Τα βινύλια είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής κουλτούρας. Συνδέθηκαν με μια μουσική περίοδο που η μουσική άνθισε και έκαναν πιο προσιτή τη ψυχαγωγία και τη διασκέδαση της τότε νεολαίας και όχι μόνο.
Εδώ θα βρείτε απαντήσεις σε ερωτήματα -απλά και περίπλοκα- για τους δίσκους αυτούς καθ’ αυτούς, καθώς και για οτιδήποτε είναι σχετικό με τα βινύλια και τη χρήση τους.
1. Γιατί να αγοράσω βινύλια;
Υπάρχουν δύο βασικές απαντήσεις για αυτό: Είστε ένας λάτρης του ήχου και έχετε φετίχ με τον αναλογικό ήχο των βινυλίων, ή απλά σας αρέσει η αισθητική των δίσκων βινυλίου, η συσκευασία, και τα πικάπ. Μπορεί να είναι και τα δύο!
Οι δίσκοι βινυλίου είναι πιο όμορφοι από τα CD, τα οποία έχουν ως επί το πλείστον την εμφάνιση ειδών γραφείου, και είναι ο καλύτερος τρόπος για να κάνετε την αγορά μουσικής να φαντάζει κάτι σημαντικό.
Το βινύλιο, σας επιτρέπει να έχετε ένα συναισθηματισμό για τα άλμπουμ, υπάρχει μια ποιότητα αφής, μία μυρωδιά, ένα τελετουργικό για το τράβηγμα ενός δίσκου έξω από ένα χιτώνιο και την τοποθέτησή του στο πικάπ, εστιάζοντας την προσοχή σας στην ακρόαση της κάθε πλευράς ξεχωριστά, κάθε φορά.
Ακόμα και αν εξακολουθείτε να ακούτε κυρίως μουσική στον υπολογιστή ή το κινητό σας, το βινύλιο, σας δίνει τη δυνατότητα να έχετε μια πιο ιδιαίτερη εμπειρία με το αγαπημένο σας άλμπουμ και είναι ένα αντικείμενο που μπορείτε να εκθέσετε στο σπίτι σας.
2. Είναι η αγορά βινυλίου σοφή χρήση των χρημάτων μου;
Αγοράζοντας βινύλια σήμερα, είναι ο μόνος τρόπος για να αγοράσετε μουσική που είναι πιθανόν να σας δώσει μια επιστροφή στην επένδυσή σας.
Δεν μπορείτε να μεταπωλήσετε ένα ψηφιακό αρχείο και στις περισσότερες περιπτώσεις τα CD δεν έχουν σχεδόν καμία αξία στη δευτερογενή αγορά.
Τα βινύλια διατηρούν ένα μέρος της αξίας τους και εφ’ όσον το αντίγραφό σας είναι σε καλή κατάσταση και υπάρχει κάποια ζήτηση για τον τίτλο, μπορείτε, πολλές φορές, να έχετε ένα κέρδος, αν επιλέξετε να το πουλήσετε.
Πιθανώς, δεν θα πρέπει η αγορά βινυλίων να είναι τρόπος για να βγάλετε λεφτά -υπάρχουν πολύ καλύτερες και πιο εύκολες λύσεις για να το κάνετε αυτό- αλλά είναι σίγουρα ωραίο να ξέρετε ότι αν έπρεπε, θα μπορούσατε να πουλήσετε τη συλλογή σας.
3. Ξέρω ότι τα βινύλια είναι αναλογικά
Τι σημαίνει αυτό, ακριβώς;
Αναλογικό σημαίνει ότι υπάρχει ένα συνεχές σήμα στο οποίο το διαφοροποιούμενο τμήμα του σήματος, είναι μια αναπαράσταση μιας άλλης χρονικώς μεταβαλλόμενης ποσότητας. Έτσι, όταν πρόκειται για ηχογραφήσεις, η στιγμιαία τάση του σήματος μεταβάλλεται συνεχώς με την πίεση των ηχητικών κυμάτων.
Βασικά, η ράβδωση/αυλάκι του βινυλίου είναι σαν ένα σχέδιο του ηχητικού κύματος σε μια ενιαία συνεχή γραμμή, σε ολόκληρη την πλευρά.
Το πικάπ σας, διαβάζει ουσιαστικά αυτή τη γραμμή και την αποκωδικοποιεί σε πραγματικό χρόνο, με αποτέλεσμα τον ήχο που ακούτε από τα ηχεία.
4. Διαφορές ψηφιακού – αναλογικού ήχου
Το ψηφιακό σήμα δεν είναι συνεχές. Αυτό είναι διακριτό, πράγμα που σημαίνει ότι θα στείλει μια σειρά από δείγματα της ισχύος ενός σήματος ήχου σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα.
Ο ήχος δεν καταρρέει φυσικά, έτσι, ένα ψηφιακό σύστημα υποδιαιρείται σε bits, τη μικρότερη δυνατή μορφή των πληροφοριών. Αυτό είναι σε δυαδικό κώδικα, οπότε, όλα είναι κατανεμημένα σε μία από τις δύο εντολές, οι οποίες συνήθως περιγράφονται ως 0 και 1.
Το όφελος του δυαδικού κώδικα είναι ότι με την καταγραφή των πληροφοριών στη μικρότερη δυνατή μορφή της, μπορεί να απεικονίσει ουσιαστικά τα πάντα με μόνο δύο στοιχεία.
Για να φανταστείτε αυτό οπτικά, είναι σαν να σχεδιάζονται σημεία σε ένα χαρτί. Αυτό ακούγεται άσχημο, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα ενός αναλογικού ή ψηφιακού σήματος είναι ακριβώς η ίδια μετά από την επεξεργασία μέσω ενός ενισχυτή και την αναπαραγωγή από τα ηχεία.
Δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος για να αναλυθεί το τελικό αποτέλεσμα και να καθοριστεί αν η πηγή ήταν ψηφιακή ή αναλογική, διότι δεν μπορούμε να ακούσουμε πραγματικά τον ψηφιακό κώδικα ή τις διακυμάνσεις της αναλογικής τάσης.
5. Τα βινύλια ακούγονται καλύτερα από τα ψηφιακά μέσα;
Μερικές φορές. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν να κάνουν με την ποιότητα του πικάπ σας, του ενισχυτή και των ηχείων.
Αν ακούτε βινύλια, CD, ή υψηλής ποιότητας ψηφιακό αρχείο με το ίδιο τραγούδι σε ένα καλό στερεοφωνικό σύστημα, τότε μάλλον δεν θα παρατηρήσετε μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτό που ακούτε, εκτός αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τα φυσικά μέσα – γρατζουνιές, σκόνη, ελαττώματα.
Έχουν υπάρξει πολλές μελέτες που δείχνουν ότι το ανεκπαίδευτο αυτί δεν μπορεί να διακρίνει τις διαφορές αυτές και ότι εκείνοι που είναι υπέρ του ενός μέσου, έχουν μια προκατάληψη επιβεβαίωσης με βάση τις προτιμήσεις ή τα στοιχεία που αξιολογούν τους όταν πραγματοποιούν το τεστ.
6. Γιατί αρέσει ο ήχος του βινυλίου τόσο πολύ;
Υπάρχουν πτυχές των δίσκων βινυλίου και των αναλογικών εγγραφών που, γενικά, μπορείτε να παρατηρήσετε, πέρα από τα σκασίματα του θορύβου της επιφάνειας.
Οι λάτρεις του αναλογικού θα αποδίδουν συχνά μια “ζεστασιά” στον καθαρό αναλογικό ήχο. Αυτός ο ήχος είναι στην πραγματικότητα ένα αποτέλεσμα των περιορισμών του αναλογικού σήματος στη σύλληψη και την αναπαραγωγή του ήχου.
Οι ψηφιακές ηχογραφήσεις είναι πολύ πιο ακριβές από ότι οι αναλογικές εγγραφές και μπορεί να συλλάβουν ένα πολύ ευρύτερο δυναμικό εύρος. Η αναλογική εγγραφή είναι πολύ λιγότερο λεπτομερής και τα κενά στα δεδομένα οδηγούν σε μια μικρή αφαίρεση του ήχου, που συχνά είναι πολύ ευχάριστη στο αυτί.
Μπορείτε να δείτε κάτι παρόμοιο, στην ανάλογη διαφορά μεταξύ των εικόνων που λήφθηκαν από ταινία σε αντίθεση με αυτές από τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές. Μία αμιγώς ψηφιακή εγγραφή μπορεί να είναι υπερβολικά ακριβής και μπορεί να χάσει τη ζεστασιά και τη «φιλικότητα», την οποία πολλοί άνθρωποι συνδέουν με την αναλογική τεχνολογία.
7. Τι πικάπ πρέπει να πάρω;
Αυτό ανάγεται στο ερώτημα αν είστε ένας λάτρης του ήχου ή αν απλά σας αρέσει η εμφάνιση και η αίσθηση των δίσκων. Αν νοιάζεστε πολύ για τον ήχο θα καταλήξετε να ξοδέψετε πολλά περισσότερα χρήματα.
Αν απλά θέλετε κάτι φθηνό ή χαριτωμένο, μπορείτε να χαλάσετε πολύ λιγότερα, αλλά ο ήχος θα είναι στις περισσότερες περιπτώσεις, απλώς καλός. Αλλά θα μείνετε ικανοποιημένοι (αν δεν είστε πωρωμένος με τον ήχο). Θα είναι μια χαρά.
Είναι προτιμότερη η αγορά ενός νέου πικάπ, σε αντίθεση με κάποιο vintage. Τα παλιά, χρησιμοποιημένα πικάπ θα έχουν κάποια φθορά και θα σας κοστίσει αρκετά αν κάτι πάει στραβά.
Μπορείτε εύκολα να αγοράσετε ένα καλό νέο πικάπ χωρίς να ξοδέψετε πολλά χρήματα και, δεδομένου ότι τα περισσότερα μοντέλα έχουν ενσωματωμένο προ-ενισχυτή, μπορείτε να παρακάμψετε μερικές από τις πιο δύσκολες πτυχές του “χτισίματος” ενός στερεοφωνικού συστήματος.
Αν δεν σας ενδιαφέρει πάρα πολύ η ποιότητα του ήχου και απλώς θέλετε ένα αρκετά απλοϊκό πικάπ με ενσωματωμένα ηχεία, χωρίς να πιάνει πολύ χώρο, μπορείτε να αγοράσετε ένα φορητό πικάπ σαν το παρακάτω ή κάτι παρόμοιο από αυτά που υπάρχουν στην αγορά.
Συνήθως είναι όμορφα, εύκολα στη χρήση και βγαίνουν σε πολλά χρώματα, ενώ η τιμή τους ποικίλει και κυμαίνεται από 60-100 ευρώ.
Εάν επιθυμείτε να ξοδέψετε κάτι περισσότερο, μπορείτε να δείτε μοντέλα που είναι πιο σταθερά, αλλά εξαρτώμενα.
Μιλάμε για τα βασικά μοντέλα (όπως το παρακάτω) τα οποία μπορείτε να συνδέσετε σε ένα μεγαλύτερο στερεοφωνικό σύστημα. Πολλά από αυτά, μάλιστα, έχουν προαιρετικό, ενσωματωμένο προ-ενισχυτή αλλά και έξοδο USB για σύνδεση με τον υπολογιστή.
Οι τιμές εδώ κυμαίνονται από 80 έως και 300 ευρώ, ανάλογα με τη μάρκα και τις δυνατότητες του κάθε μοντέλου.
Τώρα, αν η τσεπούλα σας το αντέχει και είστε σκληροπυρηνικός φαν του καλού ήχου, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά σε μοντέλα σαν και το παρακάτω. Τρομερή ποιότητα κατασκευής και κομψότητα, και αξεπέραστη ποιότητα ήχου, μόνο στα… 2000 ευρώ.
8. Χρειάζομαι ένα πολύ καλό στερεοφωνικό;
Αν ενδιαφέρεστε για τον ήχο, σίγουρα. Είναι εκπληκτικό το πόση διαφορά μπορούν να κάνουν τα ηχεία σε σχεδόν οτιδήποτε.
Μέτρια ηχεία μπορούν να στρεβλώσουν πανέμορφες ηχογραφήσεις, ενώ πολύ καλά ηχεία μπορεί να βγάλουν τον καλύτερο ήχο σε ό,τι παίζουν.
Αν θέλετε απλά κάτι που θα ακούγεται καλό, αλλά να μην είναι υπερβολικά ακριβό ή να καταλαμβάνει πολύ χώρο στο σπίτι σας, κοιτάξτε για “ηχεία βιβλιοθήκης”, τα οποία είναι συνήθως περίπου στο μέγεθος ενός μεγάλου κουτιού παπουτσιών και σε καλή τιμή.
9. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζομαι ενισχυτή;
Ίσως. Μερικά πικάπ έχουν προ-ενισχυτές από μόνα τους, αλλά πολλά δεν έχουν και έτσι θα πρέπει να έχετε μια ξεχωριστή συσκευή για την επεξεργασία της εξόδου από το πικάπ για να πάρει ένα σήμα επιπέδου γραμμής για τα ηχεία σας.
Θα πρέπει να είναι βέβαιο το κατά πόσον ή όχι το πικάπ διαθέτει έναν ενσωματωμένο προ-ενισχυτή πριν χαλάσετε χρήματα σε μια ξεχωριστή συσκευή.
Μπορείτε να το εντοπίσετε αυτό εύκολα, απλά κοιτάξτε να δείτε αν υπάρχει μια είσοδος που ονομάζεται “PHONO”. Εάν το πικάπ σας δεν έχει προ-ενισχυτή θα χρειαστεί να πάρετε επίσης κάποια καλώδια RCA ώστε να μπορείτε να συνδέσετε το πικάπ με το δέκτη.
10. Χρειάζεται να αγοράσω ένα στερεοφωνικό δέκτη;
Σίγουρα. Εάν αγοράζετε ένα αυτόνομο πικάπ, θα χρειαστείτε το δέκτη, ή απλώς ένα ενισχυτή, για την επεξεργασία του σήματος από το πικάπ ή και τον προ-ενισχυτή για να το συνδέσετε με τα ηχεία σας.
Εκεί θα είναι τα κουμπιά ελέγχου της έντασης, καθώς και του συστήματός σας γενικότερα. Σχεδόν όλοι οι δέκτες θα έχουν ενσωματωμένο ραδιόφωνο, ενώ μπορείτε να συνδέσετε και άλλα πράγματα στο δέκτη, όπως τα CD players και τηλεοράσεις.
11. Βελόνες και την κεφαλή του πικάπ;
Τα περισσότερα νέα πικάπ θα έρθουν με την κεφαλή και τις βελόνες εγκατεστημένες, αλλά θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι είναι έτσι πριν αγοράσετε ένα. Εκτός αν είστε DJ, δεν χρειάζεται να σκεφτείτε πολύ για την κεφαλή – μία πολύ βασική κεφαλή θα κάνει αυτό που θέλετε. Η βελόνα σας (ή η γραφίδα, όπως επίσης ονομάζεται) θα εξασθενήσει σταδιακά μετά από τη χρήση και θα πρέπει να την αντικαθίσταται περιοδικά.
12. Τι είναι ένας βραχίονας;
Αυτή είναι η ράβδος που κρατά την κεφαλή και τη βελόνα πάνω στα βινύλια.
Μπορεί να μην φαίνεται σημαντικός, αλλά είναι πραγματικά ζωτικής σημασίας για την αναπαραγωγή, καθώς ελέγχει την παρακολούθηση και την πίεση της βελόνας, ενώ διαβάζει το αυλάκι του δίσκου. Τα περισσότερα πικάπ θα έχουν ένα ρυθμιζόμενο αντίβαρο, ώστε να μπορείτε να έχετε μεγαλύτερο έλεγχο αυτής της πίεσης.
13. Τι είναι το RPM;
RPM σημαίνει στροφές ανά λεπτό, δηλαδή πόσες φορές η πιατέλα θα γυρίσει εντελώς σε ένα λεπτό. Τα βινύλια που παράγονται παίζουν σε μία από αυτές τις τρεις ταχύτητες: 33 1/3 RPM, 45 RPM, και 78 RPM.
Δεν θα ασχοληθείτε σχεδόν ποτέ με δίσκους 78 στροφών, οπότε μην ανησυχείτε γι ‘αυτό. Τα περισσότερα πλήρους μεγέθους αρχεία 12-ιντσών θα είναι 33 1/3 στροφές, αν και ορισμένα, κυρίως EPs και maxi-singles θα είναι σε 45 RPM.
Η συντριπτική πλειοψηφία των 7-ιντσών θα είναι 45 RPM. Οι στροφές του δίσκου θα είναι εκτυπωμένες στην ετικέτα και το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να αλλάξετε το πικάπ από 33 1/3 σε 45 RPM.
14. Γιατί είναι οι δίσκοι σε όλα αυτά τα διαφορετικά μεγέθη και στροφές;
Το βινύλιο έρχεται σε διάφορα μεγέθη με βάση κυρίως το πόση μουσική περιέχεται στο δίσκο. Ένα πρότυπο 7-ιντσών single είναι μικρότερο από ένα άλμπουμ πλήρους μήκους επειδή περιέχει λιγότερο μουσική και προορίζεται να είναι λιγότερο ακριβό.
Αλλά υπάρχει επίσης ένα όριο στο πόσος ήχος μπορεί να είναι στριμωγμένος σε μια πλευρά του βινυλίου οποιουδήποτε μεγέθους για να μην μειωθεί η ποιότητα του ήχου, επειδή τα αυλάκια είναι πάρα πολύ μικρά για να χωρέσουν όλες τις λεπτομέρειες της εγγραφής ήχου.
Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί δίσκοι που κυκλοφόρησαν ως CD single έπρεπε να εκδοθούν ως διπλό άλμπουμ σε βινύλιο πλευράς 12-ιντσών με όριο περίπου 22 λεπτά, ενώ τα άλμπουμ που είναι σχεδιασμένα για CD έχουν όριο γύρω στα 60.
Ο περιορισμός αυτός μπορεί να μετατραπεί σε πλεονέκτημα, γιατί βάζοντας λιγότερη μουσική σε μεγαλύτερη πλευρά μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του ήχου, η οποία αποτελεί μέρος του γιατί πολλά singles που έχουν σχεδιαστεί για χρήση DJ, συμπιέζονται σε 10 και 12ιντσους δίσκους για να χωράνε όλα τα τραγούδια, επιτρέποντας ταυτόχρονα και την άριστη ποιότητα του ήχου.
15. Έγχρωμα βινύλια
Πολλά νέα άλμπουμ και singles συμπιέζονται σε χρωματιστό βινύλιο.
Αν και μερικοί λάτρεις του ήχου τα αποδοκιμάζουν και προτιμούν το μαύρο βινύλιο (γιατί ο μαύρος άνθρακας που προστίθεται στο πλαστικό που χρησιμοποιείται για τη συμπίεση, το καθιστά ελαφρώς πιο ανθεκτικό), ακούγεται λίγο πολύ το ίδιο με το πρότυπο μαύρο βινύλιο και συχνά φαίνεται πιο όμορφο.
Αν ενδιαφέρεστε για την αισθητική, το έγχρωμο βινύλιο έχει το πλεονέκτημα. Μπορεί όμως να δυσκολευτείτε για να πάρετε το έγχρωμο, δεδομένου ότι συχνά παράγονται σε περιορισμένες ποσότητες.
16. Έχει σημασία το πόσο παχύς είναι ένας δίσκος βινυλίου;
Τα περισσότερα νέα άλμπουμ, ιδίως εκείνων που κυκλοφορούν από ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες, θα είναι πολύ ποιοτικά και με τέλειο ήχο, ακόμα και για ένα μέτριο στερεοφωνικό σύστημα.
Πολλοί νέοι δίσκοι, θα έχουν κάποιο αυτοκόλλητο με την ένδειξη ότι είναι σε “180 γραμμάρια” βινύλιο και αυτό είναι καλό, ειδικά αν σας αρέσει ο καλός ήχος. Το παχύτερο, βαρύτερο βινύλιο θα εξασθενήσει πιο αργά από ό,τι ένα λεπτότερο και οι δίσκοι θα παίζουν λίγο καλύτερα. Όλα τα βινύλια εξασθενούν κάθε φορά που χρησιμοποιούνται.
17. Αγορά παλιών δίσκων
Εάν σχεδιάζετε να αποκτήσετε αντίγραφα βινυλίου από τα αγαπημένα σας άλμπουμ όλων των εποχών, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι πολλοί δίσκοι είτε ποτέ δεν κυκλοφόρησαν με αυτή τη μορφή, ή κυκλοφόρησαν σε πολύ μικρούς αριθμούς και έχουν πλέον εξαντληθεί.
Το τελευταίο είναι ισχύει ειδικά για τα βινύλια που παράχθηκαν στη δεκαετία του ’90 έως τις αρχές του ’00, όταν οι πωλήσεις βινυλίου ήταν στο ναδίρ τους και οι δίσκοι CD είχαν κυριαρχήσει εντελώς την αγορά.
Βινύλια για τα σημαντικά άλμπουμ εκείνης της εποχής μπορεί να είναι απίστευτα δύσκολο να βρεθούν και πολύ ακριβά στη δευτερογενή αγορά. Αν όμως έχετε υπομονή και χρήματα, μπορείτε να εντοπίζετε πολλούς παλιότερους δίσκους σε websites όπως το eBay κ.ά.
Ή ακόμα, μπορείτε να περιμένετε, να ψάχνετε και να ελπίζετε πως οι δίσκοι που θέλετε θα επανεκδοθούν σε βινύλιο.
18. Διατήρηση βινυλίων
Θα πρέπει πάντα να αποθηκεύετε τους δίσκους σας σε ένα δροσερό, ξηρό μέρος και να στέκονται κατακόρυφα.
Αν τα στοιβάζετε το ένα πάνω στο άλλο, θα υπάρχει κίνδυνος στρέβλωσης του βινυλίου. Εάν οι δίσκοι σας είναι στραβοί, δεν μπορείτε να τους επισκευάσετε.
19. Βινύλια και φθορές
Ένας δίσκος στραβώνει όταν λυγίζει και χαλάει το σχήμα του. Μπορείτε να παίξετε έναν ελαφρώς στραβό δίσκο αλλά θα ακούγεται λίγο παράξενος.
Αλλά αν ένας δίσκος που είναι σημαντικά παραμορφωμένος, είναι εντελώς ακατάλληλος για να χρησιμοποιηθεί. Αν για παράδειγμα ο δίσκος σας εκτεθεί στο φως του ήλιου για πολλή ώρα, τότε θα αλλοιωθεί και θα γίνει κάπως έτσι:
20. Βινύλια και καθαρισμός
Εάν οι δίσκοι σας είναι καθαροί και χωρίς σκόνη, θα παίζουν χωρίς πολλά σκασίματα και κλικ.
Υπάρχουν πολλά προϊόντα στην αγορά για τον καθαρισμό των δίσκων, αλλά είναι πιο εύκολο να αγοράσετε μόνο ένα βουρτσάκι καθαρισμού, ειδικό για βινύλια ή και ένα απλό κιτ καθαρισμού με μια μαλακή πετσέτα και ένα διάλυμα καθαρισμού που δεν θα σπάσει το πλαστικό.
Ελπίζουμε, ειδικά τώρα που το βινύλιο ζει τη δεύτερη νεότητά του, αυτός ο οδηγός να σας βοήθησε, να σας έλυσε κάποιες απορίες και να σας έπεισε να αρχίσετε κι εσείς τη δική σας συλλογή βινυλίων.
Ακόμα κι αν δεν διαθέτετε πολλά χρήματα, μπορείτε να ξεκινήσετε με τον βασικό εξοπλισμό που θα χρειαστείτε ή που αρμόζει καλύτερα στις δικές σας ανάγκες, και στη συνέχεια να ξεκινήσετε σιγά-σιγά να χτίζετε τη δική σας συλλογή με δίσκους.
Είναι απίστευτο το πόσο πολλοί, καινούριοι ή μεταχειρισμένοι, δίσκοι-διαμάντια υπάρχουν ακόμα εκεί έξω σε εξαιρετικές τιμές, περιμένοντάς σας για να τους αποκτήσετε!
Και μην ξεχνάτε πως το βινύλιο δεν είναι απλώς ένα μέσο, αλλά αντιπροσωπεύει μία ολόκληρη κουλτούρα, αποτελώντας το “καταφύγιο” των απανταχού μουσικόφιλων για δεκαετίες ολόκληρες.
Να ευχηθούμε, λοιπόν, καλό ψάξιμο και, φυσικά, καλές ακροάσεις!
