Μιλώντας στο InTheStudio.net πριν από λίγο καιρό, James Hetfield και Kirk Hammett αναφέρθηκαν στη «μαύρη» ημέρα της 27ης Σεπτεμβρίου του 1986.
Εκείνο το πρωί, στο Kronoberg της Σουηδίας, το λεωφορείο της μπάντας ξέφυγε από την πορεία του και αναποδογύρισε στο γρασίδι, με αποτέλεσμα ο άτυχος μπασίστας των Metallica, Cliff Burton, που είχε κερδίσει στα χαρτιά (τράβηξε άσσο μπαστούνι) την «καλύτερη» θέση από τον Kirk Hammett, να εκτιναχθεί από το παράθυρο και να καταπλακωθεί από το όχημα, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στα 24 του.
Τα ακριβή αίτια του δυστυχήματος δεν έγιναν ποτέ γνωστά, με τον οδηγό -που δεν κρίθηκε ένοχος- να υποστηρίζει τότε πως το λεωφορείο γλίστρησε σε μαύρο πάγο και ότι δεν ήταν μεθυσμένος ούτε κοιμήθηκε στο τιμόνι, όπως είχαν υποστηρίξει οι Metallica.
Ο Hetfield και ο Hammett, στην πρόσφατη συνέντευξή τους 30 χρόνια μετά, θυμούνται πώς ένιωσαν λίγο μετά από το τραγικό αυτό δυστύχημα, με τον Hetfield να υπενθυμίζει πως εκτός από τον Hammett, θα μπορούσε και αυτός να βρίσκεται στη θέση του Cliff:
Ο λαιμός μου ήταν χάλια και για αυτό κοιμόμουν στο πίσω μέρος.
Τα λεωφορεία περιοδειών που βλέπεις τώρα είναι όλα μεταλλικά στις πλευρές, αλλά αυτό ήταν όλο τζάμι, και αυτή ήταν η βασική αιτία του θανάτου.
Έπεσε σε αυτό που λέμε μαύρο πάγο, ντελαπάρισε, αναπήδησε μία φορά και τότε (ο Cliff) πετάχτηκε από το παράθυρο, και το λεωφορείο έπεσε ακριβώς πάνω του.
Ήταν πολύ γρήγορο και ξέρω ότι δεν κατάλαβε τι τον χτύπησε.
Το να βγαίνεις και να βρίσκεις τον φίλο σου κάτω από το λεωφορείο είναι κάτι που δεν θέλεις να βιώσεις. Η πρώτη μας αντίδραση ήταν θυμός – κάτι στο οποίο είμαστε καλοί.
“Τι συνέβη; Πού είναι ο οδηγός; Άσε με να μυρίσω την ανάσα σου…”
Περπάτησα για μίλια με τα εσώρουχά μου, ψάχνοντας για αυτόν τον μαύρο πάγο, με τη θερμοκρασία να είναι 20 βαθμοί υπό από το 0.
Ακούγαμε κραυγές από το πλήρωμα που ήταν ακόμα παγιδευμένο εκεί μέσα, ούρλιαζαν από τον πόνο – σπασμένοι ώμοι, δάκτυλα, όλα αυτά.
Ο Kirk Hammett συνέχισε, μιλώντας για τις επόμενες ώρες, μετά το αρχικό σοκ του θανάτου του bandmate τους:
Είναι ένα από τα πράγματα για τα οποία δεν μαθαίνεις ποτέ ολόκληρη την αλήθεια. Κοιμόμασταν όλοι όταν συνέβη.
Ποιος ξέρει… Ίσως να κοιμόταν και ο οδηγός.
Το να πρέπει να τηλεφωνήσουμε σε φίλους και οικογένεια που ήταν πίσω, ήταν δύσκολο. Ένιωθες σαν να το ξαναζείς όλο αυτό και πάλι, ήταν πολύ φρέσκο στο μυαλό μας.
Για τις επόμενες 24 ώρες ήμουν σε κατάσταση δυσπιστίας. Δεν συνέβη… Απλώς το αρνιόμουν.
Και όταν επιστρέψαμε έπρεπε να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά, να αντιμετωπίσουμε την αίσθηση της απώλειας και την κηδεία του.
Δεν δώσαμε στους εαυτούς μας αρκετό χρόνο για να αναρρώσουμε από την θλίψη.
Προσπαθήσαμε να σκεφτούμε για μερικές εβδομάδες και μετά βρεθήκαμε και πάλι και αποφασίσαμε τι να κάνουμε.
Ο manager των Metallica, Peter Mensch, ήταν ο άνθρωπος που έπεισε την μπάντα ότι το καλύτερο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να συνεχίσουν να παίζουν μουσική. Όπως θυμάται ο Hetfield:
Ήρθε ο Peter και μας είπε «Κάντε τη θεραπεία σας μέσω της μουσικής – Ανεβείτε και πάλι στο άλογο και καλπάστε…»
Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε αυτό που μας έλεγε αυτός ο τύπος. «Τι εννοείς; Ήταν φίλος μας. Άντε γαμ…»
Μας πήρε μερικές μέρες για να κατανοήσουμε το σκεπτικό αυτού του είδους δύναμης. Η επιθυμία του Cliff θα ήταν: «Συνεχίστε να παλεύετε φίλοι μου…».
Κάτι με το οποίο συμφώνησε και ο Kirk:
Δεν θα ήθελε να μας δει χάσουμε την πορεία στην οποία συμμετείχε και αυτός.
Λίγο αργότερα οι Metallica βρήκαν στο πρόσωπο του Jason Newsted τον νέο τους μπασίστα και το 1988, κυκλοφόρησαν το τέταρτο άλμπουμ τους, ‘…And Justice For All’, ενώ σε λίγο καιρό (18 Νοεμβρίου 2016), τρεις δεκαετίες μετά από το τραγικό αυτό δυστύχημα και με τον Robert Trujillo να εκτελεί χρέη μπασίστα από το 2003, κυκλοφορούν τον δέκατο δίσκο τους, με τίτλο ‘Hardwired… To Self-Destruct’.
Μάλιστα, έχουν ήδη ανακοινώσει και περιοδεία στη Λατινική Αμερική, ξεκινώντας ήδη από τον επόμενο μήνα.
Εδώ οι Metallica σε μια παλιότερη συνέντευξή τους για τον χαμό του Cliff Burton:
