Αφιέρωμα στο Showbiz των Muse
7 Σεπτεμβρίου του 1999 και στην Γαλλία, κυκλοφορεί για πρώτη φορά το debut album μιας άγνωστης και φυσιογνωμικά άγουρης βρετανικής μπάντας, η οποία έμελλε να αλλάξει ριζικά το rock τοπίο της επόμενης (και όχι μόνο) δεκαετίας που μόλις έτεινε να ανατείλει.
Πρόκειται για τρεις σχεδόν καχεκτικούς τύπους με όνειρο – όσο και αν δεν σου γέμιζαν το μάτι – να ξεκινήσουν το δικό τους μουσικό παραμύθι, αποτυπώνοντας στην πορεία ένα ανεξίτηλο σημάδι στην αιωνιότητα της έμπνευσης και της δημιουργίας.
Το όνομά τους Muse, ένα hard rock σχήμα με πλούσιες εναλλακτικές και ηλεκτρονικές επιρροές που θύμιζε έντονα Radiohead και που μόλις είχε πραγματοποιήσει την πρώτη του ανάσα στο σύμπαν της μελωδίας.
Μία ανάσα, που έμελλε να δώσει ζωή σε μία σειρά από επικές εμπνεύσεις και που θα εδραίωνε παγκοσμίως έναν από τους πλέον χαρισματικούς μουσικούς των τελευταίων δεκαετιών.
Ο Matt Bellamy, με τους Chris Wolstenholme και Dominic Howard ξεκινούσαν σαν σήμερα το δικό τους ταξίδι προς την κορυφή, με το album Showbiz να αποτελεί την πρώτη τους γκαζιά σε μία ξέφρενη πορεία καταξίωσης, παραγωγικότητας και οπτικοακουστικού πλουραλισμού.
Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα γρήγορο και εκρηκτικό ηχητικά δίσκο, με hard υπόβαθρο και πιασάρικους στίχους, που ανέδειξε το ασύλληπτο φωνητικό ταλέντο του Bellamy, παράλληλα με τις προοπτικές τις οποίες εξωτερίκευσε και εν συνεχεία επισφράγισε με την δισκογραφική του συνέπεια το συγκρότημα.
Προοπτικές οι οποίες προοδευτικά περιλάμβαναν το αστείρευτο συνθετικό ταλέντο, την μαεστρία στο πάντρεμα διαφορετικών μουσικών ειδών, την δίψα για βίαιες ηχητικές προτάσεις και προκλήσεις καθώς και την αγάπη για την επιστήμη, τις τέχνες, τον κοινωνικό και θρησκευτικό προβληματισμό κ.ά.
Πολλά από αυτά και με υπερβάλλοντα ενδεχομένως ζήλο, προσπάθησαν να χωρέσουν στην πρώτη τους ηχογράφηση πετυχαίνοντας, αν μη τι άλλο, να καταστήσουν αισθητή την παρουσία τους στο ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο γίγνεσθαι του θεάματος.
Και πως να μην το έκαναν, όταν το ντεμπούτο τους στα δισκοπωλεία ξεκινάει με ένα αριστούργημα όπως το ‘Sunburn’.
Η εθιστική μελωδία στο πιάνο που σταδιακά κλιμακώνεται με ένα εκκωφαντικό ξέσπασμα σε ρεφρέν και σόλο, σε συνδυασμό με τον σπαρακτικό στίχο, συνθέτουν ένα ιδανικό και διαχρονικό opening track.
Την σκυτάλη παίρνουν καταιγιστικά κομμάτια όπως ‘Muscle Museum’, ‘Fillip’και‘Cave’. Δημιουργίες που ξεσηκώνουν και πιστοποιούν αυτό που και ο ίδιος ο Bellamy είχε δηλώσει για το άλμπουμ:
Στόχος μας είναι να δώσουμε δύναμη και να χτυπήσουμε τους ακροατές με τεράστιους τοίχους από ήχο.
Ωστόσο, το εν λόγω δημιούργημα περιέχει και τρυφερές στιγμές όπως το ‘Falling Down’ και το άκρως ποιητικό ‘Unintended’, με το τελευταίο μάλιστα να είναι από τα πλέον πολυπαιγμένα τους.
Παράλληλα, η ροή του επιδίδεται σε εξίσου ποιοτικά μονοπάτια με δημιουργίες όπως το ‘Uno’ και το ομώνυμο ‘Showbiz’.
Σκοτεινά κομμάτια, από τα πλέον αναγνωρίσιμα και ώριμα του δίσκου, αναδεικνύουν το πολύπλοκο συνθετικό ταλέντο του συγκροτήματος, μοιάζοντας με αγγελιαφόρους του πιο ενδεικτικού σε πειραματισμούς Origin of Symetry.
‘Sober’ και ‘Overdue’ προσδίδουν επιπλέον ενέργεια και ένα ακόμα πιο επιθετικό ύφος στην μουσική τους ορμή, για να κλείσουν ήπια με τα ρομαντικά ‘Escape’, ‘Ηate this and I ‘ll love you’ και το ψυχεδελικό ‘Spiral Static’.
Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ένα εγχείρημα ιδιαίτερα φιλόδοξο και υποσχόμενο για την εποχή, που παρ’ όλα αυτά δεν ξέφυγε και των αρνητικών κριτικών με πολλούς να κάνουν λόγο για έλλειψη ταυτότητας, ακουστικό υπερκορεσμό και υπερτίμηση του εαυτού του.
Ωστόσο, το Showbiz, παρά τις ποικίλες γνώμες που δέχθηκε, αποτέλεσε όπως αποδείχθηκε για τους βρετανούς, την ιδανική εισαγωγή του δικού τους μουσικού μυθιστορήματος.
Ένα άλμπουμ άρτια δομημένο και ιδιαίτερα πλούσιο ακουστικά αν αναλογιστεί κανείς το τότε νεαρό της ηλικίας τους, προσέφερε αγνή hard rock καλλωπισμένη με punk μοτίβα, οπερικές άριες και ιδιαιτερότητες που προμήνυαν μια άκρως πειραματική διάθεση και μια καλλιτεχνική ανανέωση που λίγοι θα φανταζόντουσαν τότε τον πάταγο που θα προκαλούσε στην εξέλιξή της.
Όμως ακόμα και αν δεν αποτελεί ένα απ’ τα καλύτερα άλμπουμ των Muse, πρόκειται αναμφισβήτητα για το σημείο μηδέν ενός κόσμου που βρίθει από ταλέντο και δημιουργικότητα, ενός κόσμου του οποίου η ύπαρξη τότε ξεκινούσε να αποκτάει υπόσταση και που ακόμα και σήμερα δεν σταματά να μας τροφοδοτεί με εκπλήξεις και με υπέροχες ως επί το πλείστον ακουστικές εμπειρίες.