Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να πέσει φως στα λαμπρά και όχι στα μελανά σημεία του 2016, τα οποία ήταν και πολλά. Στροφή στο παρόν και στο μέλλον λοιπόν, καθώς το παρελθόν μένει εκεί που είναι και το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι γλυκές αναμνήσεις και επιρροές.
Για άλλα σας τα γράψαμε εκτενώς και για άλλα όχι, ενώ κάποια ίσως αργήσαμε να τα εκτιμήσουμε… Όπως και να ‘χει, αν μερικά τραγούδια μπορούσαν να χωρέσουν μέσα τους το μουσικό έτος 2016 των συντακτών του StraightOnMusic, θα ήταν πάνω-κάτω αυτά που υπάρχουν στις παρακάτω λίστες.
Γιώργος Κορμπάκης
Χωρίς διάθεση να μακρηγορήσω, ξεκινώ τη λίστα με το ‘Silvera’ από τον νέο δίσκο των Gojira, τον οποίο θεωρώ και δίσκο της χρονιάς. Από εκεί κι έπειτα, τα τραγούδια τοποθετήθηκαν κατόπιν στοιχειώδους προσπάθειας να ακούγονται αρμονικά το ένα μετά το άλλο, για να επιχειρήσω ένα γρήγορο πέρασμα -όσο γρήγορο μπορεί να είναι αυτό- από την πολυδιάστατη μουσική παραγωγή της χρονιάς που φεύγει. Τα μεγάλα ονόματα έκαναν το καθήκον τους, ενώ, φυσικά, δεν έλειψαν και οι εκπλήξεις, που εξασφαλίζουν πλουσιοπάροχες λίστες για το μέλλον και φυσικά είναι ευχή όλων.
Καλό υπόλοιπο γιορτών σε όλους και ακόμα πιο μουσικό 2017!
Υ.Γ.: Μην περιμένετε να είναι λιγότερο θανατηφόρο!
Αντώνης Καμπίσι
Θα είναι ψέματα αν πω ότι οι απώλειες της απερχόμενης χρονιάς δεν επηρέασαν τη μουσική που μου κράτησε συντροφιά. ‘Absolute Beginners’, ‘Wild Is The Wind’, ‘Cat People’, ‘Modern Love’, ‘Purple Rain’, ‘Little Red Corvette’, ‘Life in the Fast Lane’ και, πολύ πρόσφατα, η διασκευή των Seether στο ‘Careless Whisper’, είναι μερικά μόνο από τα classics που έπαιξαν πολλές φορές. Επειδή όμως αυτά θα παίζουν… πάντα, θα επικεντρωθώ στα πιο φρέσκα.
Λάτρεψα την επιστροφή του Sivert Høyem και των Radiohead (True Love Waits!), συμπάθησα περισσότερο τον Iggy Pop όταν άκουσα το ‘Post Pop Depression’ και απόλαυσα τις διασκευές των Rolling Stones, που μου ακούστηκαν πιο φρέσκιες από όσο περίμενα. Μέσα σε όλα αυτά, ξεχωρίζω σίγουρα και το ‘Cleopatra’ των The Lumineers, το κύκνειο άσμα του Leonard Cohen και τους Avenged Sevenfold που έσκασαν σαν βόμβα, ενώ το ‘Dark Necessities’ των Peppers, το ‘Certainty’ των Temples και άλλα κομμάτια που εκτίμησα από ξένες και εγχώριες δισκογραφικές δουλειές του 2016, θα μείνουν στις playlists μου για πολύ καιρό. Σας στέλνω τις ευχές μου για ένα χαρούμενο 2017!
Σταύρος Παπαδόπουλος
20 κομμάτια με κυκλοφορίες του 2016, που με συνόδευσαν όλη την χρονιά. Γιατί μπορεί να φεύγει ο Lemmy στο λυκόφως του 2015 και ο άνθρωπος που έπεσε στην Γη να έγινε αστερισμός και να λάμπει αιώνια, ανοίγοντας ένα πρωτοφανές γαϊτανάκι απωλειών, αλλά η μουσική δεν σταματά ποτέ. Μαζί με τους θρύλους της μουσικής που βαστάνε ακόμα όμως, έρχονται συνεχώς φρέσκα πράγματα, πλέκοντας περίτεχνα το soundtrack της χρονιάς.
Ο μάγος των Khemmis έγνεψε και γέννησε μπαρουτοκαπνισμένα riffs, οι Avenged Sevenfold, οι Volbeat και οι Gojira κουβάλησαν τον σκληρό ήχο, οι Rival Sons, οι Horisont και οι Electric Citizen με γέμισαν με ρετρό διάθεση, οι Grand Magus κράτησαν το σπαθί τους ψηλά, οι Innerwish μου πέταξαν στα μούτρα ατόφιo μελωδικό metal, οι Kvelertak βρυχήθηκαν από την χώρα των Vikings, ένα διαμάντι από την Βοστώνη έπεσε τυχαία στα χέρια μου, ο Joe Bonamassa με ζέστανε για τα καλά και μέσα σε όλο αυτό, οι Metallica βροντοφώναξαν «Hello darkness, say goodbye» και έβγαλαν τον κόσμο στα δισκοπωλεία!
Καλή χρονιά σε όλους!
Ιάσονας Φορλίδας
Σε μια χρονιά που επισκιάστηκε από πολλές απώλειες στον χώρο της μουσικής, αλλά και της τέχνης γενικότερα, υπήρξαν πολύ αξιόλογες κυκλοφορίες, τόσο από συγκροτήματα που είχαμε καιρό να ακούσουμε νέα τους, όσο και από μπάντες που εκδίδουν δίσκους με μεγαλύτερη συχνότητα. Από την πρώτη κατηγορία, ξεχώρισαν οι Metallica που μας έδωσαν έναν εκρηκτικό δίσκο, με το ‘Moth Into Flame’ να κλέβει την παράσταση και να θυμίζει (πολύ) παλιές καλές εποχές, ενώ δουλειά-έκπληξη αποτέλεσε και το ‘Legacy’ των Τυνήσιων Myrath, που γεμίζει υποσχέσεις για την πορεία τους στο μάλλον.
Από εκεί και πέρα, μεγάλη έκπληξη αποτέλεσαν οι Sonata Arctica που μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες, δημιούργησαν ένα εξαιρετικό άλμπουμ, ενώ οι πάντα συνεπείς Epica, κράτησαν ψηλά τα στάνταρ του ιδιώματος που εκπροσωπούν. Τέλος, και ξεφεύγοντας από τη metal μουσική, ειδική αναφορά θα πρέπει να γίνει στον πολυαγαπημένο του ελληνικού κοινού Sivert Hoyem, του οποίου το ‘Lioness’ αποτέλεσε γενική ομολογία έναν υπέροχο δίσκο, δείγμα του ότι έχει ακόμα πολλά να δώσει σαν καλλιτέχνης.
Έλενα Καραχάλιου
Σε μια έντονη, απ’ όλες τις απόψεις, χρόνια οι φετινές κυκλοφορίες ήταν κάτι το άκρως ευχάριστο. Οι κυκλοφορίες που μου έκαναν περισσότερη εντύπωση ήταν εκείνες που χαρακτηρίζονται κατά βάση από πιο progressive αισθητική. Ξεκινώντας από τους κλασικούς πλέον του είδους, Opeth, καταλήγουμε είτε στο πιο jazz-fusion ύφος των Thank You Scientist είτε στα post μονοπάτια των Russian Circles και των MONO.
Τις εντυπώσεις ακόμα τράβηξαν οι Hexvessel με τον δίσκο ‘When We Are Death’, όπως και οι Cult of Luna με τη συνεργασία τους με την Julie London για το ‘Mariner’. Οι δισκογραφικές δουλειές του έτους βάλθηκαν να μας πείσουν πως υπάρχει πολλή μουσική εκεί έξω να εξερευνήσουμε αφού πολλά από τα highlights προέρχονται από underground μπάντες και δισκογραφικές εταιρείες.
Χριστίνα Σαμαντσίδου
Καθώς φεύγει το 2016, μας αφήνει κατά κοινή ομολογία μια γλυκόπικρη γεύση. Μια χρονιά που άφησε το στίγμα της για όσο κράτησε, με τρόπο όχι πάντα θετικό για την μουσική, αφού πολλοί καλλιτέχνες μας άφησαν για πάντα. Παρ’ όλα αυτά, μουσικά, ήταν μία γεμάτη χρονιά, με νέες κυκλοφορίες που αξίζει να ακούμε για πολλά χρόνια ακόμα.
Αν ήταν συναυλία, headliners θα ήταν οι Radiohead με το ‘A Moon Shaped Pool’ να αποτελεί περίτρανη απόδειξη ότι αυτή η μπάντα όσο περνάνε τα χρόνια, ωριμάζει σαν το καλό κρασί. ‘Ill Wind’, λοιπόν, top κυκλοφορία για φέτος, bossa nova ρυθμός και μια μελωδία που θα μας στοιχειώνει μέχρι το 2036. Μην περιμένετε να το ακούσετε στην playlist, αφού περιλαμβάνεται μόνο στην deluxe έκδοση του βινυλίου.
Οι Massive Attack επέστρεψαν με το ‘Ritual Spirit’, ο αγαπημένος Bonobo, οι Warpaint επίσης με το άλλοτε χορευτικό κι άλλοτε ατμοσφαιρικό album τους. Το ‘Love & Hate’ του Michael Kiwanuka είναι επίσης ένας soulful δίσκος που αξίζει να ακούσει κάθε fan του είδους. Φυσικά απ’ αυτήν την playlist δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι φετινές κυκλοφορίες από 1000mods και Planet of Zeus.
Bring it on 2017!
Μυρτώ Γαρεφαλάκη
Το καταραμένο αυτό 2016, μπορεί να πήρε μαζί του πολλά αγαπημένα πρόσωπα, όμως, από την άλλη, μας χάρισε τόσο απλόχερα σπουδαίες μουσικές κυκλοφορίες. Από τον David Bowie στον Moby και από τους The Rolling Stones στον Leonard Cohen, η μουσική γκάμα είναι τόσο ευρεία που έρχεται να ικανοποιήσει και το αυτί του πιο απαιτητικού ακροατή. Αν θα μπορούσα να επιλέξω ανάμεσα σε κάποια από τις νέες κυκλοφορίες, αυτή θα ήταν το ‘Everything That You’ve Come To Expect’ από τους The Last Shadow Puppets, οι οποίοι, με την μουσική ποικιλομορφία που διαθέτουν και την τρομερή εξέλιξή τους, με έχουν μαγέψει.
Ανθή Καραδέδου
Αν ένα κομμάτι σε έκανε να ταξιδέψεις σε κάποια παράλληλη πραγματικότητα έστω και για λίγο, τότε πέτυχε το σκοπό του. Απαίσια χρονιά με όμορφη μουσική ή αλλιώς «Πώς Επιβίωσα το 2016».
Νίκος Ντούνης
Το 2016 ήταν μουσικά γεμάτο, είχε επιστροφές, αποχαιρετισμούς, νέους καλλιτέχνες και προσεγμένα έργα, και μία μόνο λίστα είναι δύσκολο να χωρέσει μελωδίες και παραστάσεις 365 ημερών…
Από τα b-sides της Chelsea Wolfe με την κατανυκτική ατμόσφαιρα και τη gothic αισθητική που θυμίζουν τις χρυσές εποχές της 4AD ως το κολλητικό ‘Moment Of Betrayal’ από τον ιδιαίτερο concept δίσκο των Dream Theater, από τη θηλυκή και σύγχρονη έκδοση του Leonard Cohen, Michelle Gurevich, ως τον ίδιο τον τεράστιο Καναδό και το αριστουργηματικό κύκνειο άσμα του, από το αυτοσχεδιαστικό dark jazz των Πολωνών Niechec ως το modern krautrock των Our Solar System, τα παρακάτω τραγούδια κόλλησαν στο μυαλό μου από την πρώτη ακρόαση και εμφανίζονταν τακτικά σε ανύποπτο χρόνο μέσα στη χρονιά…
Ευχές για ένα μουσικά γεμάτο 2017, υγεία και ευτυχία!
Κωνσταντίνος Χατζηβίλτσος
Για εμένα το ποτήρι είναι μισογεμάτο. Το 2016 αποτέλεσε μία γεμάτη και αξιόλογη δισκογραφική χρονιά, με την indie να εγκαθιδρύει παραδοσιακά ονόματα όπως οι Kills και οι Strokes, αλλά και να δίνει πάτημα για το εμπορικό breakthrough των Blossoms και Car Seat Headrest. Φυσικά η psych pop και η shoegaze, είδη μονίμως σε άνοδο, ήταν μία απόλαυση να τα παρακολουθείς, με τους Whyte Horses, Night Moves, DIIV και Vagina Lips να λάμπουν για αυτή τη χρονιά, ενώ αναμένουμε να δούμε και την πορεία των νεοεισαχθέντων στο χώρο, Ελλήνων, Bonnie Nettles.
