O Bill Freimuth, αντιπρόεδρος των Βραβείων Grammy, μίλησε στο Billboard και εξήγησε πολλά πράγματα σχετικά με τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη τελετή απονομής βραβείων στη μουσική βιομηχανία.
Με τα Grammys να είναι πια υπόθεση λίγων εβδομάδων (8 Φεβρουαρίου), δείτε μερικές λεπτομέρειες γι’ αυτά, από μερικές παρανοήσεις σχετικά με τα βραβεία μέχρι τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τις αναπόφευκτες αντιρρήσεις του κόσμου κάθε χρόνο.
- Η ημερομηνία που κλείνουν οι κάλπες, είναι για τη μουσική βιομηχανία κάτι αντίστοιχο με την τελική ημερομηνία πληρωμής φόρων.
«Η 16η Ιανουαρίου είναι η απόλυτα τελική ημερομηνία που μπορούν να κατατεθούν οι κάλπες στην Deloitte (υπεύθυνη εταιρεία)» είπε ο Freimuth. Παρόλο που η Ακαδημία δεν χειρίζεται καμία από τις κάλπες, λέει πως για την Deloitte η τελευταία μέρα είναι μία μέρα γεμάτη φακέλους και καταπονημένους ταχυδρόμους που μεταφέρουν τους συστημένους φακέλους. «Οι άνθρωποι χρονοτριβούν.»
- Η Ακαδημία δεν αποφασίζει ποιοι κερδίζουν τα βραβεία.
«Αυτό είναι κάτι που μπερδεύει πολλούς ανθρώπους» παραδέχθηκε ο Freimuth. «Έχουμε αρκετούς ανθρώπους που παίρνουν μέρος στην ψηφοφορία στο προσωπικό μας, αλλά δεν είναι τα άτομα μέσα στο κτίριό μας που αποφασίζουν ποιος παίρνει υποψηφιότητα [για Grammy] και ποιος τα κερδίζει. Είναι όλοι όσοι ψηφίζουν.» Για να μπορεί κάποιος να πάρει μέρος στην ψηφοφορία πρέπει να έχει τα απαραίτητα «προσόντα», τα οποία θέτει η Ακαδημία. Πρέπει να έχει συμμετοχή (και credits) σε τουλάχιστον 6 τραγούδια που έχουν κυκλοφορήσει ή σε 12 τραγούδια που έχουν κυκλοφορήσει μόνο ψηφιακά.
Δηλαδή, με λίγα λόγια, τα Grammys ουσιαστικά κρίνονται από άτομα που περνούν αρκετές ώρες στο στούντιο.
- Η Ακαδημία γνωρίζει τον αντίκτυπο των αποφάσεών της.
«Μετά από την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων κάθε χρόνο είμαστε περήφανοι. Μετά υπάρχει αντίκτυπος, κάθε χρόνο, και πάντα με εκπλήσσει το από πού προέρχεται» είπε ο Freimuth ενώ συνέχισε λέγοντας πως παρόλο που όσοι κατακρίνουν τις επιλογές τους «συνήθως το εκφράζουν πιο έντονα σε σχέση με όσους τις εγκρίνουν», εξακολουθεί να πιστεύει ότι οι υποψηφιότητες εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία του κόσμου.
Αναφερόμενος στην κατακραυγή του κόσμου το 2014 μετά την απονομή του βραβείου Καλύτερου Ραπ Άλμπουμ στους Macklemore & Ryan Lewis, ο Freimuth είπε «Υπάρχει πάθος και στις δύο πλευρές. Αυτό μας υπενθυμίζει ότι ο κόσμος ακόμα νοιάζεται για τα Grammys και γι’ αυτό που πρεσβεύουν. Βλέπω πολύ συχνά ότι αυτοί που διαμαρτύρονται εντονότερα, είτε έχουν τα απαραίτητα προσόντα για να μπουν στο εκλογικό σώμα και δεν το κάνουν, είτε είναι τα μέλη που δεν ψηφίζουν. Θα θέλαμε πολύ να ξέρουμε ότι τα μέλη μας είναι ένας τέλειος αντικατοπτρισμός της μουσικής κοινότητας και βιομηχανίας, αλλά δεν το ξέρουμε. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι λέμε «Αν δημιουργείς μουσική, σε θέλουμε στην Ακαδημία ανεξάρτητα από το μουσικό είδος στο οποίο ειδικεύεσαι ή τη χώρα καταγωγής σου.» Για να κάνουμε αυτά τα βραβεία ακόμα καλύτερα, χρειαζόμαστε όσο το δυνατόν εξειδικευμένους ανθρώπους να συμμετέχουν στη διαδικασία.»
- Οι ψηφοφόροι των Grammys δε διαχωρίζονται ανά είδος μουσικής.
Ένας παραγωγός hip-hop μπορεί να ψηφίσει σε διάφορες κατηγορίες όπως Καλύτερο Country Τραγούδι, Καλύτερο Instrumental Jazz Άλμπουμ, Καλύτερη Χορευτική Ηχογράφηση, κ.ά. Αλλά οι κάλπες έχουν και περιορισμούς. Κάθε ψηφοφόρος μπορεί να ψηφίσει στις 4 βασικές κατηγορίες (Καλύτερος Νέος Καλλιτέχνης, Άλμπουμ της Χρονιάς, Δίσκος της Χρονιάς και Τραγούδι της Χρονιάς). Από κει και πέρα, μπορεί να ψηφίσει σε 20 το πολύ ακόμη κατηγορίες.
- Η Ακαδημία δεν έχει ιδέα σχετικά με το τι ψηφίζει ο καθένας.
Για να προστατευθεί η ακεραιότητα των βραβείων, ο Freimuth εξήγησε πως «η Ακαδημία δεν έχει πρόσβαση στα αποτελέσματα. Η συμφωνία με την Deloitte είναι ότι μόνο εκείνοι μπορούν να ξέρουν πόσοι και τι ψήφισαν.»