Ο Myles Kennedy μπορεί να καυχιέται πως είναι από τους λίγους που τραγούδησαν για τους Led Zeppelin, εκτός του Robert Plant…
Οι Alter Bridge είχαν κυκλοφορήσει τον δεύτερο studio δίσκο τους, με τίτλο ‘Blackbird’, και ετοιμάζονταν να ανέβουν στο stage του Download Festival, στα πλαίσια της περιοδείας τους για την προώθησή του.
Ήταν 13 Ιουλίου του 2008, όταν o Jimmy Page αποφάσισε να έρθει σε επαφή μαζί του, για να περιοδεύσει με τους Zeppelin, αφού μετά το φημισμένο reunion show που είχαν δώσει έναν χρόνο πριν, σκέπτονταν σοβαρά να κάνουν μια περιοδεία με τα μέλη των Zep που ήταν ακόμα εν ζωή, μετά από πολλά χρόνια.
Ο Robert Plant είχε αρνηθεί να συμμετάσχει σε όλο αυτό, και έτσι ο Page στράφηκε στον Myles, αφού στο πρόσωπό του έβλεπε κάποιον που θα μπορούσε αξιοπρεπώς να σταθεί πίσω από το μικρόφωνο των θρύλων της rock.
Ο ίδιος σχολίασε:
Ήταν ο Jason Bonham (γιος του εκλιπόντος John Bonham) που με βρήκε. Είχα να του μιλήσω χρόνια, από τότε που κάναμε την ταινία Rock Star παρέα.
Με πήρε στο τηλέφωνο και μου είπε πως ο Jimmy Page, o John Paul Jones και αυτός βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο Λονδίνο και τζαμάρανε, ρωτώντας με αν ήθελα να περάσω από εκεί…
Αρχικά, με το άκουσμα μιας ανοιχτής πρόσκλησης από τα μέλη των Zeppelin, o Kennedy νόμιζε πως αστειεύονταν, πήγε στο studio και θυμάται ακριβώς τη στιγμή που τους συνάντησε.
Συστήθηκαν, η νευρικότητά του υποχώρησε και όλοι μαζί πήραν τα όργανα και ξεκίνησαν να παίζουν.
Στην αρχή, τζάμαραν παλιά κομμάτια της μπάντας, τα ‘Kashmir’, ‘The Rain Song’ και ‘No Quarter’ και μετά πρόβαραν υλικό που δεν είχε ξανακούσει.
Όταν τελείωσαν και με αυτό, τους ανακοίνωσε ότι θα έφευγε, για να πάρει ένα ταξί για τον σταθμό του τρένου, όπου από κει θα μετέβαινε στο Birmigham, για να παίξει στο Download την επόμενη ημέρα:
Ο Page μου είπε πως θα με πήγαινε αυτός στο σταθμό με το αυτοκίνητό του.
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής μου αποκάλυψε πως αυτός και ο Jones με ήθελαν μαζί τους, σε ένα νέο project τους, που δεν θα ήταν ακριβώς οι Led Zeppelin.
Με ρώτησε αν θα ήθελα να τραγουδήσω μαζί τους… Η απάντησή μου, που ίσως να είναι και η πιο ηλίθια που έχω δώσει ήταν ”ναι, είστε και γαμώ!’. Γέλασα αμήχανα, δεν πίστευα πως το είπα αυτό!
Ο Kennedy ήξερε πως οι Zeppelin έψαχναν και άλλους frontmen για να τραγουδήσουν για αυτούς εκείνη την περίοδο, όπως τον Steven Tyler των Aerosmith, και απλώς τσέκαραν αρκετούς για να τους κρατήσουν ζεστούς.
Μερικούς μήνες αργότερα, οι managers τους μου είπαν πως τελικά το όλο project δεν θα προχωρήσει.
Θα ήταν κάτι υπέροχο αν συνέβαινε! Αλλά ακόμα και το γεγονός ότι βρέθηκα στο ίδιο studio με αυτούς, είναι τρομερό…
