You talkin’ to me? Η εμβληματική ατάκα του Robert De Niro στο ‘Taxi Driver’ καθώς κοιτά τον καθρέφτη φτάνει από μόνη της για να τον καταστήσει αθάνατο στα χρονικά του κινηματογράφου.
Αλλά αυτό που πολλοί ξεχνούν είναι η συνέχεια.
Well I’m the only one here. Who the fuck do you think you’re talking to?
Ο Travis Bickle είναι μόνος. Εξασκείται και φαντασιώνεται μπροστά στον καθρέφτη, ενάντια σε υποθετικούς εχθρούς, αλλά το μόνο άτομο που τον ακούει, που θα τον ακούσει, που θα είναι μαζί του, ο μόνος φίλος και ο πιο ύπουλος εχθρός, είναι ο εαυτός του.
Το ‘Taxi Driver’ του Martin Scorsese θεωρείται ευρέως και δικαίως ως μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Για σχεδόν δύο ώρες η κάμερα ακολουθεί ένα βετεράνο του Βιετνάμ που δουλεύει τη νύχτα ως ταξιτζής για να αντιμετωπίσει την αϋπνία του. Αυτή η φαινομενικά τόσο βαρετή προοπτική οδηγεί σε ένα σεμιναριακό ψυχολογικό θρίλερ, έναν ακρογωνιαίο λίθο του είδους και του κινηματογράφου.
Μια ιστορία τρέλας, παράνοιας και μοναξιάς, σε μια πόλη που έχει βουλιάξει στην ίδια της τη διαφθορά. Ο Travis Bickle, μόνος εναντίον όλων, ψάχνει νόημα στη ζωή του.
Οι προσπάθειές του να βρει κάποιο φιλικό πρόσωπο στο βούρκο της Νέας Υόρκης σκοντάφτουν στην αναισθησία των ανθρώπων και στη δική του αδυναμία να ενταχθεί σε μια κοινωνία την οποία απεχθάνεται.
Η λύση του ‘Taxi Driver’ είναι να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Θα καθαρίσει ο ίδιος τη βρομιά.
Αλλά δεν είναι μια ταινία για κάποιον σκοτεινό τιμωρό. Ο Travis Bickle επιχειρεί να βρει διέξοδο μέσω της κάννης των τεσσάρων πιστολιών του αλλά δεν υπάρχει τίποτα το ηρωικό σε αυτήν την κίνηση. Υπάρχει μονάχα οργή, βία και αυταπάτη.
Η μαγκιά μπροστά από τον καθρέφτη θα μπορούσε να βρει θέση σε κωμωδία, καθώς ο Travis, με απόλυτη σοβαρότητα, προετοιμάζει τις επιθετικές δηλώσεις του πριν τραβήξει. Ένας σύγχρονος πιστολάς, ξεχασμένος από το χρόνο και τους συνανθρώπους του, ένα παιδί που ζει τη φαντασίωσή του.
Κοιτώντας τον όμως, κανείς δεν έχει το κουράγιο να γελάσει. Η μοναξιά του είναι τραγική. Η αναπόφευκτη κατάληξη τρομακτική.
Ο κόσμος όντως ξέχασε τον Travis Bickle, οπότε αυτός δημιουργεί έναν καινούργιο κόσμο στο μυαλό του. Σε αυτόν τον κόσμο είναι ήρωας και όλοι οι υπόλοιποι είναι οι κακοί.
Ο πρώτος του στόχος είναι ένας γερουσιαστής αλλά δεν τραβά αρκετά γρήγορα, οπότε δοκιμάζει την τύχη του στον οίκο ανοχής όπου δουλεύει η μικρή Iris. Εκεί πετυχαίνει το στόχο του… Εξοντώνει τους κακούς.
Αθωώνεται. Γίνεται ήρωας.
Μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη ωστόσο δείχνει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ο κόσμος παρασύρεται εύκολα από ιστορίες ηρωισμού αλλά παραμένει τυφλός και βρόμικος στην ευπιστία και τη σκληρότητά του.
Ο ‘Taxi Driver’ είναι ακόμα μόνος με τον εαυτό του. Η αγάπη και η ευγνωμοσύνη του κόσμου είναι πλασματική, εφήμερη. Όταν ξεφτίσει, όταν ξεχαστεί, τίποτα δεν τον εμποδίζει από το να πυροβολήσει ξανά κάποια μέρα. Τίποτα δεν αποκλείει ότι την επόμενη φορά δεν θα είναι ο εγκληματίας.
Αυτός είναι ο κόσμος του ‘Taxi Driver’. Ο κόσμος που κληρονόμησε στις επόμενες γενιές. Είναι η μοναξιά της νύχτας, η αδιαφορία του πλήθους, η υποβόσκουσα παράνοια και η αναπόφευκτη έκρηξη βίας.
Η σκηνοθεσία του Scorsese και η ερμηνεία του De Niro τον κάνουν τρομακτικά ζωντανό και πραγματικό, έναν αστικό εφιάλτη σε έναν ύπνο που δεν φαίνεται να έχει ξύπνημα.
Το ‘Taxi Driver’ σόκαρε την εποχή του με τη βία του και τη δωδεκάχρονη Jodie Foster σε ρόλο πόρνης. Αλλά το πραγματικό σοκ, τότε και τώρα, είναι η ανακάλυψη, η παραδοχή, η συνειδητοποίηση του τι σημαίνει να αισθάνεσαι πως ο κόσμος δεν έχει θέση για σένα.
Έτσι πέτυχε τότε, και αυτήν την ιδέα ακολούθησαν όσοι εμπνεύστηκαν και μιμήθηκαν, καθώς ο Νυχτερινός Εργάτης ξεκίνησε την πορεία του μέσα στις δεκαετίες.
Είτε μέσα από τις ταινίες του σεναριογράφου του, Paul Schrader, είτε στο πρόσωπο του Sivadhasan στο ‘Dheepan’, είτε στον ‘Joker’ που συντάραξε τον κινηματογραφικό κόσμο το 2019, ο Travis Bickle έγινε πρότυπο και μοντέλο για πολλούς.
Ανοίξτε τα μάτια σας. Θυμηθείτε τους ξεχασμένους διπλανούς σας. Μη χαθείτε και εσείς σε ένα άκαρδο και τυφλό πλήθος.
Το ‘Taxi Driver’ προειδοποιεί.
