Ο χρόνος άλλαξε, καιρός να τιμήσουμε το νέο. Οι Therion είναι ωραία αρχή για πρώτη συναυλία του έτους, θα είναι και η πρώτη φορά που θα βρεθώ στο LouLou is Present, καλά θα’ναι.
Ή μήπως όχι; Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη σκέψη φτάνοντας στο χώρο ήταν «πολύ μικρό φαίνεται». Υπάρχει και ο εξώστης βέβαια, αλλά αυτός ήταν για καθήμενους με το ακριβότερο εισιτήριο. Η σκηνή μικρή και όχι λόγω κουρτίνας που καλύπτει το δεύτερο μισό και τα ντραμς του headliner. Είναι όντως μισή σε μέγεθος σε σχέση με αυτά που έχουμε συνηθίσει.
ΟΚ, οι Therion δεν είναι η μεγαλύτερη μπάντα του πλανήτη, αλλά είναι όντως σωστός αυτός ο χώρος; Τόσο άσχημα πούλησαν τα εισιτήρια; Τι γίνεται;
Οι Gentihaa πάντως δεν είχαν άδειο κλαμπ όταν ανέβηκαν στη σκηνή στις 20:30, αν και όχι ιδιαίτερα ενθουσιώδες. Είχαν επίσης, μάλλον αναμενόμενα, θέματα στον ήχο, που κάθε άλλο παρά ικανοποιητικός ήταν για μεγάλο μέρος της βραδιάς γενικά σε συνδυασμό με την προβληματική ακουστική του χώρου, ενώ κάπου στο μέσον του σετ τους είχαν και ένα τεχνικό πρόβλημα με το μπάσο.
Δεδομένων των περιστάσεων, στάθηκαν με αρκετή αξιοπρέπεια. Το progressive/symphonic death τους είχε γούστο και το απέδωσαν καλά και με διάθεση, χωρίς να πτοούνται από τις συνθήκες. Καλή σκηνική παρουσία και ενέργεια, αν και στιγμές αμηχανίας υπήρξαν στην επικοινωνία με το κοινό. Τα 35 με 40 λεπτά που έπαιξαν πάντως δεν ήταν άσχημα, έστω και αν χρειάστηκε να φτάσουν στο κλείσιμο και στο κομμάτι ‘Beyond’ για να «ξυπνήσει» ο κόσμος.
Θύματα των περιστάσεων, ίσως ακόμα περισσότερο, έπεσαν οι Serpent Noir. Η εισαγωγή, με την μπάντα πλάτη στο κοινό, μπόλικο καπνό και δαιμονικές επικλήσεις, δεν είχε ιδιαίτερη αίγλη σε μια μικρή, χαμηλή σκηνή όπου σχεδόν μπορούσε να τους αγγίξει κάποιος απλώνοντας το χέρι του, ο ήχος εξακολουθούσε να μη βοηθά και δεν είμαι σίγουρος τι μερίδιο του κοινού ενδιαφερόταν για το black metal τους.
Πρέπει να αναγνωρίσω την επαγγελματική αντιμετώπιση του σχήματος, που παρέμεινε σοβαρό, στατικό και πιστό στη μουσική του και το ύφος του μπροστά σε αυτά. Ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι οι αμήχανες στιγμές δεν έλειψαν ούτε εδώ και αυτό έκανε περαιτέρω ζημιά στην ατμόσφαιρα και την εικόνα που προσπάθησαν να βγάλουν.
Οι πρώτες νότες του ‘Paranoid’ που μπήκαν κατά λάθος ανάμεσα σε τραγούδια εξέπληξαν μουσικούς και κοινό και δεν βοήθησαν τη ροή, ενώ πριν το τελευταίο τραγούδι του σετ τους δέχτηκαν επιπλέον ψυχρολουσία από ταραχή στην είσοδο του χώρου.
Αιτία αυτού, το ήδη γεμάτο LouLou is Present, που είχε οδηγήσει σε αρκετό στρίμωγμα, ειδικά κοντά στην πόρτα. Η οποία είχε μείνει και παρέμεινε μέχρι τις 11 περίπου ανοιχτή, και καθώς ο χώρος δεν διαθέτει κάποιον προθάλαμο, οι συνθήκες προς εκείνη την πλευρά ήταν ακόμα πιο δυσάρεστες. Πάλι καλά που δεν είναι πολύ κρύος ο φετινός χειμώνας γιατί θα’χαμε ξυλιάσει όλοι.
Το αποκορύφωμα, όπως έμαθα μετά καθώς βρισκόμουν κοντά στον άλλο τοίχο εκείνη τη στιγμή, ήταν ότι άτομα που είχαν αγοράσει εισιτήρια δεν κατάφεραν τελικά να μπουν. Έφτασαν μέχρι την πόρτα, αλλά λόγω υπερπληρότητας του χώρου υποχρεώθηκαν σε επιστροφή χρημάτων και… καληνύχτα. Απαράδεκτες εικόνες, μεγάλο κρίμα να αμαυρώνεται έτσι συναυλία, δικαιολογημένες οι αντιδράσεις των απηυδισμένων.
Με όλα τα παραπάνω υπ’όψιν, μπράβο στους Serpent Noir που κράτησαν χαρακτήρα στα τρία τέταρτα που τους δόθηκαν.
Δυστυχώς, αν και τα χειρότερα ήδη είχαν προκύψει με τις επιστροφές των εισιτηρίων, μας περίμενε ένα τελευταίο χτύπημα, καθώς στη συνέχεια οι Therion ανέβηκαν στη σκηνή με καθυστέρηση μισής ώρας. Μισή ώρα που κόστισε σε αυτούς που στηρίζονταν στο μετρό για την επιστροφή τους, συμπεριλαμβανομένου του γράφοντος, γιατί το τελευταίο δρομολόγιο πέρασε κάπου στο ξεκίνημα του encore. Ευτυχώς που μου αρέσει το περπάτημα υποθέτω.
Το καλό ήταν πως οι Therion, όταν ανέβηκαν τελικά στις 22:50, έδωσαν ρέστα. Η μπάντα μπήκε με φόρα από την πρώτη νότα και έδειξε ότι ήταν σε μεγάλη φόρμα, ενώ και ο κόσμος άφησε στο πλάι τη δυσαρέσκειά του και συμμετείχε ενεργά από την αρχή και για το μεγαλύτερο μέρος του σετ.
Χρησιμοποιώντας όλη την, ομολογουμένως περιορισμένη, σκηνή, εναλλάσσοντας στο κέντρο της ντουέτα και σόλο και δίνοντας έμφαση διαδοχικά σε κάθε μέλος, το συγκρότημα ήταν άψογο και το κοινό το εκτίμησε στο έπακρο. ‘Birth of Venus Illegitima’, ‘Lemuria’ – ‘Abraxas’ – ‘An Arrow From the Sun’, το πρόσφατο ‘Leviathan’, ‘Son of the Staves of Time’, η πλειοψηφία των τραγουδιών έτυχαν ενθουσιώδους υποδοχής και δικαίως, με sing-alongs, μπόλικα hey, παλαμάκια και υψωμένες γροθιές.
Απολαυστικός ο Thomas Vikström, υπέροχες οι Chiara Malvestiti και Rosalía Sairem, πάντα δυνατός ο Mr. Therion, Christofer Johnsson, όλο το σύνολο σε αρμονία με τον κόσμο. Η επικοινωνία μέσω της μουσικής, με λίγα λόγια ανάμεσα στα τραγούδια και τις αντιδράσεις να αναλαμβάνουν να δείξουν τη διάθεση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διάρκειας περίπου 95 λεπτών, μαζί με το encore, συναυλία, είχε πολύ λίγες παύσεις και κύλησε σχεδόν χωρίς διακοπές, με το αποτέλεσμα να είναι γεμάτο ακόμα και για κάποιον όπως εγώ, που τείνει να είναι επικριτικός με τις διάρκειες.
Το προαναφερθέν encore αποδείχθηκε δυναμίτης, με ένα εκρηκτικό ‘To Mega Therion’, υποβοηθούμενο και από επίκληση στο… πατριωτικό συναίσθημα από τον Johnsson, για να κλείσει ιδανικά η συναυλία.
Οι Therion έκαναν μια πραγματικά σπουδαία εμφάνιση τη νύχτα της Κυριακής, εμφάνιση που δυστυχώς υποβαθμίστηκε από τα προβλήματα που προέκυψαν καθ’όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Θα σταθώ ξανά στο ζήτημα της πολυκοσμίας και της κακής διαχείρισης αυτού.
Το LouLou is Present είναι μικρό και δεν κάνει για συναυλίες που αναμένεται να συγκεντρώσουν παραπάνω από λίγες εκατοντάδες άτομα, ειδικά με πρακτικές VIP καθημένων. Και αυτό φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Καταστάσεις όπως αυτές που εκτυλίχθηκαν στους Therion απλά δεν επιτρέπεται να συμβαίνουν. Δεν είναι δυνατό να φτάνουμε σε σημείο να επιστρέφονται εισιτήρια επειδή ο χώρος έχει ήδη γίνει κονσέρβα.
Γιατί κόπηκαν εξαρχής τόσα πολλά; Γιατί μια μπάντα του βεληνεκούς των Therion να βρεθεί σε τόσο μικρό χώρο; Εύκολα προβλέψιμη κατάσταση, εύκολα αποφευκτέα.
Και μιλώντας για VIP, αυτή η πρόσφατη πρακτική καλό είναι να σταματήσει. Την είδαμε στο Fuzz και τους Uriah Heep με τα (πανάκριβα) τραπέζια στους εξώστες, την είδαμε στο LouLou is Present και τους Therion, πιθανότατα έχει συμβεί και αλλού. Οι περισσότεροι συναυλιακοί χώροι που φέρνουν συγκροτήματα του είδους δεν είναι μεγάλοι. Δεν είναι σπάνιο το στρίμωγμα. Η κατάσταση απλά γίνεται χειρότερη όταν τα όποια τετραγωνικά υπάρχουν ουσιαστικά πάνε χαμένα.
Αυτά τα ολίγα. Από κει και πέρα, ευχαριστούμε τους Therion για την κορυφαία τους απόδοση και συγχαίρουμε όλους αυτούς που συνεισέφεραν σε μια σπουδαία συναυλία, σε πείσμα των συνθηκών.
Therion – Setlist
- O Fortuna (Carl Orff cover)
- The Blood of Kingu
- Birth of Venus Illegitima
- Litany of the Fallen
- Tuonela
- Ginnungagap
- Lemuria
- Abraxas
- An Arrow From the Sun
- Wine of Aluqah
- Cults of the Shadow
- Leviathan
- Asgård
- Pazuzu
- Codex Gigas
- Son of the Staves of Time
Encore
- The Rise of Sodom and Gomorrah
- To Mega Therion
