Οι Alice in Chains είναι από τα μεγάλα ονόματα του χώρου, και η πρώτη συναυλία τους επί ελληνικού εδάφους προβλεπόταν συναρπαστική.
Αν προσθέσει κάποιος σε αυτό ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά σχήματα, αλλά και την επιστροφή των Fu Manchu, 17 χρόνια μετά την επεισοδιακή συναυλία τους στο Ρόδον, σίγουρα φαίνεται η αιτία της προσμονής πολλών για την 24η Ιουνίου.
Μια μεγάλη καθυστέρηση του τραμ (ανάθεμα) σήμαινε δυστυχώς πως φτάσαμε στην Πλατεία Νερού κατά τις 6 το απόγευμα, όταν είχαν ήδη ολοκληρώσει το set τους οι Monovine. Δεδομένων των παλιότερων εμφανίσεών τους, πολύ κρίμα.
Οι Πατρινοί έχουν δείξει καλά στοιχεία, και ήταν απογοητευτικό το ότι δεν καταφέραμε να τους δούμε
Έτσι, η αρχή έγινε μισή ώρα μετά, με τους Puta Volcano. Με τον απογευματινό ήλιο μιας από τις πιο ζεστές μέχρι στιγμής μέρες του καλοκαιριού να μη χαρίζεται σε κανέναν, ο περισσότερος κόσμος επέλεξε να καταφύγει στους γύρω ίσκιους, αφήνοντας λίγους γενναίους μπροστά από τη σκηνή.
Παρά τις αντίξοοες συνθήκες πάντως, οι Έλληνες rockers έκαναν μια ενεργητική εμφάνιση, χωρίς να δείχνουν να τους πτοεί η ζέστη, ειδικά την Άννα Παπαθανασίου. Στη μισή ώρα που έπαιξαν ανέβασαν τη διάθεση του κόσμου, και σίγουρα σε δροσερότερες εποχές θα απολάμβαναν ακόμα μεγαλύτερης αποδοχής.
Σειρά είχαν οι Fu Manchu, μετά από μακρόχρονη απουσία. Αυτή τη φορά δεν υπήρξαν ρίψεις τσιγάρων και μπύρας, και οι Αμερικάνοι ολοκλήρωσαν αισίως τα 75 λεπτά τους, κερδίζοντας τις εντυπώσεις.
Το εκκωφαντικό (υπέρ του δέοντος κατά περιόδους, δυστυχώς ο ήχος είχε μερικές κακές στιγμές) stoner rock τους ταρακούνησε τον κόσμο που είχε αρχίσει πλέον να μαζεύεται καθώς έπεφτε ο ήλιος.
Σε καλή φόρμα και διάθεση, το συγκρότημα έπαιξε αγαπημένα κομμάτια από το παρελθόν του, όπως τα ‘Hell on Wheels’, ‘California Crossing’ και ‘King of the Road’, αλλά και νεότερες συνθέσεις όπως το ‘Clone of the Universe’, αποζημιώνοντας τους οπαδούς τους για τη μακρά αναμονή τους.
Ώρα εννέα και τέταρτο, και στη σκηνή ανέβαιναν οι 1000mods. Παρά μερικά μικρά θέματα στον ήχο της κιθάρας, η μπάντα έδειξε για άλλη μια φορά τη δυναμική της.
Τιμώντας τη σειρά εμφάνισής τους, έδωσαν μια ποιοτικότατη παράσταση μπροστά σε ένα αξιοσέβαστο πλήθος, πολλοί εκ των οποίων οπαδοί τους.
Ορεξάτοι και γεμάτοι ενέργεια, στα περίπου 70 λεπτά που έπαιξαν έδωσαν βάρος στον τελευταίο δίσκο τους ‘Repeated Exposure To…’, παίζοντας έξι από τα οκτώ κομμάτια του, χωρίς φυσικά να αφήσουν εκτός τραγούδια σαν τα ‘Road to Burn’, ‘El Rollito’ και ‘Claws’ (έλειψε το ‘Low’ ωστόσο).
Έκλεισαν το κυρίως μέρος της εμφάνισής τους με μια φοβερή εκτέλεση του ‘Vidage’, και επανήλθαν για ένα encore δύο τραγουδιών, ολοκληρώνοντας με ένα εκρηκτικό φινάλε στο ‘Super Van Vacation’.
Δικαίως θεωρούνται από τα σπουδαιότερα ελληνικά συγκροτήματα. Άξιοι.
Μετά από μισάωρο διάλειμμα, ακούστηκαν οι πρώτες νότες του ‘Bleed the Freak’, και οι Alice in Chains παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά μπροστά στο ελληνικό κοινό, εν μέσω ιαχών και επευφημιών.
Η μπάντα έδειξε αρκετά καλή φόρμα στην αρχή, με έναν επικοινωνιακό και κινητικό William DuVall να ηγείται μιας πολύ καλής εμφάνισης μαζί με έναν εντυπωσιακό Jerry Cantrell.
Παρά την αρχική ορμή του συγκροτήματος και τα χειροκροτήματα στο τέλος των τραγουδιών ωστόσο, ο κόσμος έδειξε μια σχετική νωθρότητα στο πρώτο μισό της συναυλίας, με την ατμόσφαιρα να στερείται δυναμισμού, ενώ και η ίδια η μπάντα φάνηκε να χάνει κάτι από το αρχικό σθένος.
Η μπάντα σταδιακά παρέσυρε, και κάπου στο ‘Down in a Hole’ έγινε η μετάβαση, με τα αίματα να ανάβουν ολοένα και περισσότερο και το πλήθος να κάνει όλο και πιο αισθητή την παρουσία του, συμμετέχοντας και τραγουδώντας με πάθος στα κλασικά ‘We Die Young’, ‘Nutshell’, ‘Angry Chair’ και ‘Man in the Box’, ενώ εξίσου θερμών αντιδράσεων έτυχε και το encore, με τα ‘Would?’ και ‘Rooster’ να ακούγονται από χιλιάδες στόματα.
Σε όλη τη διάρκεια του γεμάτου, εκατοντάλεπτου set τους οι Alice in Chains είχαν ανεβοκατεβάσματα, εξαιρετικές στιγμές αλλά και σαφώς πιο αδύναμα και αδιάφορα σημεία. Ο ήχος σίγουρα δεν τους βοήθησε, αλλά και ο κόσμος δεν ήταν πάντα ενθουσιώδης. Η αναμονή ήταν μεγάλη. Δικαίωσε; Οι απόψεις μάλλον διίστανται.
Σίγουρα υπήρχαν πολλοί που έφυγαν ευχαριστημένοι, αλλά υποψιάζομαι πως δεν θα λείψουν και αυτοί που θα ήθελαν περισσότερα.
Alice in Chains – Setlist:
- Bleed the Freak
- Check My Brain
- Again
- Never Fade
- Them Bones
- Dam That River
- Hollow
- Your Decision
- Rainier Fog
- Down in a Hole
- No Excuses
- Grind
- Stone
- We Die Young
- Nutshell
- Angry Chair
- Man in the Box
Encore
- The One You Know
- Got Me Wrong
- Would?
- Rooster