Τα τελευταία χρόνια, οι Sirenia, αν και σε μεγάλο δημιουργικό οίστρο με τρεις δισκογραφικές δουλειές, είχαν περάσει σε μια φάση εσωστρέφειας, κυρίως λόγω των πολλών προβλημάτων υγείας της πρώην τραγουδίστριας τους, Ailyn, κάτι που είχε ως συνέπεια να μην περιοδεύουν τακτικά και όπως είναι λογικό να έχουν μικρύνει κάπως σαν μέγεθος στον χώρο. Η εμμονή του «εγκεφάλου» της μπάντας Morten Veland προκαλούσε διαρκώς έκπληξη, καθώς πριν την Ισπανίδα συνήθιζε να αλλάζει τις τραγουδίστριες σαν τα πουκάμισα, αλλά στην περίπτωση της Ailyn επέδειξε απίστευτη καρτερικότητα. Τελικά, μην μπορώντας να περιμένει άλλο και λίγο πριν το συγκρότημα μπει στο στούντιο την απέλυσε για να προσλάβει λίγες μέρες αργότερα την Emmanuelle Zoldan.
Συνέντευξη Ailyn: «Η μετάβαση από τη ζωή στην Ισπανία για χάρη των Sirenia, ήταν αρκετά δύσκολη»
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό με την κίνηση αυτή, αφενός οι Sirenia βγήκαν από το comfort zone λίγες μόνο μέρες πριν ηχογραφήσουν τον νέο δίσκο, αφετέρου η νέα τραγουδίστρια είχε λίγο χρόνο στη διάθεσή της για να μάθει τα κομμάτια και να γράψει στο στούντιο. Ήδη λοιπόν οι προκλήσεις γύρω από το ‘Dim Days Of Dolor’ -που κερδίζει σίγουρα το βραβείο του πιο παράξενου τίτλου δίσκου για το 2016- ήταν πολλές και μεγάλες. Ας δούμε αν και σε ποιο βαθμό οι Νορβηγοί και η Γαλλίδα ανταποκρίθηκαν σε αυτές.
Ομολογώ πως ψάχνοντας το βιογραφικό της Emmanuelle Zoldan, και βλέποντας πως είναι σοπράνο που κατά κύριο λόγο έχει δουλέψει στην όπερα, τρομοκρατήθηκα πως οι Sirenia θα γίνουν μια ακόμα symphonic metal μπάντα του σωρού και θα απολέσουν αυτά τα πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τους έκαναν να ξεχωρίζουν από το μεγάλο πλήθος. Ευτυχώς, οι φόβοι μου διαψεύστηκαν καθώς όχι μόνο η Zoldan παραμένει πιστή στο ύφος του συγκροτήματος, αλλά χτίζει κιόλας πάνω σε αυτό. Οι φωνητικές της ικανότητες είναι απλησίαστες και σίγουρα καλύτερες από της προκατόχου της.
Δεν είναι όμως μόνο οι δυνατότητες της Zoldan που έχουν ανεβάσει επίπεδο το συγκρότημα. Η ίδια της η φωνή με την κρυστάλλινη χροιά έχει το χάρισμα να σε ταξιδεύει όταν κλείνεις τα μάτια και την ακούς, ενώ η μοναδική της γαλλική προφορά δίνει ένα αδιαμφισβήτητο χρωματισμό στα κομμάτια. Συνοδοιπόρος στην πετυχημένη, όπως φαίνεται, συνταγή του δίσκου βέβαια, είναι και η συνθετική δεινότητα του Veland που στο ‘Dim Days Of Dolor’ μοιάζει με θηρίο που μόλις βγήκε από το κλουβί. Δίνεται έντονα η αίσθηση πως τόσα χρόνια δεν μπορούσε να υλοποιήσει όσα θα ήθελε και τώρα που του δίνεται η ευκαιρία να το κάνει, απλά δεν κρατιέται. Η ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, τα εμπνευσμένα σόλο και γενικά η διάθεση να μπουν πολλές διαφορετικές πινελιές, με μεγάλη πάντα προσοχή, με γύρισαν πολλά χρόνια πίσω, στις εποχές του ‘Nine Destinies And A Downfall’ που προσωπικά θεωρώ πως ήταν η κορυφαία δισκογραφικά στιγμή των Sirenia.
Έχοντας ακούσει πολλές φορές τον δίσκο από τη στιγμή της κυκλοφορίας του, πραγματικά αδυνατώ να βρω κάτι αρνητικό. Οι Sirenia δείχνουν τόσο αναζωογονημένοι που είναι να απορείς γιατί τόσα χρόνια ο Veland απέφευγε να κάνει αυτήν την κίνηση. Ίσως φοβόταν τις αντιδράσεις των οπαδών, στους οποίους η Ailyn είχε τεράστιο έρεισμα, ειλικρινά όμως, η αντικατάσταση της τραγουδίστριας ήταν ό,τι πιο σωστό έχουν κάνει οι Νορβηγοί στην πολυετή καριέρα τους και ίσως είναι και η μοναδική, από τις πολλές, δικαιολογημένη απόλυση.
Δώστε μια ευκαιρία στο δίσκο και δεν θα χάσετε. Ακόμα και οι φανατικοί της Ailyn, ακούστε τον με το μυαλό σας ανοιχτό και το πιθανότερο είναι πως θα τον λατρέψετε. Το ‘Dim Days Of Dolor’ είναι μια πολύ ώριμη δουλειά, με μεράκι και αγάπη αλλά και επιστροφή μιας δημιουργικής διάθεσης που οι Sirenia φαινόταν να έχουν χάσει. Με αυτά υπόψιν, ας ευχηθούμε και για μια μεγάλη παγκόσμια περιοδεία που θα τους φέρει ξανά στη χώρα μας, ώστε να απολαύσουμε το νέο τους καταπληκτικό δημιούργημα και ζωντανά.
