Η μεγάλη συνεργασία του Release με το Σταύρος Νιάρχος ολοκληρώθηκε με μια μέρα γεμάτη χορό και τραγούδι. Ο ήλιος έκαιγε για τα καλά όταν φτάσαμε στην Πλατεία Νερού, αυτό όμως δεν πτόησε τους πρώτους γενναίους από το να στηθούν μπροστά από το κάγκελο.
Λίγο μετά τις 18:00 εμφανίστηκε στην σκηνή το δίδυμο των In Trance 95, με ένα σκοτεινό και βαρύ σετ που φάνηκε να ικανοποίησε το κοινό που βρισκόταν από κάτω τους. Λίγο αφότου μας χαιρέτησαν, ξεκινήσαμε τον δρόμο για τη δεύτερη σκηνή και τους Viagra Boys.
Όταν ανηφορίζαμε το συγκρότημα είχε ήδη ξεκινήσει να στήνει το δικό του πάρτι στον όμορφο χώρο του Νιάρχος. Με τον ήλιο να πέφτει σιγά σιγά στον ορίζοντα και τον Sebastian Murphy να κατεβάζει τη μια μπύρα μετά την άλλη, το ενθουσιασμένο πλήθος δεν έλεγε να καταλάβει από ζέστη.
Και χορό είχε και σπρωξίδι είχε και crownd surfing για τους λίγο πιο θαρραλέους, σε ένα σετ δυναμικό με ενέργεια και συνεχόμενες εκρήξεις. Σίγουρα ένα από τα highlights της βραδιάς.
Αφού ξεκουράσαμε λίγο τα πόδια μας, πήραμε θέση για την άφιξη των Interpol. Το indie συγκρότημα μπορεί να μην απέκτησε ποτέ το θρυλικό στάτους των Strokes ή να μην έχει την δυναμική ζωντανή παρουσία των National, αλλά αναμφίβολα αποτελεί έναν δυνατό πυρήνα της indie έκρηξης του 2000.
Ανέβηκαν στη σκηνή ακριβώς στην ώρα τους και με ένα νεοϋρκέζικο, too cool to care attitude, έδωσαν ένα, ας πούμε επαγγελματικό σόου. Ο ήχος τους κάπως μπουκωμένος στην αρχή, βελτιώθηκε όσο περνούσε η ώρα, όπως και η συνολική ενέργεια τους.
Οι θαυμαστές της μπάντας σίγουρα χάρηκαν και πώς να γίνει διαφορετικά όταν ακούς τραγούδια όπως ‘Rest My Chemistry’ ή ‘Obstacle 1’ (απούσα βέβαια η Stella), αλλά μάλλον δύσκολα θα κέρδισαν όσους είχαν τις αμφιβολίες τους.
Interpol setlist:
Toni
Obstacle 1
If You Really Love Nothing
Narc
Length of Love
Fables
Evil
Pioneer to the Falls
C’mere
Rest My Chemistry
Not Even Jail
Lights
Roland
No I in Threesome
The New
PDA
Leif Erikson
Slow Hands
Με το δικό τους καληνύχτα πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για την Πλατεία Νερού. Συζητήθηκε πολύ η κατάσταση με τις δυο σκηνές και το γεγονός ότι οι Interpol έπεφταν πάνω στους Echo & The Bunnymen και η διοργάνωση, που εξαρχής είχε ξεκαθαρίσει πως μονάχα οι headliners δεν θα συμπίπτουν, έκανε μια αλλαγή τελευταίας στιγμής για να σώσουν όσο περισσότερο χρόνο γίνεται, αλλά η απόφαση μας να δούμε ολόκληρο το σετ των Interpol και να μη το κόψουμε στη μέση για να δούμε το δεύτερο μισό των Echo, σήμαινε πως, δυστυχώς, τους δεύτερους δεν τους προλάβαμε καθόλου.
Με μικρά βήματα και υπομονή, βρεθήκαμε λίγα μέτρα μακριά από τη σκηνή και ξεκίνησε η αναμονή για την άφιξη του μεγάλου ονόματος της βραδιάς.
Χωρίς ιδιαίτερη καθυστέρηση, η Siouxsie και η μπάντα της ανέβηκαν στη σκηνή και μας έδωσαν ένα σόου που θα θυμόμαστε για καιρό. Η Πλατεία Νερού έβαλε τα καλά της, το κοινό παραληρούσε με κάθε της κίνηση και η 66χρονη frontwoman έδωσε τον καλύτερο της εαυτό.
Με εμβληματικά τραγούδια όπως τα ‘Night Shift’ και ‘Arabian Knights’ να δίνουν το σύνθημα της εκκίνησης και την Siouxsie να γράφει χιλιόμετρα πάνω στη σκηνή πηγαίνοντας πάνω-κάτω, το άμεσο μέλλον μόνο λαμπρό θα μπορούσε να είναι.
Μικροπροβλήματα όπως τον καπνό που ενοχλούσε τον λαιμό της ξεπεράστηκαν γρήγορα και αυτό που έμεινε ήταν τα τραγούδια και η Siouxsie. Ήταν σχεδόν αδύνατο να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της, με μια παρουσία που σε μαγνητίζει και σε καθηλώνει.
Το βασικό σετ έκλεισε με το εκρηκτικό ‘Into a Swan’ για να επιστρέψουν στη σκηνή μετά από λίγα λεπτά για ‘Israel’ και την όμορφη διασκευή του ‘The Passenger’ και να ακούσουμε το δεύτερο αντίο.
Φυσικά όμως, η Siouxsie μας επιφύλασσε μια έκπληξη ακόμη. ‘Υποθέτω πρέπει να το κάνουμε αυτό’ προλόγισε και αμέσως ακούστηκαν οι πρώτες σαρωτικές νότες του ‘Spellbound’. Ένα όμορφο, δυνατό τέλος, με το κοινό να τα δίνει όλα.
Η Siouxsie είπε το τρίτο και τελευταίο αντίο και μας άφησε γεμάτους και με όμορφες αναμνήσεις για τον γυρισμό προς το σπίτι, από μια συναυλιακή ημέρα που θα την κουβαλάμε για καιρό.
Siouxsie setlist – Release Athens:
Night Shift
Arabian Knights
Here Comes That Day
Kiss Them for Me
Dear Prudence
Face to Face
Loveless
Land’s End
Cities in Dust
But Not Them
Sin in My Heart
Christine
Happy House
Into a Swan
Encore:
Israel
The Passenger
Encore 2:
Spellbound
