Τα παλαιάς κοπής ανέκδοτα σύμφωνα με τα οποία οι μπασίστες είναι οι τύποι που απλά δεν μπορούν να κρατήσουν μια κιθάρα, απλά δεν υφίστανται στην πραγματικότητα.
Την πεποίθηση αυτή αντιμετώπισε με σαρκασμό ο John Paul Jones των Led Zeppelin, μετά από την εισαγωγή του στο Rock and Roll Hall of Fame, πίσω στο 1995: «Ευχαριστώ τους φίλους μου που απλά θυμούνται τον αριθμό του τηλεφώνου μου», δήλωσε και κοίταξε με χαμόγελο τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας.
Ένας μπασίστας ενός συγκροτήματος είναι κατά πολύ πιο σημαντικός απ’ ό,τι το ευρύ κοινό πιστεύει, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από πρόσφατες έρευνες.
Η ιστοσελίδα mic.com διεξήγαγε μια έρευνα, το πόρισμα της οποίας φανερώνει κατηγορηματικά πως το μπάσο είναι ζωτικής σημασίας για μια μπάντα. Το report της έρευνας αναφέρει:
Πέρυσι, ερευνητές του Πανεπιστημίου McMaster University του Καναδά συμπέραναν πως τα lines του μπάσου τείνουν να γεμίζουν τα backgrounds ενός κομματιού, και αφήνουν τα υπόλοιπα για τα υπόλοιπα όργανα.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι «προγραμματισμένος» να εγκαθιστά στην μνήμη του την αίσθηση του ρυθμού ενός τραγουδιού, όταν αυτός κινείται σε χαμηλότερους τόνους. Ο Laurel Trainor, επικεφαλής των ερευνών, υπέβαλλε μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων σε εγκεφαλογράφημα, έτσι ώστε να καταγραφεί η εγκεφαλική δραστηριότητα στην οθόνη ενός μόνιτορ, ενώ αυτοί άκουγαν ταυτόχρονα μία μελωδία σε χαμηλό τόνο και άλλη μία σε υψηλότερο.
Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, οι ερευνητές έπαιζαν κομμάτια από τις δυο νότες αποσμασματικά, για περίπου ένα δευτερόλεπτο και οι συμμετέχοντες αναγνώριζαν καλύτερα τα τμήματα αυτά όταν παίζονταν σε χαμηλό τόνο.
Η έρευνα επίσης αναδεικνύει ότι το μπάσο κρατάει τον τόνο ενός κομματιού και είναι στην ουσία ένα «ηγετικό» όργανο σε μια μπάντα, τεχνικές λεπτομέρειες που σαφώς οι μουσικοί γνωρίζουν καλύτερα.
Επομένως, αν κάποιος από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές παίζει μπάσο, την επόμενη φορά που κάποιος κιθαρίστας του την πει με τα κλασικά κρύα ανέκδοτα για τον ρόλο του σε ένα συγκρότημα, έχει σοβαρά επιχειρήματα να τον αντικρούσει.
