Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στο NPR (National Public Radio), ο Paul McCartney εξέφρασε την επιθυμία του να συνεχίσει να δημιουργεί και να δουλεύει καθώς και τo πόσο του έχει λείψει η συνεργασία του με τον John Lennon.
Ο θρυλικός συνθέτης και τραγουδιστής σε μια εκ βαθέων συζήτηση αποκάλυψε τη μέθοδο με την οποία συνηθίζει από παλιά να γράφει μουσική και τα διάφορα επίπεδα εμπιστοσύνης που είχε στον εαυτό του όλον αυτόν τον καιρό.
Πιο ειλικρινής από ποτέ, ο McCartney μοιράζεται με δημοσιογράφους και κοινό, το πώς νιώθει για το γράψιμο και τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει κατά καιρούς, λέγοντας τα εξής:
Ποτέ δεν μπορείς να το ελέγξεις.
Δεν ξέρω πώς το κάνω αυτό. Θα πιστεύετε ότι ξέρω πώς να το κάνω, αλλά δεν είναι από τα πράγματα που πραγματικά γνωρίζεις ποτέ πως να το κάνεις.
Αν καθόμουν να γράψω ένα τραγούδι τώρα, θα χρησιμοποιούσα τους συνήθεις τρόπους: Είτε θα καθόμουν με μια κιθάρα ή στο πιάνο, θα εξέταζα αρχικά μόνο τις μελωδίες, τις χορδές, τις μουσικές φράσεις και ίσως μερικές λέξεις και κάποιες σκέψεις μου απλά για να ξεκινήσω με κάτι.
Μετά κάθομαι και μελετάω επάνω σ’ αυτό μέχρι να λειτουργήσει, σαν να έγραφα ένα δοκίμιο ή σαν να λύνω σταυρόλεξο. Αυτό είναι το σύστημα που χρησιμοποιώ από πάντα, όπως ξεκινήσαμε με τον John.
Από τότε πραγματικά ποτέ δεν βρήκα καλύτερο σύστημα απ’ αυτό, το οποίο είναι απλά να παίζεις κιθάρα και να ψάχνεις για κάτι που συνιστά μια μελωδία και μερικές λέξεις ίσως αν είστε τυχεροί.
Επίσης, ανοίχτηκε όσον αφορά τον John Lennon και το πόσο του λείπει και με τη δημιουργική έννοια, συμπληρώνοντας ότι η μέθοδος γραψίματος των στίχων δεν έχει αλλάξει από τότε που ήταν στους Beatles, με τον αγαπημένο του φίλο.
Προφανώς αυτό που μου λείπει περισσότερο απ’ όλα είναι να δουλεύω με τον John γιατί ήταν κάτι το ιδιαίτερο και αναντικατάστατο.
Στην πραγματικότητα είναι σχεδόν αδύνατο, γιατί συναντηθήκαμε ως έφηβοι και περάσαμε πολλά μαζί στη ζωή: ωτοστόπ στο Παρίσι, διακοπές, εργαζόμασταν στο Αμβούργο μαζί με τους Beatles, έτσι υπήρχε μεγάλη οικειότητα μεταξύ μας, γνωρίζαμε καλά ο ένας τον άλλον όπως γνωρίζονται μόνο οι φίλοι από την εφηβεία.
Μου αρέσει, το απολαμβάνω, εννοώ ότι όταν μια μέρα είμαι off και δεν ασχολούμαι μ’ αυτό, θα μπορούσα να ασχοληθώ με άλλες εργασίες που αφορούν το σπίτι -ζω σ’ ένα αγρόκτημα, συνεπώς θα μπορούσα να κάνω μια βόλτα στην εξοχή με το άλογο ή κάτι παρόμοιο- αλλά ακόμη όταν κάνω όλα αυτά που θέλω μέσα στη μέρα και έχω κι άλλο χρόνο προς το απόγευμα, το πιο πιθανό είναι να καθίσω στο πιάνο ή να πιάσω την κιθάρα και να γράψω ένα τραγούδι.
Το βλέπω σαν χόμπι αλλά μου αρέσει να το σκέφτομαι έτσι και μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να λέει: «Είσαι σοβαρός; Ίσως θα πρέπει να προσπαθήσεις λίγο περισσότερο».
Mπορείτε ν’ ακούσετε ολόκληρη τη συνέντευξη του Paul εδώ.
