8 Φεβρουαρίου του 1993.
Η σκόνη από τον εμπορικό πάταγο που προκάλεσε το Black Album δεν είχε προλάβει κάτσει ακόμα, με το συγκρότημα να σαρώνει παντού στην μεγαλειώδη περιοδεία που ακολούθησε.
Ό,τι έβγαζε η μπάντα εκείνη την περίοδο πουλούσε σαν ζεστό ψωμάκι και έτσι αποφασίζει να κυκλοφορήσει ένα ακόμα single, το πέμπτο κατά σειρά του δίσκου. Η επιλογή τους, ήταν το ‘Sad But True’.
Η ταινία των Anthony Hopkins και Ann Margaret, ‘Magic’, όπου ο Hopkins υποδυόταν έναν εγγαστρίμυθο με διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας, ήταν η μούσα των Metallica για το ‘Sad But True’.
Η διαδικασία ηχογράφησης του ‘Sad But True’ μαρτυρά και τον επαγγελματικό τρόπο με τον οποίο το συγκρότημα δούλεψε για όλα τα κομμάτια του δίσκου.
O Bob Rock άλλαξε τα πάντα μέσα στο studio και ο James Hetfield πέρασε αμέτρητες ώρες για να αποδώσει τον ήχο που θα ήθελε.
O ήχος της ρυθμικής κιθάρας που πέρασε στα tapes ήταν μια σύνθεση μέσα από πολλά, διαφορετικά layers, και ήχο που προήρθε από διαφορετικό εξοπλισμό (ενισχυτές κλπ) και μικρόφωνα που είχαν απλωθεί σε διάφορες γωνίες του studio.
Μάλιστα, o παραγωγός χαμήλωσε αρχικά το κούρδισμα στις κιθάρες, με αποτέλεσμα το τραγούδι να βγάζει μια πιο φρέσκια και groovy αίσθηση, με το drumming να έρχεται στο προσκήνιο.
Το κομμάτι κυκλοφόρησε και αυτό σαν single, δυο χρόνια μετά το Black Album, με τον αρτίστα Brian Schroeder (Pushead) να σχεδιάζει στο εξώφυλλό του δυο κρανία τα οποία κοιτάνε το ένα το άλλο.
Μόλις ο Hetfield αντίκρισε την ζωγραφιά, συνειδητοποίησε πως σε συνδυασμό με το κομμάτι ταιριάζει απόλυτα στην προσωπικότητά του:
Αρχικά, δεν είχα συνειδητοποιήσει την δυαδικότητα στα νοήματα του cover και του τραγουδιού, και όταν είδα το εξώφυλλο, άκουσα ξανά το τραγούδι με διαφορετική σκοπιά.
Είναι το καλό και το κακό, ο κρυφός χαρακτήρας μου και αυτό που βγάζω προς τα έξω…
I’m your dream, make you real
I’m your eyes when you must steal
I’m your pain when you can’t feel
Sad but true