Οι James διανύουν πλέον τη τέταρτη δεκαετία τους στη μουσική βιομηχανία, αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να κυκλοφορήσουν νέα δισκογραφική δουλειά λίγο καιρό πριν επισκεφθούν την Ελλάδα στα πλαίσια του Ejekt Festival.
Η μπάντα που γνώρισε τη μεγάλη της επιτυχία τη δεκαετία του ’80 και του ’90 με τραγούδια που έγιναν παγκοσμίως γνωστά και τραγουδήθηκαν όπως τα ‘Sit Down’, ‘Laid’,‘ Getting Away With It’, ‘Sometimes’ κλπ, πέρασε από μια προσωρινή διάλυση από το 2000 έως το 2006 και τελικά ακολούθησε η επανένωσή τες το 2007, η οποία καλά κρατεί μέχρι και σήμερα. Το θέμα όμως είναι τι έχουν να πουν οι James σε ένα κοινό του 2016, 34 χρόνια μετά την ίδρυσή τους και αν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί του.
Ο νέος τους δίσκος λοιπόν, με τίτλο ‘Girl At The End Of The World’, είναι ευχάριστος με σκοπό να σου φτιάξει τη διάθεση, δεν περιέχει ιδιαίτερα δύσκολα ακούσματα, έχει τραγούδια που σαφώς ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα, όμως δεν νομίζω ότι είναι από τους δίσκους που θα έχεις να θυμάσαι δέκα χρόνια μετά.
Το πρώτο κομμάτι του δίσκου έχει τίτλο ‘Bitch’ και ξεχωρίζει με μια αρκετά μεγάλη groovy εισαγωγή όπου κυριαρχεί το μπάσο και τα πλήκτρα, ενώ τα φωνητικά ξεκινάν σχεδόν δύο λεπτά μετά, στα μέσα δηλαδή της διάρκειας του τραγουδιού.
Ένα από τα τραγούδια του δίσκου που ακούσαμε πριν την επίσημη κυκλοφορία ήταν και το ‘To My Surprise’, το οποίο συνεχίζει στο ίδιο tempo -και ίσως λίγο πιο dance- με το εναρκτήριο τραγούδι του δίσκου. Κύριο χαρακτηριστικό του ο ήχος των synths και ένα κλασικό ρεφρέν των James.
Ακολουθεί το τραγούδι ‘Nothing But Love’ που ήταν και το πρώτο single που κυκλοφόρησε από το νέο αυτό δίσκο. Ένα τραγούδι για την αγάπη, σε κερδίζει από την εισαγωγή κιόλας χωρίς περιττές ενορχηστρώσεις, χαρούμενο, αισιόδοξο και σίγουρα ένα από τα τραγούδια που θα ακούμε στις επόμενες συναυλίες του συγκροτήματος!
Το επόμενο τραγούδι -που πιστεύω οτι είναι ένα από τα highights του δίσκου- ‘Dear John’ , αν και σαφώς πιο μελαγχολικό διατηρεί τον ηλεκτρονικό ήχο που διαθέτει όλο σχεδόν το άλμπουμ και σε συνδυασμό με τη φωνή του Tim Booth έχουμε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Στη συνέχεια έρχεται το ‘Feet of Clay’, μια τρυφερή μπαλάντα που δεν διαθέτει τα beats των προηγούμενων τραγουδιών για να σε κάνει να κολλήσεις, παρά μόνο τον ήχο της κιθάρας και μια όμορφη μελωδία:
Οι James επιλέγουν να κλείσουν το νέο τους άλμπουμ με το ομώνυμο τραγούδι, ‘Girl At The End Of The World’. Είναι ίσως το καταλληλότερο τραγούδι για φινάλε καθώς έχει όλα εκείνα τα στοιχεία για να το κατατάξουμε σε ένα κλασικό James τραγούδι (όπως και το ‘Waking’), που σίγουρα θα αγαπήσουν οι fans του συγκροτήματος.
Οι James με τη νέα τους δουλειά, ‘Girl At The End Of The World’, επιχειρούν να μας παρουσιάσουν ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, όχι μόνο κάποια μεμονωμένα hits-singles και να δώσουν μια νότα φρεσκάδας στη μουσικής τους, ύστερα από σχεδόν 35 χρόνια παρουσίας, κάτι που το καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό.
Δεν είναι ένας εξαιρετικός δίσκος, αλλά σίγουρα επιχειρεί να μας πει κάτι καινούριο για τους James. Δεν αποτελεί αντίγραφο παλιότερων επιτυχιών του συγκροτήματος, είναι μια προσεγμένη προσπάθεια που ακούγεται ευχάριστα και φυσικά διαθέτει ορισμένα εξαιρετικά κομμάτια που ξεχωρίζουν.
