Το ‘Justice League’ κυκλοφόρησε τον χειμώνα του 2017, αυτή όμως ήταν μόνο η αρχή.
Μία οικογενειακή τραγωδία και ένα στούντιο που όσο περνούσε ο καιρός έχανε όλο και περισσότερο την πίστη του στο όραμά του, ανάγκασαν τον Zack Snyder να κάνει πίσω και να αποχωρήσει από την παραγωγή.
Η Warner Bros. έδωσε τα ηνία στον Joss Whedon, του ζήτησε να φτιάξει μία πιο ανάλαφρη ταινία, κοντά στο ύφος των ‘Avengers’ που είχε ήδη δημιουργήσει. Το αποτέλεσμα ήταν τέτοιο, που έπεισε ουσιαστικά τους πάντες πως το εγχείρημα ήταν και επισήμως αποτυχημένο.
Από το πουθενά όμως, μία νέα ελπίδα γεννήθηκε. Ξεκίνησαν να γίνονται συζητήσεις σε διάφορα φόρουμ πως υπάρχει μια άλλη έκδοση της ταινίας καλά κρυμμένη στο ορυχείο της Warner Bros.
Μία έκδοση που την είχε επιμεληθεί ο Zack Snyder από την αρχή μέχρι το τέλος, δίχως τις άβολες προσθήκες του Whedon. Το #releasethesnydercut έγινε σύνθημα στα χείλη πολλών οπαδών του σκηνοθέτη, μετά από χρόνια προσμονής όμως, έμοιαζε πως θα περάσει στην σφαίρα του μύθου.
Όλα αυτά, μέχρι πριν λίγους μήνες, όταν και το HBO ανακοίνωσε με κάθε επισημότητα πως το Snyder cut όχι μόνο υπάρχει, αλλά θα κυκλοφορήσει στο HBO Max.
Από τη μια μέρα στην άλλη, μία ιντερνετική φαντασίωση μετατράπηκε στο ίσως πιο εντυπωσιακό comeback story της σύγχρονης βιομηχανίας.
Εδώ και λίγες ώρες το ‘Zack Snyder’s Justice League‘ είναι αληθινότατο και διαθέσιμο προς όποιον ενδιαφέρεται να δει την real-life εκδοχή ενός παράλληλου timeline.
Πέρα από όλο το hype όμως, το κύριο ερώτημα είναι ένα: άξιζε τον κόπο;
Η απάντηση εδώ δεν είναι τόσο απλή και αυτό γιατί πολύ σπάνια μία ταινία τέτοιου επιπέδου μετατρέπεται σε κάτι τόσο προσωπικό, όχι μόνο για τον δημιουργό της, αλλά και για το κοινό.
Μιλάμε για μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που η ατάκα «αυτή η ταινία δεν θα μπορούσε να υπάρξει δίχως τους θαυμαστές της» είναι, λίγο-πολύ, αληθινή και όσο περισσότερο το ψάχνεις, τόσο πιο ξεκάθαρο γίνεται πως η κυκλοφορία αυτής της έκδοσης ήταν προσωπική υπόθεση για πάρα πολλούς.
Για τους περισσότερος από αυτούς και μόνο το γεγονός ότι η ταινία αυτή υπάρχει, είναι αρκετό για να απαντηθεί το αρχικό μας ερώτημα.
Ας το πάρουμε αλλιώς λοιπόν. Είναι το ‘Zack Snyder’s Justice League’ καλύτερο από την ταινία που είδαμε όλοι το 2017; Σαφώς, και μάλλον δύσκολα θα βρεθεί άνθρωπος να πει το αντίθετο.
Πριν μερικά χρόνια, ο Snyder τα άκουγε από την παραγωγή που του ζητούσε να κόψει σκηνές και να αλλάξει λίγο το βαρύ ύφος που ήταν χαρακτηριστικό των ταινιών του.
Αυτή τη φορά, δεν είχε κανέναν πάνω από το κεφάλι του. Ό,τι βλέπουμε στην οθόνη μας πρόκειται 100% για το όραμά του, δίχως περιορισμούς, δίχως «αλλά», δίχως καμία ενόχληση.
Πουθενά δεν γίνεται αυτό πιο ξεκάθαρο από την διάρκεια της ταινίας, μιας και θα χρειαστείτε περίπου 4 ώρες για να φτάσετε στους τίτλους τέλους της. Είναι αυτονόητο πως με τόσο χρόνο στην διάθεσή του, ο Snyder δεν βιάζεται καθόλου.
Έχει προσθέσει μερικές σκηνές, έχει επεκτείνει (κατά πολύ) κάποιες άλλες, κλείνει τρύπες που υπήρχαν και τα καταφέρνει όλα αυτά δίχως να κουράζει ιδιαίτερα.
Οι χαρακτήρες έχουν παραπάνω χρόνο στη διάθεσή τους για να αναπνεύσουν, ενώ ο Steppenwolf, ο μεγάλος κακός της ταινίας, δεν μετατρέπεται ακριβώς σε αξιομνημόνευτο καθίκι, αλλά φαίνεται να ξεπερνάει έναν αρκετά χαμηλό πήχη η αλήθεια είναι, ως βασικό εμπόδιο των ηρώων μας.
Αν υπάρχει ένας χαρακτήρας που επωφελείται περισσότερο από αυτήν την νέα έκδοση, αυτός είναι αναμφίβολα ο Cyborg.
Είναι πολύ πιθανό να σας πέρασε εντελώς απαρατήρητος το 2017, εδώ όμως είναι ο σταρ του σόου, με ένα γεμάτο backstory και ένα arc που ολοκληρώνεται ικανοποιητικά.
Σε μια υποσημείωση, είναι δύσκολο να αγνοήσει κανείς ακόμα κι εδώ το προσωπικό κομμάτι, με τον Ray Fisher να δηλώνει επανειλημμένα πως ο χαρακτήρας του ουσιαστικά θάφτηκε δίχως λόγο στην αρχική έκδοση, ενώ έχει κατηγορήσει τον Whedon για απρεπή συμπεριφορά στο σετ.
Ακόμα και με όλα αυτά όμως, η ταινία δεν καταφέρνει να αποφύγει διάφορα θέματα, τα οποία είναι, όπως θα περίμενε κανείς, άμεσα συνδεδεμένα με τον δημιουργό της.
Τουλάχιστον για το πρώτο μισό, ο Snyder δεν χάνει ευκαιρία να χρησιμοποιήσει το slow-motion για να σε πείσει πως αυτό που βλέπεις είναι σημαντικό, οι σκηνές όμως φτάνουν πολύ κοντά στο να θυμίσουν έξτρα στυλιζαρισμένη διαφήμιση για κάποιο αδιευκρίνιστο προϊόν.
Θα μπορούσε να πει κάποιος πως η διάθεση για τόσο στυλ όχι μόνο έρχεται σε αντίθεση, αλλά μπαίνει και στη μέση της ιστορίας που προσπαθεί να πει.
Το CGI ρέει άφθονο και θα ήταν ίσως εντυπωσιακό, αν η ομάδα είχε μερικούς ακόμα μήνες στην διάθεσή της για να το τελειοποιήσει. Το κυριότερο όμως θέμα βρίσκεται στον πυρήνα της ταινίας.
Στο τέλος της ημέρας, το ‘Zack Snyder’s Justice League’ πρόκειται για μία ταινία που έχει να κάνει με την σύσταση μιας ομάδας. Ο Bruce Wayne ταξιδεύει σε διάφορα μέρη του πλανήτη για να βρει τα κατάλληλα μέλη και εμείς είμαστε συνεχώς δίπλα του.
Το πρόβλημα όμως είναι πως η ταινία, παρά την τεράστια διάρκειά της, δεν καταφέρνει ποτέ να σε πείσει πως αυτοί οι χαρακτήρες μπορούν όντως να συμβιώσουν.
Σίγουρα, τους βλέπουμε να πολεμάνε μαζί και να συνεργάζονται για να μείνουν ζωντανοί, κατά κύριο λόγο όμως δεν αναπτύσσεται καμία αξιοσημείωτη σχέση μεταξύ τους, δεν γίνονται ποτέ ομάδα.
Όποτε συζητάνε, συζητάνε για τα πλάνα τους, και για το πώς θα δράσουν, με καμία προσωπικότητα να μην ξεχωρίζει και με ένα καστ τόσο καλό, μοιάζει σαν σπατάλη το να τους έχεις όλους στον ίδιο χώρο και να μη τους δώσεις λόγο να μείνουν στο μυαλό των θεατών, πέρα από το γεγονός ότι σαν χαρακτήρες τους ξέρουμε και πέρα από τα όρια της ταινία.
Το άλλο μεγάλο ζήτημα, που ήδη συζητιέται πολύ, είναι πως ο Snyder δεν είχε καμία διάθεση να λήξει την ιστορία του τόσο νωρίς. Είναι ολοφάνερο (και το έχει δηλώσει μάλιστα) πως υπήρχαν κι άλλα πράγματα να ειπωθούν.
Όπως παραδέχεται και ο ίδιος όμως, αυτό είναι κάτι που πολύ δύσκολα θα συμβεί.
Εδώ λοιπόν, του δόθηκε η μοναδική ευκαιρία να ολοκληρώσει το όραμά του, με έναν τρόπο που θα αφήσει άπαντες ευχαριστημένους.
Αυτό το κάνει εν μέρει, επιλέγει όμως να συνεχίσει και παραπέρα, να ρίξει κλεφτές ματιές σε ένα μέλλον που μάλλον δεν θα έρθει ποτέ.
Πρόκειται σαφώς για μία ακόμα επιλογή που δείχνει πως ακόμα και τώρα, δεν ήταν διατεθειμένος να προδώσει τον εαυτό του και σίγουρα αξίζει σεβασμό γι’ αυτό (δεν γνωρίζω αν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για την επιλογή του να προβληθεί η ταινία σε 4:3 aspect ratio).
Από την άλλη όμως, μοιάζει περίεργη η απόφαση να γαργαλάς το fanbase με κάτι που ξέρεις πολύ καλά πως δύσκολα θα του το προσφέρεις.
Θα μπορούσε να το έκανε ώστε να λειτουργήσει σαν μοχλός πίεσης; Ίσως…
Ο ίδιος λέει πως δεν πιστεύει ότι η Warner Bros. θα τον αφήσει να φτιάξει άλλες ταινίες με αυτούς τους χαρακτήρες. Αν όμως μάθαμε κάτι από την όλη ιστορία του Snyder cut, αυτό είναι πως όλα είναι δυνατά.
Zack Snyder’s Justice League | Official Trailer
