Search
Close this search box.
Τι άκουσαν οι συντάκτες μας το 2019

Τι άκουσαν οι συντάκτες μας το 2019

Εκατοντάδες επιλογές του 2019 στις λίστες των συντακτών μας.

Ακόμα μια χρονιά πλησιάζει στο τέλος της.

Μια χρονιά με πληθώρα συναυλιών στη χώρα μας και ανακοινώσεων για το 2020, μεγάλων επιστροφών αλλά και αποσύρσεων.

Η μουσική ήταν ξανά εδώ, μια σταθερά που μας κράτησε συντροφιά και μας γέννησε συναισθήματα.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος συγκεντρώσαμε κάποιες αγαπημένες μας κυκλοφορίες της χρονιάς.

Στις playlists που ακολουθούν θα προσπαθήσουμε, ο κάθε συντάκτης με τις επιλογές του, να χωρέσουμε μέσα σε μερικά τραγούδια το δικό μας μουσικό 2019, κάνοντας παράλληλα μία σύντομη ανασκόπηση για τις νέες κυκλοφορίες που απολαύσαμε φέτος.

Καλή ακρόαση και καλή χρονιά!

Αντώνης Καμπίσι

Το να συγκεντρώσεις σε μία μικρή λίστα όλα τα νέα τραγούδια που σου κράτησαν συντροφιά για έναν ολόκληρο χρόνο, είναι δύσκολο και παράλληλα απολαυστικό.

Πέρα από έναν μουσικό απολογισμό, έχεις την ευκαιρία να θυμηθείς κομμάτια που ξεχάστηκαν κατά τη διάρκεια του έτους, να επανεκτιμήσεις άλλα ή ακόμα και να απομυθοποιήσεις κάποια.

Όπως και να ‘χει, το 2019 φεύγει με μπόλικες μουσικές αναμνήσεις και αρκετά κομμάτια-παρακαταθήκες για μελλοντικές playlists.

Αν έπρεπε να ξεχωρίσω έναν δίσκο, δεν θα πρωτοτυπήσω και θα πω Rammstein. Από εκεί και πέρα οι επιστροφές των Rival Sons, Gary Clark Jr., Bad Religion, Cage The Elephant και VIC έπαιξαν επίσης πολύ.

Η λίστα όμως περιέχει και αρκετά singles και πινελιές από άλλες δουλειές. Από τους ραδιοφωνικούς Black Keys και Green Day και τους ξεσηκωτικούς AWOLNATION, μέχρι τους αγαπημένους Of Monsters and Men, τους συγκινητικούς φέτος Coldplay, τους πάντα ατμοσφαιρικούς Foster the People και τους επιβλητικούς Hans Zimmer και Ramin Djawadi!

Ευχές για ένα χαρούμενο και δημιουργικό 2020!


Σταύρος Παπαδόπουλος

Πάει και το 2019 λοιπόν…

Μια χρονιά πλούσια σε κυκλοφορίες διαφορετικών ειδών, μια χρονιά που μας προσέφερε ξανά συγκινήσεις αλλά και υποσχέσεις για το 2020.

Το soundtrack του 2019 τα είχε όλα.

Το δώρο της τελευταίας στιγμής των Pshycotic Waltz, τους Enforcer και τους Airbourne, τους μεταλλικούς ήχους των Metalian και των Visigoth!

Οι Slipknot επέστρεψαν, μπορεί να μην έκαναν τον πάταγο των πρώτων δίσκων, αλλά χάρισαν κάποια κομμάτια με νεύρο, από τους Bad Religion δεν απογοητεύεσαι ποτέ, ο πήχης του Townsend είναι πάντα ψηλά ενώ οι Atlantean Kodex με εντυπωσίασαν με το album που ξεφούρνισαν.

Ακολουθούν κατά πόδας Exhorder, Spirit Adrift, Agnostic Front, οι Ghost πλασάρουν πιασάρικα κομμάτια για ακόμα μια φορά είτε τους λατρεύει κανείς είτε τους μισεί, ενώ οι εξαιρετικοί Rival Sons σε κάνουν να ελπίζεις ότι το ποιοτικό hard rock είναι ακόμα εδώ όταν υπάρχουν συγκροτήματα που το δίνουν ατόφιο, χωρίς να γίνονται καρικατούρες.

Οι ρυθμοί πέφτουν με Duff McKagan, blues και country πινελιές από Cody Jinks και Gary Clark Jr., το score του Joker με στοίχειωσε, ενώ σε μια χρονιά που σημαδεύτηκε από trap κομμάτια και… flex, o ΛΕΞ έρχεται να σου θυμίσει ποια πρέπει να είναι η στάση σου σε μια χώρα που ταλανίζεται από την κρίση.

Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία και χαρές! Και του χρόνου εδώ θα είμαστε.


Ιάσονας Φορλίδας

Κάνοντας τη μουσική ανασκόπηση της χρονιάς, συνειδητοποίησα πως θα πρέπει να «κλέψω» λίγο.

Ο λόγος που συνέβη αυτό ήταν γιατί η χρονιά είχε δύο πολύ σημαντικές live κυκλοφορίες, το επετειακό ‘Decades’ των Nightwish και το ιστορικό ‘United Alive in Madrid’ των Helloween.

Τα παραπάνω, μαζί με την επετειακή επανακυκλοφορία του ‘Design Your Universe’ των Epica, έφεραν ξανά στην επιφάνεια τρία κομμάτια που έπαιξαν πολύ στις λίστες μου τη χρονιά που έφυγε.

Ανάμεσα στα υπόλοιπα κομμάτια θα ξεχωρίσω τις άρτιες δισκογραφικές δουλειές των Sabaton και των Agonist -καθένας φυσικά στο είδος του- ενώ ιδιαίτερα θετική εντύπωση μου έκαναν οι Alcest.

Για το 2020 θα ήθελα να αλλάξουν πολλά στον κόσμο, ωστόσο θα ευχηθώ στον καθένα από εμάς να βελτιώσει λίγο τον εαυτό του, έτσι ώστε αυτή η αλλαγή να καθρεφτιστεί αργότερα και στον πλανήτη μας.


Χριστίνα Σαμαντσίδου

Το 2019 σίγουρα δεν ήταν μία αδιάφορη χρονιά από άποψη νέων κυκλοφοριών.

Για τους fans των Tool αδιαμφισβήτητα δεν ήταν, αφού μετά από 13 χρόνια και απεριόριστο spamming στις οθόνες μας, κατέφθασε επιτέλους ο νέος δίσκος.

Υπήρξαν σημαντικές ανακοινώσεις από σπουδαία ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, όπως αυτή των Rage Against the Machine οι οποίοι επανενώνονται ή από τους Red Hot Chili Peppers που θα υποδεχτούν και πάλι τον John Frusciante μετά από 12 χρόνια (δηλαδή επανενώνονται κι αυτοί).

Οι περιοδείες σε Ευρώπη όπως και στη χώρα μας αυξάνονται κι ενώ τα πράγματα κοινωνικά έχουν σκουρύνει, οι ευκαιρίες για συναυλίες και μουσικά φεστιβάλ είναι πολλές και η ανάγκη του κοινού να συμμετέχει είναι μεγάλη.

To ’19 φεύγει λοιπόν, έρχεται το 2020 και κανένας κομήτης δεν έπεσε στα κεφάλια μας ακόμα, πέρα από τους The Comet Is Coming και το καταπληκτικό ‘Trust in the Lifeforce of the Deep Mystery’.

Αγαπημένα συγκροτήματα όπως οι The Growlers και οι Allah Las κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ, όπως φυσικά και οι ακάθεκτοι King Gizzard & The Lizard Wizard που όπως φαίνεται θα συνεχίσουν και τη νέα χρονιά να μας χαρίζουν αβίαστα νέες μουσικές.

Οι κυκλοφορίες που ξεχώρισαν στα δικά μου αυτιά, κατά τη διάρκεια του 2019, ακολουθούν παρακάτω. Καλή ακρόαση και δύναμη σε όλους.

Η νέα χρονιά να φέρει στον καθένα αυτό που πραγματικά χρειάζεται και να θυμάστε, το ωραίο με τη μουσική είναι ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν πάντα υπάρχει κάτι καλό ν’ ακούσεις, παλιό ή νέο.


Έλενα Καραχάλιου

Έφτασαν αισίως οι μέρες που αρχίζουμε να αποχαιρετούμε το 2019 και μαζί του αποχαιρετούμε κάποιες πολύ όμορφες και κάποιες λίγο πιο δύσκολες στιγμές.

Το μόνο σίγουρο είναι πως όλα τα αξιοσημείωτα γεγονότα και όλες οι στιγμές ραστώνης είχαν ένα μοναδικό soundtrack που απαρτιζόταν από παλιές αγαπημένες μας μουσικές αλλά και πολλές νέες που κατάφεραν να βρουν χώρο μέσα στις χιλιοπαιγμένες playlist.

Η μουσική μου χρονιά είχε περισσότερο ως βασικό χαρακτηριστικό την επιστροφή πολλών αγαπημένων μου καλλιτεχνών, παρά την εξερεύνηση νέων μουσικών ακουσμάτων.

Για παράδειγμα ένα από τα προσωπικά μου highlights ήταν ο νέος δίσκος των Cult of Luna που με ενθουσίασε με τον ωμό και παράλληλα άκρως συναισθηματικό ήχο του.

Οι Soen επίσης είναι μια μπάντα στην οποία κατανάλωσα πολύ χρόνο αυτήν τη χρονιά αφού το ‘Lotus’ είναι μια από τις πιο ολοκληρωμένες δουλειές τους και ένα από τα άλμπουμ του 2019 που κάποιος θα έπρεπε να έχει ακούσει.

Σε πιο χαρούμενα ακούσματα, ευχαριστήθηκα πολύ την επιστροφή των Ride (παρότι ξεφεύγουν πλέον από τη συνταγή shoegaze/dreampop) αλλά και το άκρως ευχάριστο και «κλασσικό» ‘Age of Unreason’ των Bad Religion.

Η αλήθεια είναι ότι έχω παραβλέψει να αναφέρω τις περισσότερες μουσικές που απόλαυσα μέσα στη χρονιά οπότε η παρακάτω λίστα είναι μια επισκόπηση των ακουσμάτων του 2019 που περιγράφει το μουσικό έτος πολύ καλύτερα από τα λόγια.

Στην λίστα θα βρείτε Dessert Sessions, Sun O))), Deafheaven, Russian Circles και πολλά άλλα.

Εύχομαι να έχετε καλή πρωτοχρονιά, το νέο έτος και η νέα δεκαετία να σας γεμίσει ευτυχία και όνειρα που θα πλαισιώνονται από τους αγαπημένους σας ανθρώπους και από υπέροχες μουσικές!


Κωνσταντίνος Γκουντρουμπής

Στο τέλος κάθε χρόνου αφιερώνουμε κάποιες στιγμές για να κοιτάξουμε λίγο πίσω, όσα περάσαμε, όσα ζήσαμε, όσα δεν ζήσαμε, όσα θέλουμε να ξεχάσουμε και όσα αυθόρμητα θα θυμόμαστε για πάντα.

Στην προκειμένη περίπτωση θυμόμαστε όσα ακούσαμε.

Το 2019 απέδειξε για ακόμη μία φορά το αυτονόητο, πως η καλή μουσική (ό,τι σημαίνει αυτό για τον καθένα) βρίσκεται πάντα κάπου γύρω μας, ίσως όχι μπροστά μας, αλλά σε απόσταση αναπνοής για όποιον είναι διατεθειμένος να την αναζητήσει.

Τα τραγούδια που φέτος κούρασαν τα ακουστικά και τα ηχεία μου είχαν την φωνή της Sharon Van Etten και των Vampire Weekend, Black Pumas, The National και της Lana Del Rey, τα μπλιπλίκια του Bon Iver, τον σπαραγμό του Nick Cave, τη folk συγκίνηση των Lumineers και τον έρωτα των Tindersticks και πολλών, πολλών άλλων που δεν χώρεσαν στην λίστα.

Μία γεμάτη μουσική χρονιά, μία γεμάτη μουσική δεκαετία που φεύγει. Ποιος ξέρει τι θα φέρουν τα 20’s του 21ου αιώνα; Υποθέτω θα το δούμε στην πορεία.

Για την ώρα, καλή χρονιά σε όλους με υγεία και ευτυχία!


Βασίλης Τσάκαλος

Το 2019 είχε και τη ρετρό χροιά του, για τους πιστούς του παρελθόντος.

Οι Suicidal Angels, στην κορυφαία ίσως κυκλοφορία της ιστορίας τους, έφεραν τη Bay Area thrash στο 2019 με το Years of Aggression, οι νεοαφιχθέντες Riot City με το Burn the Night πρόσθεσαν μια νότα κλασικού heavy metal βγαλμένη κατευθείαν από τις αρχές του ’80 και ιερά τέρατα της σκηνής όπως οι Dream Theater (‘Distance Over Time’), οι σταθερά καλοί Overkill (‘The Wings of War’) και οι ανανεωμένοι Queensrÿche (‘The Verdict’) έδωσαν πολύ ποιοτικές δουλειές.

Στα των παλιών και οι Candlemass, που αν και δεν έφτασαν τα επιθυμητά ύψη με το ‘The Door to Doom’ τουλάχιστον εμπλούτισαν τη λίστα τους με το ‘Astorolus – The Great Octopus’, από τα καλύτερα κομμάτια της σεζόν, αλλά και οι Angel Witch, που με το ‘Angel of Light’ θύμισαν μακρινές εποχές ντεμπούτου.

Επιστρέφοντας στον 21ο αιώνα, εύσημα αξίζουν και στην ελληνική σκηνή για άλλη μια δυνατή χρονιά, από την οποία θα ξεχωρίσω, πέρα από το προαναφερθέν ‘Years of Aggression’, το ‘Of Fire and Stars’ των Desert Near the End και το φιλόδοξο ‘Age of Aquarius’ των Villagers of Ioannina City.

Και επειδή δεν αρνούμαι την αδυναμία μου για την Tarja Turunen, εγώ το ‘In the Raw’ το χάρηκα. Δώστε μου και άλλες ευκαιρίες να την ακούσω να τραγουδά.


Μανώλης Μυλωνάς

Το 2019 ήταν σίγουρα μουσικά πολύ ιδιαίτερο.

Ξεκίνησε με τις συνεχείς ανακοινώσεις μεγάλων συναυλιών στη χώρα μας, πραγματοποιήθηκε η πολυπόθητη δισκογραφική επιστροφή των Tool, ακολούθησε η συνεργασία του θρύλου της metal, Ozzy Osbourne με τον Post Malone, ενώ η χρονιά μας κράτησε το καλύτερο για το τέλος:

Ο ένας και μοναδικός John Frusciante, μετά από 10 χρόνια επιστρέφει εκεί που ανήκει, στους Red Hot Chili Peppers, οι οποίοι ελπίζουμε θα τον φορτώσουν στις αποσκευές τους όταν μας επισκεφτούν.

Το 2019 ήταν η χρονιά καθιέρωσης της Billie Ellish, η οποία σίγουρα θα μας απασχολεί σε μεγάλο βαθμό για τα επόμενα χρόνια. Παράλληλα, η ελληνική ραπ σκηνή έπαιξε φέτος όλα τα χαρτιά της με αρκετούς δίσκους να ξεχωρίζουν, όπως αυτοί των Bloody Hawk και Λόγος Τιμής.

Στη rock και metal σκηνή κυριάρχησαν οι Slipknot, ωστόσο πιστεύω πως ο κορυφαίος δίσκος ήταν αυτός των King Gizzard and the Lizard Wizard – Infest the Rats’ Nest.

Προσωπικά, απογοητεύτηκα αρκετά από τους Tool, καθώς 13 χρόνια αναμονής σίγουρα δεν αξίζουν για αυτό το μέτριο αποτέλεσμα, ενώ ξαφνιάστηκα που οι αγαπημένοι In Flames θυμήθηκαν πώς να βγάζουν καλό δίσκο.

Στη λίστα θα βρείτε από Darkthrone και Insomnium μέχρι Batushka, James Henry Jr. και Exomnia.

Με τη φετινή χρονιά ολοκληρώνεται μια πολύ πλούσια μουσική δεκαετία. Η μουσική πλέον κινείται σε νέα μονοπάτια, με οδηγό τις streaming πλατφόρμες και αναμένουμε πώς και πώς τις νέες εξελίξεις!


Γιάννης Τσουβελεκάκης

Το 2019 πλησιάζει στο τέλος του και ο Δεκέμβριος είναι ο καλύτερος μήνας για να ξανά ακούσεις όλη τη μουσική που κυκλοφόρησε μέσα στο έτος. Τo 2019 ήταν ακόμη μια γεμάτη χρονιά για τη μουσική.

Αρχικά, στον χώρο της metal είχαμε την υπερηχητική επιστροφή των Tool μετά από 13 χρόνια με το ‘Fear Inoculum’.

Οι Foals κατάφεραν να κυκλοφορήσουν δυο εκπληκτικά album και να καθιερωθούν στον χώρο της indie rock, ενώ από την άλλη ο Sam Fender με το Hyperssonic Missiles’ κάνει ένα δυνατό ντεμπούτο.

Οι Rival Sons συνεχίζουν να κρατούν τη rock ζωντανή με το απίστευτο Feral Rootsκαι οι Black Keys με τους Raconteurs βαδίζουν στα blues rock μονοπάτια που μας έχουν συνηθίσει.

Ο Bryan Adams και ο Bruce Springsteen δεν δείχνουν κανένα σημάδι σταματημού, με τον τελευταίο να συνεχίζει σε country μονοπάτια με το ‘Western Stars’.

Τέλος, στην εγχώρια σκηνή και οι Planet Of Zeus αλλά και οι Villagers Of Ioannina City μας απέδειξαν για μια ακόμη φορά γιατί είναι δύο από τις κορυφαίες ελληνικές μπάντες.

Να έχετε ένα υπέροχο 2020 γεμάτο μουσική και χαρές.


Βασιλική Τσελεπή

Φτάνοντας αισίως στο τέλος του 2019, ήρθε η στιγμή του μουσικού απολογισμού για τις κυκλοφορίες της χρονιάς που πέρασε.

Μια χρονιά με αρκετούς δίσκους που αξίζουν την προσοχή μας και για εμένα μια άκρως progressive χρονιά…

Ξεκινώντας με το ‘Pitfalls’ των Leprous όπου από το πρώτο κιόλας άκουσμά του, ένιωσα να με παρασύρει σε έναν γεμάτο συναισθήματα, ξεχωριστό και δικό του κόσμο.

Για τη συνέχεια έχουμε το ‘Empath’ από τον Devin Townsend που με εντυπωσίασε και που με συνοπτικές διαδικασίες προστίθεται στις αγαπημένες μου επιλογές για φέτος.

Ακόμη, ξεχωρίζω τον δίσκο των Eluveitie για τους παραμυθένιους και κέλτικους ήχους του, το ‘Rewind, Replay, Rebound’ των Volbeat για το μελωδικό και rock ‘n’ roll ύφος του και τέλος από την εγχώρια σκηνή το εκπληκτικό ‘Age Of Aquarius’ των Villagers Of Ioannina City.

Εύχομαι το 2020 να είναι με τη σειρά του μια δημιουργική χρονιά και να μας χαρίσει τη μουσική που ακόμη δεν έχουμε καν φανταστεί ότι θα λατρέψουμε…


Ζαννίνα Μαργαρίτη

To 2019 μας αποχαιρετά αλλά μας αφήνει παρακαταθήκη έναν σωρό κομμάτια, μουσικά άρτια από πολλές απόψεις. Άλλα με μάγεψαν με τον στίχο τους, άλλα με τη μελωδία τους και κάποια με τις φωνητικές παρεμβάσεις.

Δεν ξέρω αν η χρονιά αυτή ήταν, συγκριτικά με πέρσι, πλουσιότερη μουσικά, γνωρίζω όμως πως δυσκολεύτηκα να διαλέξω μόνο μερικές χούφτες τραγούδια από τα τόσα.

Φυσικά, ασχολήθηκα και λάτρεψα τις νέες κυκλοφορίες μεγάλων πιο «εμπορικών» μουσικών, ωστόσο προσπάθησα φέτος, όσο μπορούσα, να ξεφύγω από τα τετριμμένα και να δώσω μια ευκαιρία περισσότερο σε ανερχόμενους καλλιτέχνες.

H ανασκόπηση ξεκινά από τους Traveler που ήρθαν ορεξάτοι από τον Καναδά για να μας παρουσιάσουν εκσυγχρονισμένο το κλασικό heavy metal, ως τους Warrior Path που κάνουν τα πρώτα βήματά τους στο εγχώριο power metal.

Από ‘κει μετακινούμαστε στους Gentihaa, νεοσύστατη μπάντα αυτοαποκαλούμενη ως fantasy metal, που στην ουσία φέρει avant-garde ύφος. Σειρά έχουν οι Potergeist, που μεστώνουν δίσκο με τον δίσκο.

Γνωστές και μη εξαιρετέες αναφορές θα χαρακτήριζε κανείς την πρωτότυπη σύνθεση του Santana βασισμένη στο αφρικάνικο στυλ, τη νέα δουλειά του Hietala και την κυκλοφορία του 10ου δίσκου των γερόλυκων Lord Weird Slough Feg.

Δεν θα μπορούσα να μην σταθώ στην αναπάντεχη συνεργασία όχι των Malone – Osbourne, αλλά των Robbie Williams – Rod Stewart.

Αν και οι προτιμήσεις μου κινούνται ξεκάθαρα στο metal φάσμα, στη λίστα με τα τραγούδια που μου «κόλλησαν» στο παρόν έτος, βρίσκονται και κάποια που ξεφεύγουν από τις κλασικές μου επιλογές.

Με την έλευση της νέας δεκαετίας είναι ευκαιρία να ανοίξουμε τα αυτιά μας σε οτιδήποτε καινούριο έχει κάτι να πει και να πειραματιστούμε με τα ύφη και τα είδη. Με το καλό το 2020!


Ευτυχία Κασιάρη

Τα κομμάτια που συμπλήρωσαν το προσωπικό μου soundtrack για το 2019 έχουν ποικιλία ως προς το ύφος και το είδος τους.

Ξεκάθαρα οι Rammstein που με το ομώνυμο album τους έκαναν την δέκα ετών δισκογραφική αναμονή να αξίζει. Όλο το ‘F & M’ των Lindemann στο repeat over and over. Album όπως το ‘Feral Roots’ των Rival Sons που επιβεβαίωσε ότι το rock δεν θα πεθάνει ποτέ, μα ποτέ.

Οι Tool που με τα προσωπικά τους οράματα άγγιξαν ψυχή, καρδιά και μυαλό, οι Raconteurs του χαρισματικού Jack White, οι Fidlar, οι Black Moods, οι Baroness, οι Volbeat, οι Running Wild, ο Phil Campell

Για το 2020 εύχομαι παγκόσμια ειρήνη, εξάλειψη της κοινωνικής αδικίας και φτώχειας σε έναν πλανήτη που σταματάμε να πληγώνουμε.

Υγεία στον καθένα από εμάς και moto μας οι αξεπέραστοι στίχοι του Morrison, ‘Take it Easy baby/ Take it as it Comes’.


Σοφία Μερσίνη

Χωρίς αμφιβολία το 2019 ήταν γεμάτο με μουσική από διαφορετικά ήδη. Τραγούδια που μας κράτησαν συντροφιά, έγιναν ένα με εμάς, μέσα από στιγμές και αναμνήσεις που αφήνουμε στο έτος που φεύγει.

Το τελευταίο άλμπουμ του Liam Gallagher έχει διάφορα διαμαντάκια που θυμίζουν… Gallagher και brit pop.

Η Brittany Howard κυκλοφόρησε το πρώτο της σόλο άλμπουμ και δεν θα μπορούσε να ομορφύνει περισσότερο μουσικά το φθινόπωρο μου.

Ωστόσο οι καλλιτέχνες που ξεχώρισαν και έδωσαν μια διαφορετική μελωδία σε αυτό το έτος είναι σίγουρα οι The Dip, με τη δική τους funk soul εκδοχή. Ο Nick Cave μας ταξιδεύει επιτέλους στον μαγικό του κόσμο όπου τα έντονα συναισθήματα δεν λείπουν.

Και για το τέλος θα αφήσω το άλμπουμ που έφτασε σε προσωπικό σημείο εμμονής, και αυτό είναι του Nick Murphy.

Είμαι βέβαιη ότι το 2020 θα φέρει ακόμη καλύτερους δίσκους.

Εξάλλου είναι η αρχή μια νέας δεκαετίας. Τι καλύτερο να ξεκινήσει δυναμικά και με αρκετή έμπνευση;

Καλή και δημιουργική χρονιά!


Στέργιος Τζίνας

2019. Μία χρονιά ιδιαίτερα γενναιόδωρη για τους απανταχού μουσικόφιλους, που σημαδεύτηκε από έντονες δισκογραφικές ζυμώσεις και εμπλούτισε τους ακουστικούς ορίζοντές μας με εκλεκτά ερεθίσματα, γράφοντας έτσι καινούρια χιλιόμετρα στο ατέρμονο ταξίδι της δημιουργίας.

Νέες, εξαιρετικά υψηλού επιπέδου δουλειές για Alter Bridge και Slipknot. Στο ίδιο μήκος κύματος οι Mötley Crüe, με την πρώτη τους ηχογράφηση από το μακρινό 2008, στα πλαίσια της αυτοβιογραφικής ταινίας τους.

Αρκετά δραστήριος και ο Marilyn Manson ο οποίος ζεσταίνει τις μηχανές του για το επερχόμενο άλμπουμ του, με υπέροχες διασκευές.

Οι γερόλυκοι, Iggy Pop και Ringo Starr, συνεχίζουν να μας ταρακουνούν λίγο πριν της πρεμιέρα της νέα δεκαετίας, με αξιόλογες solo κυκλοφορίες, ενώ, μιλώντας για solo albums, ποιος μπορεί να παραβλέψει τον εξαιρετικό Liam Gallagher, που μοιάζει πιο δημιουργικός από πότε.

Επιστροφή στα ράφια των δισκοπωλείων και για Black Κeys, Saint Asonia και Cage the Elephant μετά από 4 χρόνια, τη στιγμή που οι Foo Fighters σχετικά αθόρυβα διαθέτουν στο κοινό μια σειρά από ΕPs με b-sides, demos και live ηχογραφήσεις τους.

Ευχάριστα νέα ακόμα από την καλιφορνέζικη punk, με Weezer και Blink 182 σε φρέσκες ηχογραφήσεις, και τους Green Day να δίνουν τα πρώτα δείγματα του επερχόμενου άλμπουμ τους.

Παράλληλα, μπορεί η τελευταία σεζόν του Game of Thrones να ήταν κατώτερη των περιστάσεων, δεν ισχύει όμως το ίδιο για τα εξαιρετικά soundtrack δια χειρός Ramin Djawadi.

Τέλος, αναφορικά με την ελληνική σκηνή, έχουμε τον εκκωφαντικό δεύτερο δίσκο των VIC, τη δυναμική επιστροφή των Planet of Zeus και το τραγούδι αφιέρωμα του Παύλου Παυλίδη στην μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου, το οποίο αν και στην αυλαία του 2018, αποτύπωσε στιχουργικά όλες τις κοινωνικές παθογένειές μας.

Ευτυχισμένο το νέο έτος, γεμάτο έμπνευση.


Νίκος Ντούνης

Ακόμα μία χρονιά φτάνει στο τέλος της και φέρει, μάλιστα, ένα ιδιαίτερο βάρος μιας και κλείνει τον κύκλο μίας μουσικής δεκαετίας.

Αυτό προκαλεί πάντα τη σύγκριση και δημιουργεί το άγχος για το αν θα μνημονεύεται σε κάποια χρόνια (ή και δεκαετίες) αυτή η δεκαετία, όπως για παράδειγμα τα χρυσά ’70s, τα οποία ακόμα και σήμερα -μισό αιώνα μετά- χρησιμοποιούμε ως μέτρο σύγκρισης.

Θα μνημονεύεται άραγε η Billie Eilish (της οποίας τα έργα έχουν “παιχτεί” στις streaming πλατφόρμες περισσότερες φορές απ’ όσοι οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη) όπως ο Elvis ή ο Michael Jackson ή θα θαφτεί κάτω από τα Petabytes πληροφοριών που έχουν γίνει πλέον τόσες πολλές που δεν μπορούμε να τις διαχειριστούμε και να τις μετατρέψουμε σε
γνώση ή ακούσματα;

Αρκετά όμως με τις φιλοσοφικές ανησυχίες, στα της μουσικής: ακόμα μία χρονιά στην οποία βρέθηκα πιο μακριά από τη μουσική απ’όσο θα ήθελα, καταλήγοντας να αναρωτιέμαι κατά τη διάρκεια της χρονιάς αν θα καταφέρω να βγάλω λίστα έστω και με 15 τραγούδια το Δεκέμβριο.

Η μουσική, όμως, με διέψευσε, ήταν σε καθημερινή βάση εκεί και έβρισκε πάντα τρόπους, είτε μέσα από τις πλατφόρμες streaming και τα ακουστικά μιας φορητής συσκευής σε ένα τρένο στο δρόμο για τη δουλειά, είτε μέσω ενός ηχοσυστήματος και ενός LP ή CD που περιέχει μία πιο ολοκληρωμένη εμπειρία, με artworks, booklets και τη ζεστασιά του φυσικού φορμά.

Έτσι, υπήρξαν πιο εσωστρεφείς μουσικές στιγμές (Bohren & der Club of Gore, Lingua Ignota, Chelsea Wolfe, Nick Cave), ραδιοφωνικοί ήχοι κρυμμένοι σε playlists (Rammstein, Nebula), επιστροφές παλαιών αγαπημένων που δεν μπορούσαν να με αφήσουν ασυγκίνητο (Psychotic Waltz, Tool) και σταθερές αξίες των τελευταίων χρόνων (Alcest, Cult of Luna, Aristocrats, Les Claypool μέσω των The Claypool Lennon Delirium).

Από την ελληνική σκηνή ξεχώρισα (για ακόμα μία χρονιά) τους Mother Turtle που ταιριάζουν απόλυτα στα γούστα μου, αλλά και τους Drunk Jackals με τον άμεσο garage rock ήχο τους που με κέρδισε από το πρώτο άκουσμα.

Ευχές για ένα ευτυχισμένο 2020, με υγεία, δημιουργικότητα και νέα ακούσματα!


Βασίλης Παυλίδης

Φέτος, όπως και την προηγούμενη χρονιά δεν υπήρξε κατά την γνώμη μου ένα μεμονωμένο μουσικό είδος που να μονοπώλησε το ενδιαφέρον. Για τους περισσότερους
μάλλον πρόκειται για κάτι θετικό, αφού λίγο-πολύ όλοι μπορούν να βρουν μία νέα κυκλοφορία που να τους ταιριάζει.

Προσωπικά, ξεχώρισα δίσκους τόσο από τους “συνήθεις υπόπτους” όσο και από indie καλλιτέχνες. Η metal είχε μία εξαιρετική χρονιά, με αποκορύφωμα το
καταπληκτικό ‘We Are Not Your Kind’ Των Slipknot και τη μεγάλη επιστροφή των Tool.

Rock καλλιτέχνες όπως ο Grandson και ο εκρηκτικός YUNGBLUD έδωσαν τη δικιά τους νότα επανάστασης και αντισυμβατισμού, σε μία χρονιά πολιτικά φορτισμένη.

Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ και σε μία pop κυκλοφορία που άκουσα φέτος από μία καλλιτέχνιδα που σίγουρα θα απασχολήσει τα μουσικά site για πολλά χρόνια ακόμα. Μιλάω φυσικά για τη Billie Eilish και το ‘When We All Fall Asleep, Where Do We Go?’.

Μακάρι το 2020 να μας δώσει ακόμα περισσότερους λόγους να αγαπήσουμε τη μουσική!


Βασίλης Αμπατζής

Χαμός, χαμός, ΧΑΜΟΣ σε λέω το 2019 στα μουσικά δρώμενα και ιδιαίτερα στον χώρο στου σκληρού ήχου.

Πολλές κυκλοφορίες, από μεγάλες, μικρές και ανερχόμενες μπάντες.

Σίγουρα οι δύο που ξεχώρισαν ήταν το ‘Fear Inoculum’ των Tool και το ομώνυμο των Rammstein, που μπορεί να απείχαν από δισκογραφικές κυκλοφορίες 13 και 10 χρόνια αντίστοιχα (στην περίπτωση των Tool είχαν δημιουργηθεί και μερικά υπέροχα memes) αλλά σίγουρα η αναμονή άξιζε και αντάμειψε τους fans τους.

Από εκεί και πέρα δεν ξέρει τι να πρωτοαναφέρει κανείς: Slipknot, Korn, Soilwork, Papa Roach, In Flames, Queensrÿche, Opeth, Overkill, Baroness, Sabaton, Dream Theater, για όλους έχει ο μπαχτσές. Οπότε το 2020 συναυλιακά αναμένεται ιδιαίτερα καυτό…

Με δυσκολία λόγω της πληθώρας κυκλοφοριών μπορώ να πω ότι τα δύο αγαπημένα μου είναι το ‘Death Atlas’ των Cattle Decapitation και το ‘Macro’ των Jinjer, αν και σίγουρα αδικώ πολλά.

Και του χρόνου με υγεία παιδιά, πάντα τέτοια!


Ηλίας Κοκκόλης

Το 2019 προσωπικά ήταν μια χρονιά αρκετά κομβική για τα ακούσματα μου, καθώς νιώθω πως διεύρυνα ακόμα περισσότερο το φάσμα που ακούω.

Αδιαμφισβήτητα ήταν μια τρομερά πλούσια χρονιά για τη μουσική βιομηχανία, με όμορφες εκπλήξεις και πάνω απ’ όλα εξέλιξη για πολλούς καλλιτέχνες.

Ξεκινώντας με το πιο ατμοσφαιρικό άλμπουμ του ’19, που ονομάζεται ‘A Dawn to Fear’ από τους Cult of Luna. Παράλληλα τα αδέλφια τους, οι Russian Circles έβγαλαν ένα εξίσου καλό άλμπουμ με απίστευτη συνοχή και riffαρες.

Φυσικά δεν μπορώ να αφήσω εκτός τους Tool και τους Slipknot, καθώς μπορεί να μην ήταν τα καλύτερα άλμπουμ τους ως τώρα, σίγουρα όμως είχαν κομμάτια που αντικατοπτρίζουν την εξέλιξη και το όνομα τους.

Ο επόμενος φετινός έρωτας που πέρασα είναι το ‘Birth of Violence’ της Chelsea Wolfe. Για μένα η απλότητα και το μυσταγωγικό στυλ της μπορούν να σε βάλουν κατευθείαν στο κλίμα και να σου μεταδώσουν τον εσωτερικό της κόσμο.

Άλλα μεγάλα φετινά άλμπουμ είναι αυτά των Baroness, King Gizzard & The Lizard Wizard, Apparat, Brutus, Leprous και πολλά ακόμα..

Όταν όμως έφτιαχνα την παρακάτω λίστα, η μεγαλύτερη ικανοποίηση που πήρα ήταν όταν συνειδητοποίησα πως και φέτος η ελληνική σκηνή καλά κρατεί!

Άλμπουμ όπως αυτά των Deaf Radio, Mother of Millions, Planet of Zeus, The Boy, Uncensored και VIC ήταν μοναδικές δουλειές με πολύ προσοχή σε όλες τις λεπτομέρειες και ατελείωτο πάθος.

Είμαι σίγουρος πως και το 2020 θα είναι μια εξίσου ενδιαφέρουσα χρονιά με τη φετινή.

Ακολουθήστε το Rockrooster.gr και στο Google News.

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!

Οι συναυλίες του 2024: Πρόγραμμα και εισιτήρια

Ψηφίστε τα συγκροτήματα που θέλετε στην Ελλάδα το 2024

Θέλεις να γίνεις μέλος της συντακτικής ομάδας μας;

Το RockRooster.gr αναζητά νέους συντάκτες. Αν λατρεύεις τη μουσική, τον κινηματογράφο και την αρθρογραφία, ίσως αυτό σε ενδιαφέρει.

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

2024: Τα συγκροτήματα που «πρέπει» να έρθουν στην Ελλάδα

Ψηφίστε τα συγκροτήματα που θέλετε στην Ελλάδα το 2024

Θέλεις να γίνεις μέλος της συντακτικής ομάδας μας;

Το RockRooster.gr αναζητά νέους συντάκτες. Αν λατρεύεις τη μουσική, τον κινηματογράφο και την αρθρογραφία, ίσως αυτό σε ενδιαφέρει.

Οι συναυλίες του 2024: Πρόγραμμα και εισιτήρια

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!