Φτάσαμε αισίως στην προτελευταία μέρα του Release Athens Festival 2022. Μια από τις πλέον αναμενόμενες, με τη βραδιά να περιλαμβάνει την επιστροφή των Sabaton και των Blind Guardian.
Από τις πιο ζεστές επίσης, ιδίως με την αρχή να γίνεται ήδη από τις 17:25.
Όχι ότι αυτό φάνηκε να πτοεί τον κόσμο, που ήταν μακράν μεγαλύτερος σε αριθμό από οποιαδήποτε άλλη μέρα τέτοια ώρα. Ούτε τους The Silent Rage που ανέβηκαν πρώτοι στη σκηνή φάνηκε να επηρεάζει ιδιαίτερα.
Εδώ ο τραγουδιστής τους, Μιχάλης Ρινακάκης, έσκασε με το δερμάτινο και γάντια τα οποία αρνήθηκε να βγάλει. Κυριολεκτικότατο το ίδρωμα της φανέλας.
Με αρκετές εκατοντάδες κόσμου να παρίσταται ήδη, όπως προαναφέρθηκε, αν και με αρκετούς να επιλέγουν καταφύγιο στους διάφορους ίσκιους, η ελληνική μπάντα είχε να τραβήξει το ενδιαφέρον πολλών και το κατάφερε καλά, με τα μέλη της, ιδίως τον frontman, να είναι ιδιαίτερα επικοινωνιακά. Το κοινό έδειξε επίσης καλή διάθεση, ενεργό παρά τον ήλιο, όπως φάνηκε στο ‘Storm Warriors’.
Σε μια κατά κύριο λόγο power metal ημέρα, με Sabaton και Blind Guardian να είναι στο μυαλό σχεδόν όλων, το power που ακούσαμε για ορεκτικό άφησε τους παρευρισκόμενους ευχαριστημένους και οι The Silent Rage καταχειροκροτήθηκαν με την ολοκλήρωση του μισαώρου τους.
Αναμενόμενα θερμής υποδοχής έτυχαν και οι Enemy of Reality, οικείοι και αγαπητοί στο ελληνικό κοινό, που έφτανε πια τετραψήφιους αριθμούς. Ακόμα πιο βαριά ντυμένοι από το προηγούμενο σχήμα, αψήφησαν τη ζέστη επιδεικνύοντας πολλή διάθεση με το καλημέρα και την Ηλιάνα Τσακιράκη αλλά και τα υπόλοιπα μέλη σε μεγάλα κέφια.
Δυστυχώς, ο ήχος δεν ήταν σύμμαχός τους και αφαίρεσε πολλά από τη φιλότιμη προσπάθειά τους και τη θετική ανταπόκριση των οπαδών.
Εκκωφαντική μπότα που υπερκάλυπτε τα πάντα, επίσης πολύ δυνατό μπάσο και μεγάλη χαμένη την κιθάρα του Στυλιανού Αμοιρίδη, που ελάχιστα ακούστηκε στα 25 λεπτά της εμφάνισης.
Ακόμα και το συγκινητικό κλείσιμο με τη διασκευή στο ‘Την Πατρίδα μ’ Έχασα’ δεν γλίτωσε και παρά το ηχηρό αποχαιρετιστήριο χειροκρότημα έμεινα με την αίσθηση ότι θα μπορούσαμε να έχουμε δει κάτι πολύ καλύτερο.
Στο περίπου σαραντάλεπτο κενό που ακολούθησε μαζεύτηκε πολύς κόσμος, ανάμεσά τους και αρκετοί ξένοι, περιμένοντας να εμφανιστεί το πρώτο από τα μεγάλα ονόματα της βραδιάς.
Ομολογώ ότι, βλέποντας το μέγεθος του πλήθους και έχοντας ακόμα φρέσκες τις χλιαρές αντιδράσεις του κοινού σε Blues Pills και ιδίως σε The Hellacopters την Τρίτη, μια ανησυχία για το κατά πόσον οι Epica θα κατάφερναν να τραβήξουν και να διατηρήσουν την προσοχή τόσων πολλών την είχα. Κρίμα να έχουμε ντόρο μόνο για τους Sabaton και τους Blind Guardian.
Αλλά ευτυχώς αποδείχθηκε ότι αδίκως αγχωνόμουν, καθώς οι Ολλανδοί και είχαν ορκισμένους οπαδούς στο κοινό και κέρδισαν γρήγορα αρκετούς άλλους, με την πάντα εντυπωσιακή Simone Simons να ξεσηκώνει την Πλατεία ύστερα από ένα πιο χαμηλό τόνων ξεκίνημα, με το ‘Cry for the Moon’ να δίνει το έναυσμα για να ανάψουν λίγο τα αίματα.
Πολύ καλή η απόδοση της μπάντας, σαφώς ανώτερος ο ήχος αυτήν τη φορά, και τα 75 λεπτά που τους δόθηκαν άξιζαν και με το παραπάνω και δεν πιστεύω ότι έκαναν κάποιον να βαρεθεί.
Κορυφαία φάση της εμφάνισης το κλείσιμό της, με τα χοροπηδηχτά epic aerobics που μας ζήτησε η Simons στο ‘Beyond the Matrix’ να πραγματοποιούνται στο έπακρο και ένα μικρό wall of death στο φινάλε ‘Consign to Oblivion’ να κλείνει ιδανικά το set.
Ικανοποιημένος ο κόσμος, ικανοποιημένοι και οι Epica, με την τραγουδίστρια να μας ευχαριστεί αρκετές φορές σε Ελληνικά και Αγγλικά και τον Mark Jansen να ρίχνει και ένα πειρακτικό «δεν ξέρω γιατί δεν σας γουστάρει ο Bruce Dickinson, είστε φοβεροί.» Αυτό το Greek cunt δεν θα το ξεπεράσουμε ποτέ μου φαίνεται.
Epica Setlist
- Abyss of Time – Countdown to Singularity
- The Essence of Silence
- Victims of Contingency
- Unchain Utopia
- The Skeleton Key
- Cry for the Moon
- Sancta Terra
- The Obsessive Devotion
- Code of Life
- Beyond the Matrix
- Consign to Oblivion
Επόμενο κεφάλαιο, η επιστροφή των Blind Guardian στην Ελλάδα.
Η ιδιαίτερη σχέση του ελληνικού κοινού με τους Βάρδους του metal και ειδικά με τον πάντα χαρούμενο και ομιλητικό Hansi Kürsch είναι γνωστή, πάει πίσω και πρακτικά εγγυάται ότι οποιαδήποτε εμφάνισή τους στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως χώρου, θα είναι επιτυχημένη.
Παρά την προδιαγεγραμμένη αυτήν πορεία, οι Blind Guardian σε καμία περίπτωση δεν φάνηκαν διεκπεραιωτικοί, αν και ομολογουμένως η ομιλητικότητα του τραγουδιστή ήταν λίγο προβληματική αυτήν τη φορά, με τους Sabaton να έπονται και το set, το οποίο περιλαμβάνει ολόκληρο το ‘Somewhere Far Beyond’ που γιορτάζει τριάντα χρόνια φέτος, να είναι μόλις 75 λεπτά και τα ‘Nightfall’ και ‘Time Stands Still’ που έχουν ακουστεί φέτος σε άλλες εμφανίσεις να κόβονται.
Αλλά αυτά τα 75 λεπτά τουλάχιστον ήταν ηλεκτρισμένα, με την εισαγωγή ‘War of Wrath/Into the Storm’ να ξεσηκώνει κύμα ενθουσιασμού, το ‘Welcome to Dying’ που ακολούθησε να γίνεται ιαχή και το πλήρες ‘Somewhere Far Beyond’ να αντιμετωπίζεται ως κλασικό στην ολότητά του.
Μπορεί αρκετά από τα κομμάτια του να μην παίζονται ιδιαίτερα συχνά και να μην προσδοκώνται στις συναυλίες, αλλά μικρή σημασία είχε γιατί ο κόσμος τα ήξερε και τα τραγούδησε όλα. Το κοινό των Blind Guardian είναι αν μη τι άλλο αφοσιωμένο.
Οπότε από το ‘Time What Is Time’ μέχρι το ‘Somewhere Far Beyond’ η Πλατεία Νερού, που πλέον είχε γεμίσει, ανέλαβε δράση και διέπρεψε στα πάντα, με τον Kürsch να εφευρίσκει νέες δηλώσεις μετά το πέρας κάθε τραγουδιού για να εξαίρει την απόδοση του κόσμου. Χωρίς πλάκα τώρα, ακόμα και το ‘Black Chamber’ έπιασαν μερικοί. Αν το ‘Piper’s Calling’ είχε στίχους, να είστε βέβαιοι ότι δεν θα είχαν παραβλεφθεί.
Για το ‘The Bard’s Song – In the Forest’ τα λόγια είναι περιττά, με το κοινό να τραγουδά ολόκληρο το κομμάτι, η εκτέλεση του οποίου είναι πάντα περισσότερο φόρος τιμής στην μπάντα και εκδήλωση δεσμών ανάμεσα στους οπαδούς. Να φανταστούμε ότι δεν ήμασταν σε τσιμέντο αλλά στη μέση ενός μαγεμένου δάσους; Μόνο δέντρα δεν φύτρωσαν από το πάθος.
Οι Blind Guardian από την πλευρά τους δικαίωσαν όσους κατέβηκαν στο Φάληρο χωρίς να σκέφτονται αποκλειστικά τους Sabaton. Ο Kürsch, μετά από μια μάλλον πιο μέτρια εκτέλεση στο ‘Into the Storm’, πήρε τα πάνω του και έκανε φοβερή δουλειά στο ‘Somewhere Far Beyond’.
Ναι, αφήνει πολλά μέρη, κατά κύριο λόγο τα ρεφραίν, στο κοινό, αλλά αυτό είναι κάτι που οι ικανότητές του ως frontman και η σχέση του με τους Έλληνες το κατατάσσουν στα θετικά και όχι στα αρνητικά της παρουσίας του.
Ποιότητα και από τους André Olbrich και Marcus Siepen, τόσο σε κιθάρες όσο και σε δεύτερα φωνητικά, ενώ γερά κράτησε το rhythm section καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας.
Μετά την άκρως επιτυχημένη επετειακή απόδοση του ‘Somewhere Far Beyond’ και με το ρολόι να δείχνει Sabaton, ήρθε, πολύ νωρίτερα από ότι θα ήθελε οποιοσδήποτε, η ώρα του encore. Το οποίο φυσικά ήταν ‘Mirror Mirror’, οπότε και άναψε το πρώτο καπνογόνο της βραδιάς και η Πλατεία τραντάχτηκε.
Και μετά ‘Valhalla’. Ναι, ακόμα τραγουδάμε. Valhalla, deliverance, why’ve you ever forgotten me? Επειδή εμείς σίγουρα δεν το ξεχνάμε και δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ. Η ‘Valhalla’ δεν τελειώνει. Απλά την επόμενη φορά συνεχίζουμε από εκεί που αφήσαμε την προηγούμενη.
Είπαμε, οι Blind Guardian είναι εγγύηση.
Blind Guardian Setlist:
- Into the Storm
- Welcome to Dying
- Time What Is Time
- Journey Through the Dark
- Black Chamber
- Theatre of Pain
- The Quest for Tanelorn
- Ashes to Ashes
- The Bard’s Song – In the Forest
- The Bard’s Song – The Hobbit
- The Piper’s Calling
- Somewhere Far Beyond
Encore:
- Mirror Mirror
- Valhalla
Μετά από μια από τις πλέον εκρηκτικές συναυλίες του φετινού Release, η αυλαία έπεσε για να ξεκινήσει να στήνεται η σκηνή για τους Sabaton. Χαρακώματα άρχισαν να σκάβονται, τανκς πήραν θέση και φωτιές άρχισαν να καίνε.
Πάμε πόλεμο λοιπόν; Οι Sabaton όρμησαν στη σκηνή καταιγιστικοί με το ‘Ghost Division’, άλλη μια μπάντα που έχει κάνει την Ελλάδα δεύτερο σπίτι της και που με την πανδημία έμεινε πολύ μακριά, πολύ καιρό.
Όπως είπε και ο Joakim Brodén λοιπόν, σκοπός ήταν να καλυφθούν τα σπασμένα και τα χρωστούμενα, με την τιμή να παίρνει τη μορφή πολλής metal μουσικής. Προς ικανοποίηση του κόσμου, που έδειξε την έγκρισή του φωνάζοντας αρκετά δυνατά για να ακουστεί μέχρι το Σύνταγμα.
Εντυπωσιακά τα σκηνικά και τα εφέ, με εκρήξεις και φωτιές να αποτελούν μόνιμη παρέα για όλη τη συναυλία, άψογη η μπάντα, τρελαμένο το κοινό που ήρθε για Sabaton και έφτασε σε παροξυσμό. Το «τεστ» του Brodén της δυναμικής του κοινού στο ‘The Red Baron’ άφησε άπαντες βραχνούς και κουφούς, στo ‘Bismarck’ οι αντιδράσεις θα ανέτρεπαν το περίφημο πλοίο, το ‘Night Witches’ ήταν παραλήρημα.
Για ‘Sparta’ και ‘Primo Victoria’ τι να λέμε τώρα; Είναι θαύμα που έμεινε πλατεία μετά από αυτά.
Εξαιρετική και η αλληλεπίδραση των Sabaton με τον κόσμο, άλλο ένα δείγμα δεσμού ανάμεσα σε κοινό και μπάντα που πάει τις συναυλίες σε άλλο επίπεδο. Μέχρι και λόγο στα Ελληνικά έβγαλε ο Pär Sundström.
Οι εκδηλώσεις, τόσο από την πλευρά του σχήματος όσο και των οπαδών, σφράγισαν τη βραδιά, απόδειξη από μόνες τους για την αξία των επανειλημμένων συναυλιών των Sabaton εν Ελλάδι.
Οι οποίοι, σημειωτέον, δεν στηρίχτηκαν μόνο στην αγάπη των παρευρισκομένων. Έπαιξαν, και έπαιξαν καλά. Τίμησαν τον κόσμο και τα έδωσαν όλα.
Δυστυχώς, μετά από καμιά ογδονταριά λεπτά, οι Sabaton μας αποχαιρέτησαν και κατέβηκαν από τη σκηνή με ιαχές και επευφημίες να τους ακολουθούν. Επέστρεψαν πολύ σύντομα για encore με ‘Coat of Arms’ (τι άλλο), ισοπεδώνοντας ότι είχε μείνει όρθιο στο χώρο, αλλά αυτό ήταν και το μοναδικό τραγούδι που έπαιξαν πριν χαιρετήσουν και αποσυρθούν, αυτήν τη φορά οριστικά.
90 λεπτά συναυλία, και πάω στοίχημα πολλοί θα ήθελαν 900, όπως με τους Blind Guardian νωρίτερα. Μπορεί να μην είμαι ο μεγαλύτερος οπαδός των Sabaton, αλλά τυφλός δεν είμαι σίγουρα και θα ήταν κατάφωρη αδικία να υποστηρίξω ότι η βραδιά δεν άξιζε κάθε σταγόνα ιδρώτα.
Οι προσδοκίες όλων για την 21η Ιουλίου ήταν τεράστιες. Το αποτέλεσμα τις ξεπέρασε. Sabaton, Blind Guardian, Epica, Enemy of Reality και The Silent Rage έδωσαν ίσως την καλύτερη ημέρα του φετινού συναυλιακού καλοκαιριού.
Μια μέρα μένει. Και είναι εξίσου μεγάλη. Τα λέμε Σάββατο.
Sabaton Setlist
- Ghost Division
- Stormtroopers
- Great War
- The Red Baron
- Bismarck
- The Attack of the Dead Men
- Soldier of Heaven
- Steel Commanders
- Carolus Rex
- Night Witches
- Dreadnought
- The Last Stand
- Sparta
- Christmas Truce
- Primo Victoria
- Swedish Pagans
- To Hell and Back
Encore
- Coat of Arms
