Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Jimmy Page είναι ένας από τους σημαντικότερους κιθαρίστες που έχουν πατήσει το πόδι τους στον πλανήτη μας. Ξεκινώντας ως μπασίστας και μετέπειτα κιθαρίστας των The Yardbirds, ο Jimmy Page δημιούργησε τους Led Zeppelin όταν διαλύθηκε η αρχική του μπάντα και συνέχισε την καριέρα του ως σόλο καλλιτέχνης όταν οι Zeppelin διαλύθηκαν εξαιτίας του θανάτου του ντράμερ τους, John Bonham.
Μπορεί οι Led Zeppelin να υπήρξαν ενεργή μπάντα για μόλις 12 χρόνια (1968-1980), αλλά μέσα σε αυτά πρόλαβαν να ηχογραφήσουν 9 studio albums, με το τελευταίο να κυκλοφορεί δύο χρόνια μετά το θάνατο του Bonham, με τίτλο ‘Coda’. Ο ήχος τους ήταν πρωτοποριακός, κάτι που έκανε τους Zeppelin να θεωρούνται δικαίως μια από τις πιο επιδραστικές μπάντες στον σκληρό ήχο. Φυσικά, μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιζε και ο Jimmy Page, ο οποίος χάρη στην εμπειρία του ως session μουσικός είχε πληθώρα επιρροών από folk μέχρι blues rock, με αποτέλεσμα το εύρος των μουσικών του εμπνεύσεων να είναι τεράστιο.
Και επειδή ποτέ δεν είναι κακή ευκαιρία να θυμηθούμε τα επιτεύγματα του Jimmy, ας ξεκινήσει το countdown.
12. Houses Of The Holy
Physical Graffiti (1975)
Το ‘Houses Of The Holy’, εκτός από τίτλος του άλμπουμ που κυκλοφόρησαν οι Led Zeppelin το 1973, είναι και ο τίτλος του τέταρτου κομματιού του ‘Physical Graffiti’ που κυκλοφόρησε δυο χρόνια αργότερα. Ο παραγωγός του άλμπουμ, Rick Rubin, είχε δηλώσει για το κομμάτι:
Είναι ένα funk τζαμάρισμα με ακόρντα που θυμίζουν jazz. Είναι ένα από τα πιο συμπαγή κομμάτια τους.
20 πράγματα που δεν ξέρατε για τον δίσκο ‘Physical Graffiti’ των Led Zeppelin
11. D’yer Mak’er
Houses Of The Holy (1973)
Πρόκειται για ένα κομμάτι που θυμίζει, ή είναι θα μπορούσε κανείς να πει, reggae. Ένα κομμάτι που δεν περιμένεις να ακούσεις από μια hard rock μπάντα. Το τραγούδι δεν εκτιμήθηκε ιδιαιτέρως από τους fans και τους κριτικούς, με τον Jimmy Page να δηλώνει:
Δεν περίμενα να μην το καταλάβει ο κόσμος. Νόμιζα πως ήταν πολύ προφανές. Το κομμάτι ήταν ένας συνδυασμός από reggae, Ben E. King, το κομμάτι ‘Poor Little Fool’ και άλλα τέτοια.
10. Four Sticks
Led Zeppelin IV (1971)
Πάμε δύο ακόμη χρόνια πίσω, στο τέταρτο άλμπουμ των Led Zeppelin με τίτλο ‘Led Zeppelin IV’, και σε πιο γνώριμους ήχους από την μπάντα. Με ένα επαναλαμβανόμενο, βαρύ riff ο Jimmy Page συνοδεύει ιδανικά τη φωνή του Robert Plant. Το riff αυτό, έπειτα από διάφορες βελτιώσεις από τον Page, εξελίχθηκε στο riff που ακούμε στο ‘Rock And Roll’, το οποίο θα συναντήσουμε αργότερα στη λίστα.
Led Zeppelin IV: To magnum opus των Led Zeppelin
9. Good Times Bad Times
Led Zeppelin (1969)
Το πρώτο και ομώνυμο με την μπάντα άλμπουμ των Led Zeppelin έμελλε να ξεκινήσει με αυτό το κομμάτι. Οι Zeppelin βάλθηκαν να τρελάνουν τον κόσμο με ένα από τα πιο εκρηκτικά riffs που έχουν γράψει και το ντεμπούτο τους ήταν, κατά κάποιον τρόπο, ένα δείγμα γραφής για το τι θα ακολουθήσει. Για το βασικό σόλο του κομματιού, ο Jimmy Page πέρασε τον ήχο της Fender Telecaster του μέσω ενός ενισχυτή Leslie speaker, ώστε να δημιουργήσει αυτόν τον εκκωφαντικό «στροβιλισμό» που ακούμε και απολαμβάνουμε.
Led Zeppelin I: Γεγονότα και ιστορίες ενός εμβληματικού δίσκου
8. Communication Breakdown
Led Zeppelin (1969)
Παραμένουμε στο ίδιο άλμπουμ και πατάμε 5 φορές το «Next» (ή καλύτερα ακούμε και τα 5 διαμάντια που μεσολαβούν) και φτάνουμε στο ‘Communication Breakdown’. Καταιγιστική κιθάρα και εκτός από την κατάρρευση της επικοινωνίας που μας τρελαίνει («Communication Breakdown, It’s always the same, I’m having a nervous breakdown, Drive me insane!»), αφήστε ελεύθερο και τον σβέρκο σας να καταρρεύσει, μετά το ανελέητο headbanging που είναι συνώνυμο του κομματιού.
7. Heartbreaker
Led Zeppelin II (1969)
Το δεύτερο άλμπουμ των Led Zeppelin, ‘Led Zeppelin II’, ήρθε 9 μόλις μήνες μετά το ντεμπούτο τους. «Υπερβολικά πολλή έμπνευση» το αποκαλώ εγώ αυτό. Ακριβώς στη μέση του άλμπουμ συναντάμε το ‘Heartbreaker’. Ο Jimmy Page έχει δηλώσει σχετικά με το κομμάτι τα εξής:
Το ενδιαφέρον σχετικά με το κιθαριστικό σόλο είναι ότι το ηχογραφήσαμε αφού είχαμε τελειώσει το ‘Heartbreaker’ – ήταν μια δεύτερη σκέψη. Ηχογραφήθηκε σε άλλο στούντιο και απλά το βάλαμε κάπου στη μέση. Εάν παρατηρήσετε, ο ήχος της κιθάρας είναι διαφορετικός.
Led Zeppelin II: Η ωδή στα κιθαριστικά riffs
6. Moby Dick
Led Zeppelin II (1969)
Για άλλη μια φορά παραμένουμε στο ίδιο άλμπουμ και πάμε στο προτελευταίο κομμάτι, το ‘Moby Dick’. Ένα instrumental κομμάτι που αποτελείται αποκλειστικά από κιθάρα και ντραμς. Στην πραγματικότητα η κιθάρα είναι απλά συνοδευτική για το drum solo του John Bonham, αλλά μιας και στο παρόν αφιέρωμα επικεντρωνόμαστε στην κιθάρα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το εναρκτήριο riff του κομματιού είναι τόσο εκκωφαντικό που θα το απολάμβανε ακόμα και ο… Moby Dick. Αξίζει από ζωντανή εκτέλεση.
5. Immigrant Song
Led Zeppelin III (1970)
Έναν χρόνο μετά, έρχεται το τρίτο άλμπουμ των Led Zeppelin, ‘Led Zeppelin III’. Το καλύτερο κομμάτι του δίσκου είναι και το εναρκτήριο, και έχει τίτλο ‘Immigrant Song’. Σε 2:25 εκρηκτικά λεπτά με ένα συγκλονιστικό riff, οι Led Zeppelin κάνουν αναφορές στον πόλεμο και την Βαλχάλλα, ενώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι το εν λόγω κομμάτι είναι ένα από τα ελάχιστα singles που κυκλοφόρησε η μπάντα. Φυσικά, η αίσθηση του live είναι αξεπέραστη.
Πώς μια συναυλία των Led Zeppelin στην Ισλανδία γέννησε το ‘Immigrant Song’
4. Black Dog
Led Zeppelin IV (1971)
Η τέταρτη δουλειά των Led Zeppelin δεν άργησε, και έναν χρόνο μετά το ‘Led Zeppelin III’, το ‘Led Zeppelin IV’ ήταν γεγονός. Ένα μυθικό άλμπουμ με την κιθάρα του Jimmy Page να βρίσκεται σε εξωπραγματικά επίπεδα, ένα άλμπουμ που δικαίως έχει τις περισσότερες (μαζί με το II) συμμετοχές (3) σε αυτό το αφιέρωμα, ένα άλμπουμ που περιείχε και το επικών διαστάσεων ‘Strairway To Heaven’ που όμως δεν συμπεριλαμβάνεται στο παρών άρθρο γιατί δεν ήταν το riff του αυτό που το έκανε μοναδικό. Στην αρχή του άλμπουμ βρίσκουμε το ‘Black Dog’, του οποίου το riff έχει γράψει ο John Paul Jones, παρόλο που το απολαμβάνουμε σε όλο του το μεγαλείο από την κιθάρα του Jimmy. Γίνομαι κουραστικός, αλλά η αίσθηση του live είναι άλλο πράμα.
3. Whole Lotta Love
Led Zeppelin II (1969)
Τώρα τι να πει κανείς γι’ αυτό το κομμάτι; Πρόκειται για το κομμάτι που με έβαλε στον κόσμο των Led Zeppelin, όπως και πολλούς άλλους, και μετά, έχοντας ακούσει αυτό… άντε να βγεις. Ο John Paul Jones έχει δηλώσει πως το riff μάλλον προέκυψε έπειτα από βελτιώσεις που έκανε ο Jimmy Page σε αυτό του ‘Dazed And Confuzed’. Όπως και να ‘χει, μιλάμε για ένα κομμάτι-σταθμό, ένα από τα εκπληκτικότερα κομμάτια που έχει γεννήσει η ροκ. Το βάζω πάλι από live αλλά δεν τα ξαναλέω.
2. Κashmir
Physical Graffiti (1975)
Ο ανταγωνισμός για την πρώτη θέση πραγματικά με δυσκόλεψε. Κανονικά θα έπρεπε και τα δύο να είναι No.1. Με πόνο ψυχής βάζω το ‘Kashmir’ στο No.2, αλλά ο πόνος θα ήταν ίδιος και αν οι δύο πρώτες θέσεις ήταν τούμπα. Το ‘Kashmir’, λοιπόν, είναι μακράν το καλύτερο κομμάτι που θα μπορούσε ποτέ να παίξει σε ταινία του James Bond και αυτή τη στιγμή που γράφω κατοχυρώνω την πατέντα που κάποια μέρα θα με κάνει πλούσιο.
Ανελέητη σκοτεινιά, ψυχεδέλεια, ένα riff που σε σκοτώνει γλυκά, που σε συνεπαίρνει σε κάθε δευτερόλεπτο. Το παρακάτω live με έχει κάνει εδώ και κάποια χρόνια να μην έχω ακούσει ποτέ την studio version, ο Jimmy Page μοιάζει περισσότερο με Θεό παρά με θνητό, ο Robert Plant δίνει τα ρέστα του και ο John Bonham μας αποτελειώνει με το χτύπημα του γκονγκ στο τέλος της μαγευτικής ερμηνείας. Και δεν υπερβάλλω…
O Jimmy Page αφηγείται την ιστορία του ‘Kashmir’
20 πράγματα που δεν ξέρατε για το δίσκο ‘Physical Graffiti’ των Led Zeppelin
1. Rock And Roll
Led Zeppelin IV (1971)
Το κομμάτι είναι ό,τι ακριβώς λέει ο τίτλος του. Γνήσιο, αγνό, καθαρό, εκρηκτικό rock ‘n’ roll! Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ίσως είναι το κομμάτι που «ευθύνεται» για τα περισσότερα breakdowns ηχητικών συστημάτων αλλά εμείς δεν του κρατάμε κακία.
Ο Jimmy Page έχει πει πως αυτό το κομμάτι «γεννήθηκε» κατά τη διάρκεια μερικών αποτυχημένων προσπαθειών της μπάντας να τελειώσει το ‘Four Sticks’ και ήταν έτοιμο σε… μόλις 15 λεπτά. Αυτά τα ολίγα για το ‘Rock And Roll’ και αφήνω την μπάντα να δείξει τι εστί rock ‘n’ roll.
Bonus
Ένας ύμνος, ένα αξεπέραστο μουσικό επίτευγμα, για πολλούς το καλύτερο τραγούδι που έχει γραφτεί ποτέ. Ο λόγος για το ‘Strairway To Heaven’, ένα κομμάτι που άμα το ακούσεις, δεν γίνεται να μη σε σημαδέψει. Φυσικά, το παραθέτω από ζωντανή εκτέλεση, γιατί είναι κλάσεις ανώτερη της studio version. Το εξωπραγματικό σόλο με αυτοσχεδιασμούς του Jimmy Page πάνω στην κιθάρα που έχει δύο ταστιέρες είναι η επιτομή της τελειότητας, ενώ ο Page είναι χαμένος στη μαγεία της μουσικής, γοητευμένος από την ίδια του την κιθάρα, σαν από άλλο κόσμο, τον παράδεισο για την ακρίβεια. Έναν κόσμο γεμάτο χορδές, μελωδίες και Led Zeppelin.
Stairway To Heaven: Το πέρασμα των Led Zeppelin στην αιωνιότητα
Bonus No.2
Και για το τέλος, μια μικρή gallery με artwork και φωτογραφίες του Jimmy Page:
Δείτε ακόμα: