H ιστορία των Primus χρονολογείται από το 1984 και σίγουρα ο τίτλος που τους έχουν προσάψει, ως μία από τις πιο περίεργες και ιδιαίτερες μπάντες, δεν είναι τυχαίος.
Οι Primus χαρακτηρίζονται από την αδιάκριτη, ιδιόμορφη προσέγγιση της μουσικής και αυτό επιβεβαιώνεται και στο ‘The Desaturating Seven’, το οποίο κυκλοφόρησε στις 29 Σεπτεμβρίου, από την ΑΤΟ Records και την δισκογραφική του Claypool, την Prawn Song Records. Η έκδοση του βινυλίου του άλμπουμ θα εκδοθεί και στα επτά χρώματα της Ίριδας με τη μορφή «splatter».
Το ‘The Desaturating Seven’ είναι ο ιδιαίτερος τρόπος των Primus να αφηγηθούν μια ιστορία.
Η βασική επιρροή που είχαν για τη δημιουργία αυτού του δίσκου είναι από ένα παιδικό, σκοτεινό βιβλίο για τα goblins, με τίτλο ‘The Rainbow Goblins’, του Ιταλού συγγραφέα και εικονογράφου Ul de Rico.
O τραγουδιστής και μπασίστας του συγκροτήματος, Les Claypool, συνήθιζε να διαβάζει αυτή την ιστορία των επτά ξωτικών που αιχμαλωτίζουν ουράνια τόξα, στα παιδιά του, η οποία ξεκινάει ως εξής…
Η εισαγωγή του ‘The Valley’ καλωσορίζει τον ακροατή στον κόσμο των goblins και την κοιλάδα του ουράνιου τόξου («Valley of the Rainbow»).
Την κιθάρα διαδέχονται τα αρχέγονα τύμπανα κι έπειτα το μπάσο. Αν υπάρχει πρωταγωνιστής (στο πρώτο τραγούδι όχι και τόσο) γενικότερα στον δίσκο, αυτός είναι αδιαμφισβήτητα το μπάσο.
Once there was a land that lived in fear of seven goblins.
The goblins fed on color. They plowed the valleys and climbed the highest mountains looking for rainbows…
Tο ‘The Seven’, συστήνει στον ακροατή τα επτά χρώματα της Ίριδας.
Το κάθε goblin αντιστοιχεί και σ’ ένα χρώμα του ουράνιου τόξου, σύφωνα με το βιβλίο. Επίσης, το μεγαλύτερο μέρος του κομματιού είναι σε 7/4.
Red, orange, yellow, green, blue, indigo, violet
These are the colors of the Seven
When a rainbow catches their eye, they lure and beguile it
These are the Desaturating Seven
Ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου, το ‘The Trek’, ξεκινάει μ’ ένα μυστηριώδες intro κιθάρας, ώσπου τα τύμπανα μπαίνουν αργά μαζί με τα φωνητικά του Les Claypool.
Ο Claypool μιλώντας για το βιβλίο και την ιδέα του να το μετουσιώσει σε μουσικό άλμπουμ, είπε τα εξής:
Η χρήση του χρώματος και του σκοτεινού στοιχείου τόσο στους πίνακες όσο και στη γραφή μου φάνηκε συναρπαστική και τώρα, σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα, το νόημα αναφορικά με την απληστία, τη θλίψη και την εξαπάτηση εναντίον της ενότητας των μαζών είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Κλασικοί Primus στο ‘The Scheme’, όπου ο Claypool ξεσκεπάζει την πραγματική ταυτότητα των goblins.
Ο Tim Alexander στα drums κάνει πολύ καλή δουλειά, αλλά τώρα τι; Να πω πάλι για το μπάσο;
Schemers always scheming
And they’re scheming all the time
Weaselly little schemers
They’ve got scamming on their minds
Enamoring the masses is less than wise
For the most successful schemers
Tell the most colossal lies
Το ‘The Dream’ σε προσκαλεί στον κόσμο των ονείρων. Σε τραβάει με αυτό το μπλουζιάρικο feeling στην κιθάρα και έπειτα είναι σαν να σε αρπάζει το ριφάκι του μπάσου για να σε οδηγήσει σ’ ένα ψυχεδελικό ταξίδι.
Οι Primus λίγες ημέρες πριν από την κυκλοφορία του ‘The Desaturating Seven’, δημοσίευσαν τα νέα κομμάτια του δίσκου σαν chapters του μυθιστορήματος, εισάγοντας τους fans λίγο-λίγο στον κόσμο των goblins.
Την αφήγηση των «ιστοριών» έχει αναλάβει ο alter ego του Les Claypool, Christopher P. Bacon.
Those that dream in color
Are the lucky ones they say
For dreams devoid of color
Are black and white and grey
The shadows of a dreary day
Προτελευταίο κομμάτι του δίσκου, ‘The Storm’, με πιο progressive ήχο και groovy μελωδία που παραπέμπει σε ’70s classic rock.
Τα τύμπανα και το μπάσο εδώ είναι πιο διακριτικά και λειτουργούν περισσότερο για να ενισχύσουν τον LaLonde.
Όπως κάθε ιστορία έχει ένα τέλος, έτσι και η μικρή (διάρκειας 35 λεπτών περίπου) και απόκοσμη ιστορία των Primus πρέπει κάπως να τελειώσει…
Και γιατί όχι όπως άρχισε; Στο ‘The Ends?’, χρησιμοποιώντας τα ίδια ηχητικά εφέ από την αρχή του άλμπουμ, συνδυάζουν ευρηματικά το τελευταίο τραγούδι με το πρώτο.
Οι Primus με αυτόν τον δίσκο, όχι μόνο κατάφεραν να αφηγηθούν «σωστά» μια ιστορία, αλλά επισφραγίζουν την επιστροφή τους φτιάχνοντας υπνωτική μουσική, με σκοτεινές μελωδίες και πιασάρικα φωνητικά που καταφέρνουν ν’ ακούγονται trippy, χωρίς να υπερβάλλουν.
Ο Les Claypool με αυτόν τον δίσκο αναγνωρίζει τις ρίζες του, αλλά και την ανανεωμένη κατεύθυνση του ήχου της μπάντας:
Αυτό το άλμπουμ επιστρέφει στις ρίζες μας – Rush, Yes, King Crimson. Είναι λίγο πιο «βαρύ» από το τελευταίο μας άλμπουμ και πιο περίπλοκο από ό,τι κάναμε κάποτε.
Οι δυνατότητες της μπάντας είναι σίγουρα μεγαλύτερες, ο εν λόγω δίσκος όμως μπορεί και στέκεται στο ύψος των περιστάσεων -ειδικά αν σκεφτούμε πως πρόκειται για ένα concept άλμπουμ-.
Με το ‘The Desaturating Seven’ γίνεται σαφές ότι οι Primus, με τον Les Claypool στο τιμόνι, όχι μόνο ξέρουν να δημιουργούν μουσική, αλλά καταφέρνουν να προκαλούν συναισθήματα, δημιουργώντας μια εμπειρία με αρχή, μέση και τέλος (μέχρι να πατήσεις το replay).
‘The Desaturating Seven’ – Tracklist
1. The Valley
2. The Seven
3. The Trek
4. The Scheme
5. The Dream
6. The Storm
7. The Ends?
