Είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Γνήσια ρεμπέτικη φωνή με χαρακτηριστικό ηχόχρωμα που επικοινωνεί με τα θέματα αυτού του ιστορικού μουσικού είδους. Καταφέρνει να εναλλάσσεται στο λαϊκό και το έντεχνο αναδεικνύοντας το εύρος της φωνής της. Ποιος δεν έχει ακούσει τις πολυτραγουδισμένες ‘Μέλισσες’ και τα ‘Διόδια’… Φέτος, εμφανίζεται στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο δίπλα στον Μανώλη Μητσιά, τον Μπάμπη Στόκα και την Παυλίνα Βουλγαράκη σε ένα πολυσύνθετο και επιτυχημένο μουσικό σχήμα. Αυτήν την εβδομάδα, καλωσορίζουμε στο StraightOnMusic την Φωτεινή Βελεσιώτου.
-Πώς ξεκίνησε η μουσική σας περιπέτεια;
Εντελώς τυχαία. Από τα φοιτητικά μου χρόνια ξεκίνησα να παίζω λίγη κιθάρα και να τραγουδάω ορισμένα ρεμπέτικα τραγούδια. Μαζευόμασταν τότε και οργανώναμε διάφορα πάρτυ όπου τραγουδούσαμε, χορεύαμε και γλεντάγαμε… Σε κάποιο πάρτυ κάποια χρόνια μετά – αφού είχα τελειώσει τις σπουδές μου και δούλευα ως δασκάλα – κάποιοι φίλοι έψαχναν για μια τραγουδίστρια και απευθύνθηκαν σε μένα. Κάπως έτσι ήταν η αρχή της περιπέτειας…
-Δεν το επιδιώξατε εξ αρχής;
Ούτε καν. Εγώ, όπως είπα παραπάνω, ήμουν δασκάλα και έκανα άλλα πράγματα. Οι φίλοι μου το πρότειναν να το κάνω συνδυαστικά. Αν και αρχικά είχα κάποιους ενδοιασμούς, στη συνέχεια γλυκάθηκα και συνέχισα.
-Τι ακούσματα είχατε;
Ρεμπέτικα τραγούδια κατά βάση που τα αγαπάω από μικρό παιδί. Άκουγα και πολύ ροκ. Μου άρεσε ο David Bowie, ο οποίος είναι για μένα ιερό τέρας… Καμία σχέση ο Bowie με το ρεμπέτικο τραγούδι, αλλά αν το σκεφτούμε το ρεμπέτικο ήταν καθαρό ροκ. Ο Βαμβακάρης και ο Τσιτσάνης ήταν οι μεγαλύτεροι ροκάδες.
-Υπήρξε μουσική επιρροή από την οικογένειά σας;
Καθόλου. Ο πατέρας μου άκουγε μόνο εκκλησιαστικούς ύμνους και κλασσική μουσική. Καμία σχέση και με το ροκ και με το ρεμπέτικο. Με απέτρεπε από όλα αυτά που άκουγα.
-Πώς το πήραν όταν αρχίσατε να τραγουδάτε;
Στον πατέρα μου έκατσε λίγο περίεργα στην αρχή αλλά η μάνα μου γούσταρε πολύ την επιλογή μου να τραγουδήσω…
-Σας ενοχλεί που κάποιοι σας ταυτίζουν με τη Σωτηρία Μπέλλου;
Τραγουδάω στον ίδιο τόνο με την Μπέλλου. Μόνο αυτό. Δεν με αφορά αυτός ο τίτλος της ταύτισης γιατί έχω χαράξει άλλο δρόμο και τραγουδάω άλλου είδους τραγούδια. Οι ‘Μέλισσες’ για παράδειγμα που με έκαναν γνωστή στο κοινό, ήταν ένα σύγχρονο λαϊκό τραγούδι. Άκουγα, βεβαίως, τη Σωτηρία Μπέλλου και την εκτιμώ ως τραγουδίστρια. Κάποιος που ξέρει από μουσική, όμως, μπορεί να διακρίνει και να καταλάβει ότι δεν τραγουδάμε ίδια. Απλά επειδή τραγουδάμε στον ίδιο βαρύ τόνο της κοντράλτο φωνής, ο κόσμος ίσως έχει διαμορφώσει αυτήν την άποψη.
-Τι εμπειρίες σας δημιούργησε η θητεία σας ως δασκάλα;
Ήταν μοναδικό για μένα. Είχα το δώρο να γίνω δασκάλα, να μπω στην τάξη και να ξεχάσω τα πάντα έξω από αυτήν όταν ήμουν με τα παιδιά. Όποιος αξιωθεί να γίνει δάσκαλος, φροντίζει να κλέβει από τα παιδιά και μάλιστα να κλέβει τα καλά τα οποία είναι πάρα πολλά. Τα παιδιά σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Όπως και εσύ, βέβαια, τα διαμορφώνεις. Αν ανοιχτείς και εκτεθείς στα παιδιά διδάσκοντάς τα, τους δίνεις πολλά στοιχεία. Είναι μια κατάσταση αλληλεπίδρασης όπου και ο δάσκαλος και οι μαθητές βγαίνουν πάντα κερδισμένοι από την επαφή. Είναι σαν δύο συγκοινωνούντα δοχεία…
-Πότε το σταματήσατε;
Το 2004 έφυγα ως δασκάλα μετά από 24 χρόνια υπηρεσίας σε σχολεία χωριών του νομού Θεσσαλονίκης.
-Σας λείπει καθόλου;
Τίποτα δεν μου λείπει όταν το σταματάω. Ακόμη και με το τραγούδι που κάποια στιγμή θα το σταματήσω, δεν πρόκειται να μου λείψει γιατί θα βρω κάτι άλλο να με γεμίζει. Φροντίζω να φεύγω πάντα έχοντας σε καλή κατάσταση τον εαυτό μου. Μιλώντας για το τραγούδι, έχω να σου πω ότι η νύχτα είναι δύσκολο πράγμα. Το να δίνεις την ψυχή σου στο κοινό που έρχεται να σε δει, όπως πιστεύω ότι το κάνω και εγώ, δεν είναι κάτι εύκολο. Από τη μία είναι μοναδικό και ασύγκριτο να μεταδίδεις συναισθήματα στο κόσμο, να γεμίζεις τους ανθρώπους, αλλά και εγώ όταν γυρίζω σπίτι μου νιώθω σαν ένας άδειος σάκος κάποιες φορές. Έχει τρομερό κόστος…
-Πώς νιώθετε για την καταξίωση που έχετε λάβει τα τελευταία χρόνια;
Είναι άκρως συγκινητικό να σε τιμάει ο κόσμος με το να έρχεται και να σε ακούει στη μουσική σκηνή που τραγουδάς, να ακούει τα τραγούδια σου, να σου μιλάει και να σου ανοίγεται μπροστά σου όταν σε συναντάει. Αλλά δεν υπήρξε αυτοσκοπός μου. Μου προέκυψαν πολύ όμορφα πράγματα και χαίρομαι για αυτό.
-Πιστεύετε στην τύχη;
Πιστεύω στην τύχη. Σε μένα έτσι προέκυψαν όλα. Μου ήρθαν πολλά πράγματα χωρίς να τα επιδιώξω και χωρίς να τα κυνηγήσω.
-Η επιτυχία ενός τραγουδιού πώς προκύπτει;
Το τραγούδι πρέπει να χτυπήσει στην καρδιά του ακροατή για να κάνει επιτυχία. Αν δεν σου κάνει κλικ ο στίχος και η μουσική, τότε δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Ειδικά ο στίχος…
-Τι είναι το ρεμπέτικο για σας;
Το ρεμπέτικο είναι το άλφα και το ωμέγα της ελληνικής μουσικής. Είναι μια σχολή ολόκληρη. Γράφτηκε κάτω από δύσκολες συνθήκες και μιλάμε για συνθήκες πείνας, φτώχειας και δυστυχίας… Εκείνη την περίοδο γράφτηκαν τραγούδια μοναδικά. Πολιτικά, κοινωνικά, ερωτικά… Πάνω στο είδος του ρεμπέτικου πάτησε και το λαϊκό τραγούδι όπου η επιρροή του ρεμπέτικου ήταν εμφανής και έντονη.
-Υπάρχει ανταπόκριση για νέους δημιουργούς από τις δισκογραφικές εταιρείες;
Υπάρχει μεγάλη κρίση στις δισκογραφικές εταιρείες. Πράγμα που σημαίνει ότι η αγορά είναι κλειστή και οι παραγωγές των δίσκων έχουν μειωθεί σημαντικά. Άρα και η ανταπόκριση προς τους νέους δημιουργούς έχει χαθεί δυστυχώς. Ξέρεις πόσα παιδιά ταλαντούχα υπάρχουν εκεί έξω και περιμένουν κάποιον να τους βοηθήσει;
-Τι πρέπει να διαθέτει κάποιος για να τραγουδήσει ρεμπέτικα τραγούδια;
Πρέπει να μελετήσει το ρεμπέτικο τραγούδι εις βάθος και αν έχει τις δυνατότητες τότε να το τραγουδήσει.
-Τι καθορίζει έναν καλό τραγουδιστή; Η φωνή ή το συναίσθημα;
Το συναίσθημα. Η φωνή δεν είναι στο λαρύγγι, είναι στην καρδιά του τραγουδιστή…
-Εσείς πώς λειτουργείτε ως άνθρωπος;
Μόνο με το συναίσθημα…
-Σας έχει βγει σε καλό;
Δεν ξέρω. Στο τέλος θα δείξει. Στον απολογισμό…
-Αν δρούσατε με τη λογική, τι θα ήταν διαφορετικό;
Σίγουρα δεν θα τραγουδούσα…
-Τι άνθρωπος είναι η Φωτεινή Βελεσιώτου;
Παλιάνθρωπος… Ένας απλός άνθρωπος είμαι. Με τις δυναμικές και τις αδυναμίες μου.
-Ποιά είναι η μεγάλη σας αδυναμία;
Τα πάθη μου…
-Ο μεγάλος σας θησαυρός;
Τα παιδιά μου…
-Φοβάστε τον θάνατο;
Όχι. Απλά όταν θα έρθει να φροντίσει να μη με ταλαιπωρήσει. Ούτε εμένα ούτε αυτούς που θα έχω γύρω μου…
-Είστε έντονα πολιτικοποιημένη. Πώς κρίνετε το σημερινό πολιτικό τοπίο;
Μετά τις εκλογές της 25 Ιανουαρίου, τα ηνία της χώρας δόθηκαν επίσημα από τον ελληνικό λαό σε ένα πολυμορφικό κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ. Μου αρέσει που επιτέλους δε βλέπω γραβατωμένους στις συναντήσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό, αλλά πολιτικούς οι οποίοι είναι κοντά στους ανθρώπους και μιλούν καθαρά. Δεν ακούω αυτήν την ξύλινη γλώσσα που τη χόρτασα τόσες δεκαετίες. Πιστεύω ότι στην κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα, οι διαπραγματεύσεις θα είναι πολύ δύσκολες και ελάχιστα θα μπορέσουν να κάνουν. Το θέμα, όμως, είναι πως έχουν τη διάθεση να προσπαθήσουν και να παλέψουν. Εγώ η ίδια χαίρομαι που μπορώ πάλι να ονειρευτώ. Έστω και για λίγο…
-Το χρειάζεται ο ελληνικός λαός αυτό;
Τι άλλο χρειάζεται σήμερα ο ελληνικός λαός… Τι άλλο μας έμεινε εκτός από το όνειρο και την ελπίδα… Κάπου πρέπει να πιστέψουμε ως κοινωνία για να πάμε μπροστά.
-Ποιές είναι οι δισκογραφικές δουλειές σας που ξεχωρίζετε;
Είναι δύσκολο να διαλέξω κάποια δισκογραφική δουλειά γιατί η καθεμιά από αυτές κουβαλάει κάτι το ξεχωριστό. Γενικά, έχω ηχογραφήσει μέχρι τώρα γύρω στα 45 τραγούδια. Ούτε λίγα, ούτε πολλά, μιας και άργησα να μπω στη δισκογραφία. Ο πρώτος μου προσωπικός δίσκος με τίτλο ‘Γυναίκες’ κυκλοφόρησε το 2004 σε μουσική Μιχάλη Νικολούδη και στίχους της Μάγδας Παπαδάκη. Στη συνέχεια, ακολούθησε ο δίσκος ‘Ίσαλος Γραμμή’ όπου είχα μια συμμετοχή με το τραγούδι ‘Μέλισσες’ σε μουσική Γιώρου Καζαντζή και στίχους της Ελένης Φωτάκη. Έπειτα, ο Καζαντζής έγραψε ένα ολόκληρο δίσκο για μένα, ‘Τα Παιδιά Της Άλλης Όχθης’, σε στίχους πολλών άξιων στιχουργών όπως η Μαρία Κοσσυφίδου, ο Πόλυς Κυριάκου, ο Γιάννης Τσατσόπουλος, ο Μανώλης Ρασούλης, ο Μάνος Ελευθερίου, η Ελένη Φωτάκη, ο Θωμάς Κοροβίνης και η Ειρήνη Νικολάου. Τελευταίος μου προσωπικός δίσκος ήταν το ‘Φυλάξου’ σε μουσική του Τάσου Γκρους και στίχους του Γιάννη Πανουτσόπουλου. Παράλληλα, έχω συμμετάσχει και σε δίσκους νέων καλλιτεχνών λέγοντας ορισμένα τραγούδια όπως για παράδειγμα τα ‘Διόδια’ του Σταύρου Σιόλα.
-Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο δισκογραφικά;
Ετοιμάζω ένα δίσκο σε μουσική του Μίνωα Μάτσα και σε στίχους της Ελένης Φωτάκη. Το αξιοσημείωτο για αυτήν τη δουλειά είναι πως τα τραγούδια αυτά επρόκειτο να τα τραγουδήσει ο Δημήτρης Μητροπάνος. Όπως καταλαβαίνεις, αυτό αποτελεί τεράστια τιμή για μένα. Θεού θέλοντος πιστεύουμε να έχει ολοκληρωθεί και να έχει κυκλοφορήσει μέχρι το Πάσχα.
Το νέο της τραγούδι κυκλοφόρησε μόλις σήμερα:
-Πώς είναι η συνεργασία στο ΓΥΑΛΙΝΟ με τον Μανώλη Μητσιά, τον Μπάμπη Στόκα και την Παυλίνα Βουλγαράκη;
Νιώθω εξαιρετικά που συνυπάρχω με τους τρεις αυτούς καλλιτέχνες. Είναι μεγάλη η τιμή και η χαρά μου… Είναι και οι τρεις καταξιωμένοι ερμηνευτές και ο καθένας έχει κάτι δικό του να προσφέρει. Ο Μανώλης Μητσιάς έχει συνεργαστεί με τους σημαντικότερους συνθέτες και ποιητές. Ο Μπάμπης Στόκας έχει γράψει τη δική του πορεία στο ελληνικό τραγούδι με τους Πυξ Λαξ και συνεχίζει ακόμα να είναι ενεργός και να προσφέρει σπουδαία δείγματα στη μουσική και η Παυλίνα Βουλγαράκη είναι μια εξαιρετική φωνή της νεότερης γενιάς η οποία έχει να επιδείξει σημαντικά πράγματα.
-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τα παρακάτω ονόματα;
Γιώργος Καζαντζής: ευφυέστατος και αξιόλογος συνθέτης
Ελένη Φωτάκη: η καινούρια πρόταση στιχουργικά
Μιχάλης Νικολούδης: πολυγραφότατος και σπουδαίος
Σταύρος Σιόλας: μου χάρισε τα ‘Διόδια’
Μανώλης Μητσιάς: τραγουδάει μέχρι και σήμερα όπως τραγουδούσε στα είκοσί του
Μπάμπης Στόκας: κάνει τη φωνή του ό,τι θέλει
