Μετράμε σχεδόν τέσσερις δεκαετίες από το υπέροχο, ομώνυμο ντεμπούτο των Dire Straits και οι θρυλικοί Βρετανοί, παρά τη σύντομη σχετικά καριέρα τους, έχουν εξασφαλίσει προ πολλού μία θέση στο πάνθεον της μουσικής, ανεξαρτήτως προσανατολισμού, προτιμήσεων και ρευμάτων.
Ήταν το μακρινό 1978 λοιπόν, όταν οι Dire Straits, με μπροστάρη τον Mark Knopfler και άξιους συμπαραστάτες τους David Knopfler, John Edward Illsley και Pick Withers, θα ξεκινούσαν το μαγικό ταξίδι τους, που είχε ως μοναδικό προορισμό την επιτυχία και την καταξίωση.
Όπως πάντα, έτσι και στην περίπτωση των Dire Straits, ο δρόμος τους δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα.
Ακόμα και το lead single του δίσκου που δεν ήταν άλλο από το ‘Sultans of Swing’, θα αργούσε να γίνει ευρέως γνωστό, φτάνοντας στο No.5 των αμερικανικών charts στα μέσα του 1979, λίγο πριν η μπάντα κυκλοφορήσει τον δεύτερο δίσκο της, ‘Communiqué’.
Όλα είχαν ξεκινήσει από τα αδέρφια Knopfler. Ο Mark, κάτοχος πτυχίου Φιλολογίας, είχε πιάσει δουλειά στην Yorkshire Evening Post, αλλά το πάθος του δεν έπαυε να έχει τον πρώτο λόγο μέσα του.
Έτσι, τα πρωινά δούλευε κανονικά στην Yorkshire Evening Post και τα βράδια έπαιζε παρέα με διάφορες μπάντες σε τοπικές pubs…
Η αφοσίωσή του στη μουσική ήταν τόσο μεγάλη, που τελικά τον οδήγησε στο διαζύγιο και την οικονομική κατάρρευση, με τον Mark να αναγκάζεται να μετακομίσει στο σπίτι του αδερφού -και μέλλοντα bandmate του-, David, ο οποίος ήδη συγκατοικούσε με άλλο ένα μελλοντικό μέλος της μπάντας, τον John Illsley.
Όταν το 1977 αποφάσισαν να δημιουργήσουν την μπάντα, προσέλαβαν και τον Pick Withers, με το όνομά τους να εμπνέεται από έναν φίλο τους και να αντιπροσωπεύει την οικονομική τους κατάσταση (in dire straits=σε δεινή θέση).
Λίγοι μήνες για πρόβες ήταν αρκετοί και η πρώτη κασέτα των Dire Straits ήταν γεγονός. Αποτελούμενη από 5 κομμάτια και φυσικά ηχογραφημένη με δανεικά χρήματα, ήταν αυτό ακριβώς που αποφάσισαν να πασάρουν στον dj και ραδιοφωνικό παραγωγό του BBC Charlie Gillett, ο οποίος έδωσε στο ‘Sultans of Swing’ αρκετό airplay.
Δύο μήνες μετά, οι πόρτες της Vertigo Records (παράρτημα της Phonogram Inc.) άνοιγαν διάπλατες για τους Dire Straits και οι ιθύνοντες τους πρόσφεραν συμβόλαιο.
Γύρω στα μέσα του Φλεβάρη του 1978, οι Dire Straits έβαζαν μπρος για την ηχογράφηση του ντεμπούτου τους στα Basing Street Studios του Λονδίνου, οδηγούμενοι από εντελώς διαφορετικές επιρροές και μουσικά στυλ σε σχέση με τη μουσική που κυριαρχούσε εκείνη την περίοδο.
Το αποτέλεσμα; Ύμνοι της rock που λογίζονται μέχρι και σήμερα ως μνημεία της παγκόσμιας μουσικής ιστορίας.
Ένα αποτέλεσμα που φαντάζει απολύτως φυσιολογικό.
Φανταστείτε να γυρνούσατε τον χρόνο τόσα χρόνια πίσω, να βάζατε την κασέτα ή το βινύλιο να παίξει, και οι πρώτες νότες να ήταν αυτές του ‘Down To The Waterline’…
Και μετά να γυρνούσατε τον δίσκο από την άλλη πλευρά και αυτός να ξεκινούσε με το ‘Sultans of Swing’…
Μέσα από τα 9 κομμάτια του ομώνυμου album, τα δύο προαναφερθέντα είναι λογικό να ξεχωρίζουν στην συνείδηση των περισσότερων ακροατών, όμως η μαγεία του δίσκου απλώνεται και στα υπόλοιπα.
Από το «παραδεισένιο, αστείο και ταυτόχρονα πικρό», όπως το ‘χε χαρακτηρίσει το Rolling Stone, ‘Setting Me Up’, μέχρι το απαλό, σχεδόν παραλυτικό ‘Lions’ που κλείνει γλυκά τον δίσκο, οι Dire Straits υπογράμμισαν από τις πρώτες τους στιγμές ότι θα είναι αυτή η μπάντα που τα επόμενα χρόνια θα γέμιζε στάδια, όσο «ανέλπιστο» (σε πολλά εισαγωγικά) κι αν μπορεί να φαινόταν κάτι τέτοιο εκείνη τη χρονική περίοδο…