Μην ανεβάζετε την ένταση αν είστε κοντά στον Roger Waters και κατά προτίμηση μην το ρίξετε σε τραγούδια γρήγορα και επιδεικτικά.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο μουσικός εξέφρασε αδιαφορία για την πιο χαλαρή πλευρά του rock ‘n’ roll, δίνοντας έμφαση στη γραφή και στη στιχουργία.
Καλλιτέχνες που, όπως και ο ίδιος, δουλεύουν πολύ το στίχο τους είναι ψηλά στις προτιμήσεις του, αλλά αν θεωρεί ότι δεν γίνεται αρκετή προσπάθεια στο συγκεκριμένο θέμα τότε η εκτελεστική δεινότητα από μόνη της δεν αρκεί για να τον τραβήξει.
Δεν το’χω πολύ με την ιστορία του rock και δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η δημοφιλής μουσική.
Υπάρχουν συγκεκριμένα άτομα των οποίων είμαι μεγάλος οπαδός, αλλά γενικά το είδος αυτών που γράφουν, των τραγουδιστών-στιχουργών.
Οπότε, Dylan και Neil Young αλλά δεν θα αρχίσω μεγάλη λίστα.
Μάλλον θα μπορούσα, αλλά αυτό είναι το άκρο του φάσματος το οποίο με ενδιαφέρει. Δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η θορυβώδης rock ‘n’ roll.
Μερικούς τους τραβά και τη λατρεύουν, αλλά δεν θα μπορούσε να με νοιάζει λιγότερο για τους AC/DC ή τον Eddie Van Halen και όλα τα σχετικά.
Είμαι σίγουρος ότι ο Eddie ήταν ιδιοφυΐα και σπουδαίος κιθαρίστας και υπέροχος… αλλά απλά δεν με ενδιαφέρει.
Όμως ‘Look out, Mama, there’s a white boat coming up the river’. Ποιο ήταν αυτό; Το ‘Powdermonkey’ (σ.σ. Neil Young, ‘Powderfinger’);
Για κάτι τέτοιο, πρέπει να πάρω μια βαθιά αναπνοή… Είναι κάπως «ουάου, τι είπε τώρα;»
Δεν παίζουμε τέτοια θορυβώδη άσματα παρουσία Roger Waters λοιπόν.
Οι προτιμήσεις, προτιμήσεις.
Διαβάστε ακόμα:
Roger Waters: «Οι Pink Floyd με κατηγορούσαν ότι δεν καταλάβαινα από μουσική»
