Μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη έδωσε στο Classic Rock η Beth Hart.
Η Αμερικανή blues ερμηνεύτρια βρίσκεται σε μία άκρως δημιουργική φάση, αφού μετά από την κυκλοφορία δύο προσωπικών δίσκων τα τρία τελευταία χρόνια, επανέρχεται σύντομα με το ‘Black Coffee’, τον τρίτο κατά σειρά δίσκο με διασκευές που ερμηνεύει πλάι του μουσικού συντρόφου της, Joe Bonamassa.
Ας δούμε τα όσα είπε τον Θεό, για τη ζωή, τον θάνατο, τα ναρκωτικά, τα όπλα και τις ανασφάλειές της.
Έχοντας πλέον ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό, εξαρτήσεις και ψυχικές διαταραχές, η Beth Hart έχει πλέον βρει την εσωτερική γαλήνη της:
Έχω τώρα ολοκληρώσει έναν πλήρη κύκλο από όταν ήμουν ένα μικρό κοριτσάκι. Έχω ξανά κάποια από εκείνη την αθωότητα.
Για το αν πιστεύει στον Θεό:
Ω ναι, για παράδειγμα, όταν δουλεύω πάνω στον νέο μου σόλο δίσκο. Και συνήθως, όταν είμαι πολύ δημιουργική, εκεί είναι που η αυτοπεποίθησή μου είναι στα χειρότερά της.
Όταν αμφιβάλλω για τον εαυτό μου, πλησιάζω στον Θεό. Γιατί, αν δεν υπάρχει πίστη σε εμένα, ίσως υπάρχει σε αυτόν.
Αντιθέτως, όταν νιώθω σίγουρη, λέω: «Ναι, ευχαριστώ Θεέ αλλά έχω μία τέλεια μέρα. Αναλαμβάνω εγώ τώρα…»
Για το αν φοβάται τη σκηνή, η Beth Hart απάντησε:
Φοβάμαι όλον τον κόσμο. Όταν πάω για ψώνια, πρέπει να έρθει μαζί και ο σύζυγός μου.
Ένα από τα πράγματα που με αγχώνουν πολύ είναι το να νομίζω ότι ο κόσμος με θεωρεί αλλόκοτη ή λάθος. Αυτό το έχω από όταν ήμουν παιδί.
Όταν είμαι στη σκηνή και το μυαλό μου είναι καλά, σε ένα ασφαλές περιβάλλον, νιώθω πολύ ωραία εκεί πάνω.
Για το αν θυμάται κάποια καλή στιγμή που να περιλαμβάνει ναρκωτικά:
Υπήρχαν φορές όπως σε κάποια πάρτυ, όταν δεν νιώθεις τίποτα και περνάς καλά.
Όταν ήμουν πολύ νέα, έφευγα τα σαββατοκύριακα.
Ντυνόμουν με ρούχα της μητέρας μου και χρησιμοποιούσα την ταυτότητα της μεγαλύτερης αδερφής μου, πήγαινα σε μπαρ και έκανα παρέα με διάφορους τύπους.
Ήμουν μόνο 11-12 ετών. Δεν ξέρω πόσο καλά περνούσα… Απλώς έψαχνα απελπισμένα για αγάπη.
Κοιτώντας πίσω, είναι όταν δεν έκανα ναρκωτικά που το διασκέδαζα, και όταν έκανα μουσική και ήμουν συγκεντρωμένη και πειθαρχημένη, όταν ζωγράφιζα.
Τότε περνούσα καλά. Τα ναρκωτικά είναι πολύ κακά. Σου κλέβουν την ψυχή. Ειδικά αν έχεις ψυχικά θέματα.
Στη συνέχεια της κουβέντας, η Beth Hart κλήθηκε να σχολιάσει την κατάσταση στις Η.Π.Α. και την Ευρώπη σε σχέση με τα ναρκωτικά και τα όπλα:
Όταν πηγαίνω στην Ευρώπη παρατηρώ ότι οι άνθρωποι εκεί τα πηγαίνουν καλύτερα μεταξύ τους, έχουν καλύτερους τρόπους.
Δεν έχουν παντού όπλα και δεν έχουν όλοι ό,τι ναρκωτικά θέλουν από τον γιατρό τους.
Λατρεύω τη χώρα μου επειδή από εκεί είμαι και είναι πραγματικά όμορφη, αλλά είμαστε ακόμα «έφηβοι» στο θέμα των ναρκωτικών και των όπλων.
Δώστε μας λίγο χρόνο και θα εξελιχθούμε.
Για τη ζωή:
Πιστεύω πως έχουμε έρθει εδώ για να αγαπήσουμε, να δημιουργήσουμε, να περάσουμε καλά, να είμαστε ευγνώμονες και απλώς να μυρίσουμε, να αναπνεύσουμε το οξυγόνο και να νιώσουμε τη στιγμή.
Δεν είναι τόσο σημαντικό το να κάνουμε, να κάνουμε, να κάνουμε…
Έχουν γίνει ήδη. Η Γη είναι εδώ, το σύμπαν είναι εδώ.
Και θα ήταν ωραία αν απλώς μπορούσαμε να τα ευχαριστηθούμε λίγο περισσότερο. Είναι ένα θαύμα όλα αυτά.
Για τον θάνατο και για το τι θα ήθελε να γραφτεί στον τάφο της, η Beth Hart σχολίασε:
Δεν θέλω επιτάφια στήλη. Θέλω ένα μεγάλο και παλιό χαντάκι, επειδή σίγουρα θέλω να με θάψουν, όχι να με κάψουν.
Ρίξτε με μέσα χωρίς κουτί, χωρίς σεντόνι. Θέλω όλα τα μικρά ζώα να φάνε τη σάρκα μου επειδή εγώ δεν θα είμαι εκεί.
