Οι 1000mods επέστρεψαν στη δισκογραφία με το ‘Youth of Dissent’, το τέταρτο κατά σειρά studio album τους, εξελίσσοντας ακόμα περισσότερο τον ήχο τους.
Το συγκρότημα αφού όργωσε την Ευρώπη και περιόδευσε σε Αυστραλία και Αμερική, μετέβη στο Seattle για τις ηχογραφήσεις της νέας του δουλειάς κουβαλώντας μαζί του όλες τις επιρροές του.
Το νέο δισκογραφικό πόνημα των 1000mods ηχογραφήθηκε στην πόλη που γέννησε την grunge μουσική και ένα σωρό συγκροτήματα που στιγμάτισαν ολόκληρες γενιές.
Η ηχογράφηση έλαβε χώρα στο Litho Studio του Stone Gossard (Pearl Jam, Green River, Mother Love Bone και Temple of the Dog) και στο London Bridge Studio.
Με αφορμή την κυκλοφορία τους, ήρθαμε σε επαφή με τον κιθαρίστα των 1000mods, Γιώργο, ο οποίος μοιράστηκε δέκα δίσκους που κατέχουν εξέχουσα θέση στη δισκοθήκη του.
Ξεκινάμε.
Το album που με έβαλε στην rock μουσική:
‘Smash’ – Offspring
Θυμάμαι τον πανικό που είχε γίνει όταν ειχε πρωτοβγεί, αν και τότε ήμουν μικρός και δεν καταλάβαινα πολλά περί μουσικής.
Το ‘Smash’ ήταν όχι μόνο από τα πρώτα albums που άκουσα αλλά και ένα από αυτά που με έκαναν να νιώσω πως θέλω να ακούω αυτή την μουσική!
Το album που με έκανε να πρωτοπιάσω κιθάρα:
‘Reign in Blood’ – Slayer
Θυμάμαι αυτός ο δίσκος είχε πέσει στα χέρια μου, όταν ήμουν μικρός.
Μου τον είχαν δώσει τα ξαδέρφια μου και τον είχαμε λιώσει με τους φίλους μου!
Απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ είναι και το πρώτο tab που ειχα κατεβάσει στο σχολείο για να μάθω να παίζω το ‘Raining Blood’ στην κιθάρα!
Το album χωρίς το οποίο, οι 1000mods δεν θα ακούγονταν όπως ακούγονται
σήμερα:
‘Blues for the Red Sun’ – Kyuss
Αυτός ο δίσκος μας έβαλε στον 90’s desert, heavy stoner –πες τον όπως θες- rock ήχο, που έσκασε σαν βόμβα εκείνη την εποχή, παρέα με τους φοβερούς δίσκους που έβγαιναν σωρηδόν, την χρυσή εποχή των 90’s.
Ένα album που αδιαμφισβήτητα μας επηρέασε όσο λίγα.
Το album για το οποίο όλοι στην μπάντα συμφωνούμε πως είναι κορυφαίο:
‘Bleach’ – Nirvana
Ένας δίσκος που όλοι μας έχουμε ακούσει άπειρες φορές και συμφωνούμε από κοινού ότι είναι κορυφαίος!
Θυμάμαι πως παλαιότερα, προ 1000mods, διασκευάζαμε το ‘Negative Creep’!
Ένα πολύ υποτιμημένο album:
‘Vincebus Eruptum’ – Blue Cheers
Αυτό το διαμάντι το ανακάλυψα την ίδια περίπου περίοδο με το ‘Disraeli Years’ των Cream.
Γίνεται νομίζω ξεκάθαρο πως αυτές οι δύο μπάντες, μαζί φυσικά με τον Jimi Hendrix, όρισαν τα heavy blues!
Για την εποχή ακούγονταν εξωπραγματικοί, αλλά η σκυτάλη στην πορεία δόθηκε στους Black Sabbath και η ιστορία βρήκε τον δρόμο της.
Πέραν της διασκευής του ‘Summertime Blues’ που θα την πετύχεις παντού ο δίσκος δεν έτυχε μεγάλης αναγνωρισιμότητας, πράγμα πολύ άδικο κατά την γνώμη μου.
Ένα album που δάνεισα, έχασα για πάντα, και το μετάνιωσα:
‘Yield’ – Pearl Jam
Από τα πρώτα, αν όχι το πρώτο album που αγόρασα ποτέ.
Δυστυχώς συνέβη η κλασική ιστορία.
Το δάνεισα σε κάποιον και δεν το ξαναείδα ποτέ…
Το album που κατά την γνώμη μου άλλαξε την ιστορία της μουσικής:
‘Black Sabbath’ – Black Sabbath
Νομίζω πως αυτός ο δίσκος δεν χρειάζεται συστάσεις.
Ένας από τους αγαπημένους μου και ο λόγος για τον οποίον παίζουμε μουσική, είμαστε σε αυτή την μπάντα και ηχούμε με αυτόν τον τρόπο.
Όχι μόνο εμείς φυσικά!
Το αγαπημένο μου album «αλλαγής ηχητικής κατεύθυνσης»:
‘Black Album’ – Metallica
Νομίζω πως η μετάβαση από το αγαπημένο μου ‘… And Justice for All’, στο Black Album ήταν τρομερή και αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που επέφερε τόσες και τόσο μεγάλες αντιδράσεις εκείνη την εποχή.
Συμπερασματικά όμως νομίζω πως άξιζε τον κόπο και με το παραπάνω.
Μιλάμε για έναν τεράστιο δίσκο, πολύ πρωτοποριακό για την εποχή του και με μοναδικό ήχο και παραγωγή.
Ένα album που λάτρεψα, αλλά πλέον δεν μπορώ να ακούσω:
‘Images and Words’ – Dream Theater
Θυμάμαι είχα ακόμη και το σχετικό T-shirt κάποτε!
Δυστυχώς πλέον δεν μπορώ να το ακούσω…
Το album με το αγαπημένο μου εξώφυλλο:
‘Dark Side of the Moon’ – Pink Floyd
Δίσκος ορόσημο από τους κορυφαίους.
Ένα αριστουργηματικό εξώφυλλο, το οποίο εκτός των άλλων ταιριάζει πάρα πολύ με το ίδιο το album και αντανακλά το ηχητικό του περιεχόμενο.
Ακολουθήστε τους 1000mods:
|
