Αφού διανύσαμε μαζί την έρημο Mojave, ήρθε η ώρα να μεταφερθούμε κάπου τελείως διαφορετικά, σε ένα κόσμο μουντό και βυθισμένο στην ομίχλη. Στο σύμπαν του Silent Hill. Πρόκειται για μια σειρά video game η οποία ξεκίνησε το ταξίδι της το μακρινό 1999 και το ολοκλήρωσε πριν τέσσερα περίπου χρόνια, το 2012, με το κύκνειο άσμα της με τίτλο ‘Silent Hill: Downpour’. Τόνοι μελανιού θα μπορούσαν να σπαταληθούν ώστε να περιγράψουν το τι διαδραματίζεται στα παιχνίδια αυτά, τα περίπλοκα σενάριά τους και τις αμέτρητες ηθικές επιλογές και διλήμματα με τα οποία φέρνουν αντιμέτωπο τον παίκτη, αλλά μουσικό site είμαστε και ήδη το πράγμα ξέφυγε, οπότε ας εστιάσουμε στη μουσική!
Τα παραπάνω κομμάτια, είναι δείγματα από το αυθεντικό Silent Hill
Υπεύθυνος για το soundtrack όλων των Silent Hill, μέχρι και το 2009, καθώς και των δύο κινηματογραφικών ταινιών που έχουν βασιστεί στη σειρά, είναι ο Ιάπωνας συνθέτης Akira Yamaoka. Τα παραπάνω παραδείγματα, καθώς και όλα όσα θα ακολουθήσουν, είναι παιδιά της πνευματικής του σπίθας, που παρά τον μεγάλο αριθμό συνθέσεων που κλήθηκε να γράψει μέσα στα χρόνια, όχι μόνο διατήρησε άσβεστη, αλλά κατάφερε να μετατρέψει σε πυρκαγιά έμπνευσης. Παρότι μιλάμε για παιχνίδια θρίλερ/horror γεμάτα με ατμοσφαιρικές ambient συνθέσεις, o δυτικότροπος Yamaoka, φρόντισε σε κάθε επεισόδιο της σειράς, να συμπεριλάβει τουλάχιστον ένα κομμάτι διαφορετικό, όπως για παράδειγμα το παρακάτω…
To ‘Theme Of Laura’ είναι ίσως το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα αυτής της “διαφορετικότητας”. Με δημιουργίες όπως αυτή, ο συνθέτης ξεφεύγει από την iαπωνική πεπατημένη, επενδύοντας συγκεκριμένα σημεία, σε κάθε Silent Hill, με δυτικές συνθέσεις ή ακόμα και τραγούδια με εκπληκτικούς στίχους, όπως θα ακούσετε στη συνέχεια. Συνήθως τα σημεία αυτά είναι η εισαγωγή, το φινάλε, ή σπανιότερα κάποια σημαντική εξέλιξη στην πλοκή. Σε αυτές τις επιλογές του Akira Yamaoka εστιάζει και το σημερινό αφιέρωμα.
Όταν ο συνθέτης ρωτήθηκε ποιες είναι οι μουσικές του επιρροές, αυτός ανέφερε ως πρώτα ονόματα τους Trent Reznor και Angelo Badalamenti (ο κυριότερος συνθέτης των ταινιών του David Lynch) αλλά και τους Depeche Mode και Metallica. Σαν αγαπημένα του τραγούδια ψήφισε τα ‘Der Mussolini’ των D.A.F., ‘Amber’ του Craig Armstrong, ‘Moments In Love’ της Anne Dudley, ‘Moon Over Moscow’ των Visage, και ‘Τhe Ecstasy Of Gold’ του Ennio Morricone. Σε αρκετά σημεία των συνθέσεών του, οι επιρροές του είναι κάτι παραπάνω από προφανείς.
Σύμφωνα με αρκετούς θαυμαστές του Yamaoka, οι συνθέσεις του Silent Hill 3 αποτελούν την επιτομή των δυνατοτήτων του
Η παγκόσμια επιτυχία που σημείωσαν τα Silent Hill κατάφερε να σπάσει τα στενά δεσμά των ορίων του κόσμου των video game και να γίνει αφορμή για την κυκλοφορία δύο κινηματογραφικών ταινιών. Μιας καταπληκτικής πρώτης -από τις λίγες πετυχημένες μεταφορές παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη- και μίας κακής δεύτερης. Και στις δύο, συνθέτης ήταν ο Akira Yamaoka, καταφέρνοντας με αριστοτεχνικό τρόπο να περάσει την ατμόσφαιρα του ψηφιακού Silent Hill στον κινηματογράφο.
Αν αναλογιστεί κανείς πως πάντα μιλάμε για ένα video game, καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι αυτό που έχει καταφέρει η συγκεκριμένη σειρά. Ένα προς ένα τα κομμάτια που συμπεριλαμβάνονται στο αφιέρωμα, θα μπορούσαν να παίζουν ανά πάσα στιγμή στα ακουστικά κάποιου που περπατά στο δρόμο δίπλα σας. Πόσα όμως είναι τα παιχνίδια που το έχουν πετύχει αυτό; Μιλάμε για ένα εξαιρετικά μικρό κύκλο. Μπορεί καθώς η ποιότητά τους με τα χρόνια ανεβαίνει δραματικά, το κλειστό αυτό κλάμπ να διευρυνθεί. Ειλικρινά όμως, αν κάποια στιγμή γίνει αυτό, εν πολλοίς θα οφείλεται στα Silent Hill και το συνθέτη τους, που άνοιξαν διάπλατα το δύσβατο μέχρι τότε δρόμο.
