Κάποιοι φίλοι της μουσικής (ειδικά της alternative rock) τον ξέρουν και τον ακολουθούν χρόνια. Άλλοι, τον θυμούνται σαν τον τραγουδιστή του ‘Loser’, που είναι και η γνωστότερη επιτυχία του. Και άλλοι πάλι, δεν τον ήξεραν καν.
Σίγουρα όμως, ο Beck Hansen, όπως είναι το πλήρες όνομα του, κατάφερε να ακουστεί σε όλο τον κόσμο της μουσικής, κερδίζοντας 3 βραβεία Grammy, νικώντας Sam Smith και Beyoncé (όσο και εάν σε «χάλασε» Mr. Kardashian) και αποδεικνύοντας ότι μόνο «Loser» δεν είναι.
Βέβαια το πιο πιθανό είναι ότι όυτε και ο ίδιος ο Beck περίμενε να φύγει από την απονομή με 3 βραβεία αν και το άλμπουμ του, ‘Morning Phase’, είναι πραγματικά εξαιρετικό και αξίζει να το ακούσετε.
Και αυτό γιατί ο Καλιφορνέζος, αν και έχει κυκλοφορήσει 12 άλμπουμ και αρκετά singles στην πολυετή καριέρα του, αυτή ήταν η πρώτη φορά που τα Grammys αναγνώρισαν τη δουλειά του με βραβεία και πολλαπλές υποψηφιότητες.
Βέβαια, ο Beck αν και κέρδισε μεταξύ άλλων και το βραβείο για ‘Καλύτερο Rock Άλμπουμ’ με το ‘Morning Phase’, δεν είναι ο κλασικός rock καλλιτέχνης.
Αντιθέτως, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τον Beck σαν ένα indie, αντισυμβατικό και αλλόκοτο hipster ή χίππη. Αλλά και το ‘Morning Phase’ είναι ένα «ήσυχο» rock άλμπουμ με πολλά στοιχεία από τη ‘moody folk’ μουσική.
Ο Beck λοιπόν, ο οποίος είναι οπαδός της σαϊεντολογίας, μετά από κάποιες ανεξάρτητες δισκογραφικές δουλειές στην αρχή της καριέρας του (1985-1993), προσελκύει το ενδιαφέρον της Geffen Records και το 1994 κυκλοφορεί το δίσκο ‘Mellow Gold’.
Το ‘Loser’ αμέσως γίνεται τεράστια επιτυχία φτάνοντας μέχρι και στη 10η θέση στο Billboard Hot 100 καθώς η εικόνα ενός εκκεντρικού λευκού νεαρού να ραπάρει και να τραγουδάει κάνοντας την αυτοκριτική του, μόνο συνηθισμένη δεν ήταν.
Ακολουθεί το ‘Odelay’ το 1996. Πιθανότατα πρόκειται για τον πιο αγαπητό δίσκο του Beck, με τραγούδια-επιτυχίες σαν το ‘Where It’s At’ και το ‘Devil’s Haircut’ τα οποία φέρουν στοιχεία και από την dance μουσική, κάτι που εξηγείται από τη συμμετοχή των Dust Brothers στην παραγωγή (πρώην παραγωγοί των Beastie Boys).
Το ‘Odelay’ όπως και το ‘Midnite Vultures’ του 1999 ήταν υποψήφια για το ‘Καλύτερο Άλμπουμ της Χρονιάς’.
Ακολουθεί το ‘Sea Change’ το 2002, ένα ακόμη άλμπουμ που αγαπήθηκε από τους fans του. Αν σας αρέσει το ‘Morning Phase’ σας προτείνουμε να ακούσετε και το ‘Sea Change’ το οποίο βρίσκεται στον ίδιο μελαγχολικό τόνο.
Αν και στην πραγματικότητα ο Beck δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ ένα κακό άλμπουμ, ίσως τα άλμπουμ του που ακολούθησαν να μην ήταν στο ίδιο κορυφαίο επίπεδο. Ίσως πάλι ο Beck να μην άλλαξε το ύφος του, να «κούρασε» λίγο ή να μην τόλμησε να κάνει κάτι πολύ πρωτοποριακό (ακόμη και για αυτόν).
Το 2005, λοιπόν, κυκλοφορεί το ‘Guero’ και πάλι με τη συμπαραγωγή των Dust Brothers ενώ τα ‘The Information’ και ‘Modern Guilt’ που κυκλοφόρησαν το 2006 και 2008 αντιστοίχως, είχαν και αυτά τις καλές στιγμές τους. Ακούστε το ‘Girl’ από το δίσκο ‘Guero’ εδώ.
Για να καταλάβετε πάντως το πόσο ασυνήθιστα μη-mainstream είναι ο Beck, το 2012 κυκλοφόρησε το ‘Song Reader’ σε μορφή παρτιτούρας, για να ηχογραφήσουν οι fans τις δικές τους ερμηνείες, ενώ 2 χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε μια συλλογή με τις καλύτερες από αυτές.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο ‘Morning Phase’ το οποίο επαναπροσδιόρισε τον Beck και είναι και επισήμως το πιο αναγνωρισμένο άλμπουμ του, αφού πριν λίγες ημέρες ανακυρήχθηκε το ‘Καλύτερο Άλμπουμ της Χρονιάς’ και το ‘Καλύτερο Rock Άλμπουμ της Χρονιάς’.
Ίσως με αυτές τις διακρίσεις, o Beck να κατάφερε (αν και είμαστε σίγουροι ότι δεν ήταν αυτός ο σκοπός του) η επόμενη, η πιο πρόσφατη αλλά και οι προηγούμενες δουλειές του, να ακουστούν από πολύ περισσότερο κόσμο.
Αυτό που ξέρουμε όμως είναι ότι ο Beck θα παραμείνει ο ίδιος σεμνός, αντισυμβατικός και… αλλόκοτος καλλιτέχνης που ξέρουμε.
Πηγές: Billboard, Wikipedia
