Οι Black Sabbath είχαν ως γνωστόν, πολλά προβλήματα από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, επικεντρωμένα κατά κύριο λόγο στη θέση του τραγουδιστή.
Η αποχώρηση του Ozzy Osbourne, προσωρινά μετά το ‘Technical Ecstasy’ και μόνιμα μετά την κυκλοφορία του ‘Never Say Die!’ προκάλεσε χάος στις τάξεις της μπάντας, με τον Tony Iommi να δηλώνει ότι η είσοδος του Ronnie James Dio ήταν αυτή που έβαλε μια τάξη στην κατάσταση.
Για το ‘Never Say Die!’, ο Ozzy έφυγε και επέστρεψε, ήταν όλα λίγο χαοτικά.
Πήραμε έναν άλλον τραγουδιστή (σ.σ. Dave Walker), γράψαμε κανα δυό τραγούδια μαζί του.
Ήταν στους Fleetwood Mac, γράψαμε μερικά τραγούδια, αλλά απλά δεν ακουγόταν σωστά.
Ο Dio έδωσε στους Black Sabbath νέα κατεύθυνση, καθώς τραγουδούσε και δούλευε πολύ διαφορετικά από τον Ozzy Osbourne.
Ήταν καλά, όλα δούλευαν, μπορούσαμε να γράψουμε νέο υλικό σε μια λίγο διαφορετική κατεύθυνση απ’ό,τι κάναμε.
Γιατί με τον Oz, πολλά από αυτά ήταν βασισμένα σε riffs, που μας άρεσαν, αλλά μετά είχαμε τον Ronnie, ο Ronnie δεν ήταν συνηθισμένος να τραγουδά έτσι πάνω από riffs.
Τραγουδούσε μέσα από αυτά.
Ήταν ένα συνονθύλευμα. «Ας προσπαθήσουμε αυτό, ας προσπαθήσουμε εκείνο».
Και η φωνή του, θέλω να πω, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το πεις – φανταστική, δεν μπορούσες να πιστέψεις ότι μια τόσο μεγάλη φωνή έβγαινε από ένα τόσο μικρό σώμα.
Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη που παραχώρησε στον παρακάτω σύνδεσμο:
