρόπο, εισάγοντας τον ακροατή στα αχαρτογράφητα νερά και το ιδιαίτερο στυλ της μπάντας. Το δεύτερο τραγούδι με τίτλο ‘The Fogger’ είναι και το δεύτερο single που μοιράστηκε η μπάντα. Είναι πιο περίπλοκο από τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου. Ένα κράμα από rock ‘n’ roll και επιβλητικό drummin’ με ένα εξαιρετικό drum solo στη μέση του τραγουδιού, άγρια κιθαριστικά riffs και ένα υποβόσκον μπασάκι.
To ‘Shipswreck’ αποτελεί ένα από τα πολύ δυνατά σημεία του άλμπουμ. Ηλεκτρικό κλίμα όσο εξιστορείται ένα υδρόβιο παραμύθι με τα φωνητικά του Dreyer που απλά το απογειώνουν και με γλάρους για outro. Το ‘Curse of the Red Tide’ είναι σκοτεινό και επιστρέφει στις παλιές καλές μέρες των Metallica και των Black Sabbath. Το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου, ‘Legend of the Seagullmen’, επιβεβαιώνει τον μύθο και ο δίσκος συνεχίζει με το ‘The Orca’. Εδώ αποκαλύπτεται ο μεγαλοπρεπής χαρακτήρας που διαθέτουν όλα τα μέλη της ομάδας ή του πληρώματος και αφηγείται τον μύθο με όχι και τόσο πρωτότυπο τρόπο, αλλά αν είναι κάτι που ξεχωρίζει -και- σ’ αυτό το σημείο, είναι το παίξιμο του Danny Carey.
Το ‘Rise of the Giant’ λίγο πριν το τέλος της ιστορίας έχει γερές δόσεις stoner και κάπου στη μέση του κομματιού, το καλαμάρι υψώνεται πάνω από τα άγρια ηλεκτρισμένα κύματα της κιθάρας απλώνοντας απειλητικά τα πλοκάμια του.
In the cold, dark depths of the ocean lies the allusive architeuthids, massive, powerful…
Το ‘Ballad of the Deep Sea Diver’ και η βαθμιαία αύξηση της έντασης το καθιστούν ένα θαυμάσιο φινάλε σ’ έναν δίσκο δυναμίτη που αν και δεν διαθέτει τόσο μεγάλη ποικιλομορφία και δεν πρόκειται για κάτι ιδιαίτερα περίπλοκο ή πιασάρικο, έχει δομή και βάρος τεχνικά και συνθετικά. Αν λάβουμε υπόψιν ότι είναι ένας project δίσκος, οι Legend of the Seagullmen πέτυχαν τον στόχο τους και άνοιξαν τον δρόμο για ένα μουσικό-κινηματογραφικό ταξίδι, έχοντας retro διάθεση με σημείο αναφοράς τις δεκαετίες του ’70 και ’80.
‘Legend of the Seagullmen’ – Tracklist
1. We Are The Seagullmen
2. The Fogger
3. Shipswreck
4. Curse of the Red Tide
5. Legend of the Seagullmen
6. The Orca
7. Rise of the Giant
8. Ballad of the Deep Sea Diver
